آرامگاه استاد جلالالدین همایی در چهلمین سالگرد درگذشت او، همچنان در تکیه لسانالارض اصفهان مهجور است.
وی با اشاره به اینکه استاد همایی بهسان گنجینهای برای اصفهان بود، عنوان کرد: کمیسیون فرهنگی شورای شهر اصفهان همواره بر اجرای برنامهها و بزرگداشتها برای بزرگان فرهنگ و هنر که گنجینهای برای اصفهان هستند و وجودشان باعث معرفی اصفهان به جهان شده است، تأکید دارد.
این عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر اصفهان، همچنین آشنا کردن جوانان با این بزرگان را رسالتی بر دوش مسئولان عنوان کرد و گفت: از این طریق میتوان فرهنگ غنی ایران و اصفهان را ارج نهاد. برپایی برنامههای اینچنینی برای معرفی شخصیت بزرگی چون استاد همایی شایسته تقدیر است.
وی افزود: لسانالارض بخشی از تخت فولاد است و گنجینهای منحصر به فرد از اصفهان است که تعداد زیادی از بزرگان را در خود جای داده است و ادیبان و فرهیختگانی که به اصفهان سفر میکنند برای تازه شدن روح خود و استفاده از فضای معنوی به این مکان میآیند؛ بنابراین باید به مکانی برای گردشگری مذهبی تبدیل شود.
روشن در پایان با اشاره به اینکه به خاک سپردن بزرگان و نامآوران در مجموعه تخت فولاد و در دل شهر میتواند باعث آشنایی بیشتر شهروندان بهویژه نسل جدید و احساس تعلق بیشتر آنان به این بزرگان شود، گفت: جا دارد این موضوع مورد بررسی قرار گیرد و نیز ساخت بقعهای برای ایشان و یا شناسنامهای در مورد این بزرگان در کنار مقبرهشان، برای شناخت بیشتر شهروندان از ایشان و دیگر بزرگان مؤثر خواهد بود.
جلالالدین همایی (زادهٔ ۱۳ دی ۱۲۷۸ در اصفهان – درگذشتهٔ ۲۹ تیر ۱۳۵۹ در تهران) نویسنده، ادیب، شاعر، ریاضیدان و تاریخنگار معاصر است. استاد همایی قرآن را از حفظ داشت و در شعر تخلصش «سنا» بود. وی به دعوت ضیاءالدین جناب در پی تأسیس مدرسهٔ متوسطه اصفهان، به تدریس دروس فقه و فلسفه و عربی در مقطع دوم دبیرستان پرداخت و شاگردانی چون تقی فاطمی (استاد نامدار ریاضی)، محمد نصیری (رئیس سابق دانشکده حقوق)، کمالالدین جناب (استاد فیزیک) و حسین عریضی (رئیس سابق دبیرستان ادب اصفهان) را پرورش داد. چندی بعد همایی برای تدریس فلسفه و ادبیات به تبریز رفت و همزمان کتاب تاریخ ادبیات خود را نوشت.
نظر شما