به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،‌ به زعم منتقدان، رمان «هتل آنایورت» از نمونه‌های نخستین و در عین‌حال موفق‌ترین رمان‌های ترک است که با رویکردی فلسفی-روان‌کاوانه به شخصیت‌پردازی در ادبیات پرداخته‌ است؛ رمان یک شخصیت محوری دارد که طرح و پیرنگ داستان بر تبیین حالات روانی آَشفته‌ او استوار است.

روان‌رنجوری اصلی این شخصیت‌ها همانا مبتنی است بر از خودبیگانگی فرهنگی‌ای که ناشی از تنهایی مفرط و ممتد است. تعریف آتیلگان از این روان‌رنجوری مشخصا مارکسیستی است. اصولا دغدغه‌ بنیادین او در زندگی شخصی هم رابطه‌ متقابل فرد و جامعه است و عوامل و عناصر موثر در آن. گفتنی است که می‌توان این اصل محوری را در تک‌تک داستان‌های کوتاه آتیلگان هم مشاهده کرد.
 
در بخشی از متن این کتاب می‌خوانیم:
«قلم و کاغذ را روی پیشخان گذاشت و سرش را بالا گرفت. زن آرایش کرده بود، بسیار غلیظ. مرد افسرده بود، بسیار، اما طبیعی! خوب می‌دانست که آن‌ها آخرین مسافران هتل هستند.»