شمیسا در مقدمه کتاب در توضیح آوردن شعرهای نو و کلاسیک در کنار هم آورده است:
«در روزگار نوجوانی من اکثر شاعران نوپرداز از سرودن و مخصوصا از انتشار اشعار سنتی خود پرهیز داشتند، چنان که در مجموعه آثار سپهری حتی یک شعر هم در قوالب سنتی نیست. فروغ در تولدی دیگر چند شعر (عالی و درخشان) در قوالب سنتی آورده است، اما جالب است که در مصاحبه‌یی، از او بازخواست می‌کنند که چرا چنین کرده است! باری یاد دارم که همکاران من در مورد استادی می‌گفتند فریب این سخنان او را در دفاع از ادبیات معاصر نخورید، از آن سیاهکارهاست! وقتی به خانه می‌رود پنهان قصیده می‌گوید! من وقتی با حقوقی تنها بودم او برایم فقط از قصاید خود می‌خواند اما هیچ‌وقت (جز به‌ندرت) آنها را چاپ نکرد. البته با گذشت زمان این خط‌کشی بی‌مورد از میان رفت و شاعران بسیاری (مثلا اخوان، سایه، خوئی، شفیعی کدکنی ...) در هر دو اسلوب، اشعار خود را چاپ و نشر کردند. حقیقت این است که به لحاظ نقد ادبی شعر یا خوب است یا بد، و فرم چه کهنه باشد و چه نو فرقی نمی‌کند.»
در پشت جلد این کتاب آمده است:
«جاده یعنی سفر سوی شهری که باید از آنجا سفر کرد
جاده یک انزوای مورب
جاده یک امتداد غم آلود
جاده یعنی غروبی که باید در آن خستگی را تکاند
جاده تصویر مغشوش آرامش خانه‌ها در دل باغ‌ها
جاده یعنی سخن با درخت و در و دشت
جاده رویای یک کوه مبهوت در خواب خاک
جاده تفسیر دیروز در متن امروز»
گزینه اشعار سیروس شمیسا در 204صفحه، شمارگان 440 نسخه و به‌بهای 37هزارتومان از سوی انتشارات مروارید راهی بازار نشر شده است.
نظر شما