شرط حضور در نمایشگاه و شاخص تعداد کتاب
نوع‌پرست ضمن بیان اینکه در خود همین قانون هم ایراداتی هست، اضافه کرد: طبق شرایط تخصیص غرفه، یک کتاب رحلی 1000 صفحه‌ای یک عنوان محسوب می‌شود، کتاب من هم که مثلا قطع پالتویی با 50 صفحه است، یک عنوان درنظر گرفته می‌شود که این درست نیست؛ زیرا شاخص‌های محاسبه باید تغییر کند و براساس ارزش آثار باشد.
او ادامه داد: بعضی‌ها برای اینکه بتوانند به حدنصاب حضور در نمایشگاه را و به غرفه نمایشگاه برسند، 10 یا 15 عنوان کتاب شبیه «بزبزقندی» منتشر می‌کنند، اعلام وصول می‌گیرند و می‌گویند 15 عنوان کتاب جدید داشتیم. با این اوصاف، آن کتابی که برای ابتدا تا انتهایش ماه‌ها وقت و هزینه صرف شده؛ با آن کتابی که سرپایی آماده و منتشر شده مساوی در نظر گرفته می‌شود که این اصلا صحیح نیست.
مدیر نشر آماره با تاکید بر اینکه 40 عنوان کتاب واقعی، عددی است که به این سادگی به‌دست نمی‌آید، اضافه کرد: این تعداد کتاب می‌تواند حدنصاب خوبی باشد ولی بهتر است که به آثار وزن بدهند؛ یعنی اگر منِ ناشر کتابی دارم که زیاد کار نبرده و کم‌حجم است با کتابی که 2000 صفحه دارد و هزینه زیادی صرف آن شده است، مساوی در نظر گرفته نشود.
او ادامه داد: در بازار اقلام غذایی هم قیمت تمام کالاها، برابر نیستند و ارزشگذاری یکسانی ندارند؛ ولی از دید مسئولان نمایشگاه، یک عنوان کتاب چه 90 صفحه باشد؛ چه 900 صفحه و چه رحلی باشد یا پالتویی، همان یک عنوان است.
نوع‌پرست در واکنش به افزایش 50درصدی اجاره‌بهای غرفه‌های نمایشگاه کتاب پیش‌رو گفت: این افزایش قیمت، اتفاق جالبی نیست؛ البته شاید اجاره‌بهای مکان برگزاری نمایشگاه زیاد شده و من نمی‌توانم یک‌طرفه قضاوت کنم؛ ولی باید این را هم درنظر گرفت که بعضی از ناشرها در پرداخت همان کرایه‌های پایین سال قبل هم مشکل داشتند. ازطرفی این افزایش بها با شعار سال که «رونق تولید» است، هم‌راستا نیست.
مدیر نشر آماره ضمن اشاره به بندی از آئین‌نامه نمایشگاه که مطابق با آن «کتاب‌هایی که با حفظ محتوا و ظاهر یکسان به‌صورت جداگانه توسط چند ناشر منتظر شده است از مصادیق کتاب‌های دارای امتیاز برای تخصیص غرفه در نمایشگاه محسوب نمی‌شود»، اظهار کرد: این قانون به صورت مطلق نمی‌تواند درست باشد. در این مورد اولین سوال این است که آیا اولین ترجمه‌ای که از یک کتاب منتشر می‌شود، ترجمه درستی از اثر است یا خیر؟ از این منظر اولین اثر ترجیحا بهترین اثر نیست.
وی ضمن بیان اینکه خود من با کلیت این بند موافق هستم، اضافه کرد: متاسفانه یک کتاب که پرفروش می‌شود، ناشران دیگر شروع به کتابسازی می‌کنند؛ اما این نگاه همیشه درست نیست؛ زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد که ترجمه ناشر اول، ترجمه خوبی باشد.
این ناشر ادامه داد:کتاب‌هایی هم داریم که بعدا دوباره ترجمه شده و ترجمه‌های بعدی از ترجمه اولیه بهتر بوده است. بعضی وقت‌ها ترجمه یک اثر خوب است، اما یک ناشر دیگر وقت می‌گذارد و با ترجمه و ویراستاری دقیق‌تری آن را منتشر می‌کند.
امتیازدهی به کتاب‌های ترجمه‌ای نیازمند تعریف استراتژی است
نوع‌پرست در ادامه گفت: در حوزه رمان، مشخصا کتاب‌هایی مثل «ملت عشق»، «من پیش از تو»، «من پس از تو» و این قبیل کتاب‌ها، مکرر از سوی برخی ناشران کتابسازی شده‌اند و در این حوزه درصد فراوانی آن بالا است؛ اما در کتاب‌های دانشگاهی معمولا کتاب ناشر دوم با دقت و صحت بیشتری ترجمه شده است؛ بنابراین نمی‌توان همه را با یک چوب راند.
مدیر نشر آماره ضمن اشاره به لزوم ایجاد سازوکاری برای بررسی آثار ترجمه و امتیازبندی آن‌ها، بیان کرد: باید یک کمیته تخصصی از طرف مسئولان برگزاری نمایشگاه کتاب برای بررسی آثار ترجمه شکل بگیرد که آثار را براساس درستی ترجمه، دقت در تایپ و ویرایش و این قبیل ویژگی‌ها بررسی و برای آن یک استراتژی تعریف کنند.
نظر شما