در هر دوره نمایندگانی از ایران از سوی کانون پرورش فکری، برای حضور در این رویداد هنری معرفی می‌شوند. کتاب «مشت‌زن» به نویسندگی و تصویرگری حسن موسوی یکی از 15 اثر معرفی شده ایرانی است که به‌عنوان اثر اول موفق به دریافت جایزه بزرگ بیست‌وهفتمین دوره تصویرگری براتیسلاوا در سال ۲۰۱۹ شد.
حسن موسوی درباره این کتاب به ایبنا گفت: کتاب «مشت‌زن» سال 1395 از سوی انتشارات کتاب‌های طوطی «بخش کودک و نوجوان انتشارات فاطمی» منتشر و امسال از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان نامزد دریافت این جایزه معرفی شده بود که توانست نظر داروران را جلب کند. البته «مشت‌زن» پیش از این نیز به فهرست کلاغ سفید کتابخانه بین‌المللی مونیخ و نمایشگاه تصویرگری ۲۰۱۸ شارجه راه‌یافته بود.
وی در ادامه به ویژگی این کتاب اشاره کرد و گفت: بعد از سال‌ها زندگی در مسیر تصویرگری کودک توانستم به استانداردهایی برسم و به لحاظ تکنیک، رنگ‌پردازی، ایده، کتابسازی، طراحی و هرچیزی که می‌تواند سبب شود یک کتاب به بهترین شکل تولید شود، سعی کردم در هر کدام از این اتفاقات استاندارد را رعایت کنم. اینکه چقدر موفق بوده‌ام را نمی‌دانم اما کسب این جایزه نشان می‌دهد که موفق بوده‌ام.
این تصویرگر درباره مخاطب کتاب نیز توضیح داد: این کتاب تصویری که انسان‌دوستی و کنترل خشم و قدرت را نشان می‌دهد در گروه سنی کودک و نوجوان منتشر شده، اما به نظر من لزوما نمی‌توانیم بگوییم مخاطب آن کودک است. چون ممکن است برای سایر مخاطبان هم قابل توجه باشد. بطورکلی وقتی دارم روی کتابی کار می‌کنم، درنظر دارم که ممکن است برای بزرگتر از کودک اعم از نوجوان و بزرگسال هم جذاب باشد و براین اساس گروه سنی خاصی برای کتاب‌هایم درنظر نمی‌گیرم چون بزرگسالانی را دیده‌ام که مخاطبان کتاب‌هایم بوده‌اند.
موسوی درباره سوابق کار‌ی‌اش بیان کرد: من تصویرگری را از سال 1384 شروع کردم و در این سال‌ها دوره‌هایی پرکار بودم و دوره‌هایی هم کم کار بودم. تا به حال 40 کتاب کار کردم، فعالیت‌های من بیشتر در حوزه تصویرگری است و در کنار آن هم گاهی نویسندگی می‌کنم. این تنها کتاب من در طول چهار سال اخیر است. البته فعالیت من در کارگاهم ادامه دارد و برای خودم کتاب تولید می‌کنم و داستان می‌نویسم که دیر یا زود منتشر می‌شوند.
وی درباره وضعیت تصویرگری کتاب کودک در ایران توضیح داد: بیشتر در کارگام مشغولم و خیلی با فضای تصویرگری معاصر ایران آشنایی ندارم. اما با توجه به موفقیت‌هایی که در حوزه تصویرگری داشتیم، به نظر من اتفاق‌های خوبی برای تصویرگران ایرانی افتاده و مسیر را به خوبی پیموده‌ایم و حرفی برای گفتن داریم.
حسن موسوی (برنده ایرانی این جایزه بزرگ) متولد سال ۱۳۶۲ در قم است. او فعالیت حرفه‌ای خود را با مجله کیهان بچه‌ها از سال ۱۳۸۴ آغاز کرده است و در کارگاه‌ها و نمایشگاه‌های متعدد ملی و بین‌المللی مانند براتیسلاوا (اسلواکی، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۳)/ فستیوال بلونیا (ایتالیا، ۲۰۱۳)/ موزه ایتاباشی (ژاپن، ۲۰۱۳)/ فستیوال شارجه (امارات، ۲۰۱۳)/ نمایشگاه تصویرسازی مونیخ (آلمان، ۲۰۱۴)/ نمایشگاه تصویرسازی بلژیک (۲۰۱۴)/ نمایشگاه تصویرسازی دانمارک (۲۰۱۴)/ نمایشگاه تصویرسازی بیروت (لبنان، ۲۰۱۴)/ نمایشگاه تصویرسازی (آلمان، ۲۰۱۵)/ نمایشگاه تصویرسازی بیروت (لبنان، ۲۰۱۵) حضور داشته است.
در سال‌های گذشته تصویرگران ایرانی همچون «فرشید مثقالی» برای «ماهی سیاه کوچولو» (جایزه تشویقی، 1969)، «نورالدین زرین‌کلک» برای «کلاغ‌ها» (1971، سیب طلا)، «بهمن دادخواه» برای «توکایی در قفس» (پلاک طلا، 1973)، «فرشید مثقالی» برای «آرش کمانگیر» (سیب طلا، 1973)، «محمدرضا دادگر» برای «یک حرف و دو حرف» (پلاک طلا، 1987)، «کریم نصر» برای «آب یعنی ماهی» (پلاک طلا، 1991)، «حافظ میرآفتابی» برای کتاب‌های «باید به فکر فرشته‌ها بود» و «الیاس» (پلاک طلا، 2003)، «علیرضا گلدوزیان» برای کتاب‌های «جوراب سوراخ» و «مداد سیاه مداد قرمز» (درخت طلا، 2005)، «هدا حدادی» برای کتاب‌های «اگر من خلبان بودم» و «باز باران» (پلاک طلا، 2007)، «فرشید شفیعی» برای کتاب‌های «پیوند» و «زربال» (سیب طلا، 2007) و «راشین خیریه» برای کتاب‌های «اگر من شهردار بودم» و «موج‌های دریا یک بطری را به ساحل آوردند» (پلاک طلا، 2011)، نرگس محمدی (سیب طلا، 2017) موفق به دریافت این جایزه شده بودند.
بیست‌وهفتمین دوره دوسالانه تصویرگری براتیسلاوا، سوم آبان ۱۳۹۸ (۲۵ اکتبر ۲۰۱۹) در قلعه قدیمی براتیسلاوا با اعلام نتایج داوری آغاز شد و تا ۱۵ دی ۱۳۹۸ (۵ ژانویه ۲۰۲۰) با برپایی کارگاه‌ها، نشست‌ها و همایش‌های ادبیات کودک و نوجوان با حضور نویسندگان و تصویرگران برجسته و برگزیده بین‌المللی ادامه دارد.
نظرات