رییس بنیاد سعدی در وبینار «بررسی ابعاد شخصیتی و اندیشههای آیت الله تسخیری» گفت ایشان حلقه وصل بین ایران، انقلاب اسلامی، مسلمانان و پیروان ادیان بود.
غلامعلی حدادعادل، رئیس بنیاد سعدی در سخنرانی خود در وبینار مذکور گفت: عدهای وقتی از دنیا میروند، جز دوستان، آشنایان و بستگان کسی دیگر متوجه فقدان او نمیشود و تأسف و تأثری به جای نمیماند. اندک کسانی هستند که وقتی از دنیا رحلت میکنند، نه فقط بستگان و بازماندگان آنان فقدانشان را حس میکنند، بلکه جامعه نبود آنان را احساس میکند و دچار اندوه و تأسف میشوند. آیت الله تسخیری از دسته دوم بود. به قدری در زندگی اثرگذار بود که فقدانش نزد همگان محسوس بود.
وی به خاطرهای از ترجمه کتاب شهید مطهری به زبان عربی توسط آیتالله تسخیری اشاره کرد و گفت: آیتالله تسخیری اثری از یکمتفکر و نویسنده مسلمان ایرانی شیعه به زبان عربی ترجمه کردند. ایشان هم به زبان عربی تسلط داشت و دارای بصیرتی بود که ارزش کتب استاد مطهری را تشخیص میداد. فقدان آیت الله تسخیری ثلمهای جبران ناپذیر بر پیکره اسلام است. رحلت آیت الله تسخیری برای همه ما تأسف انگیز بود از آن جهت که ایشان نقش بی بدیلی در انقلاب اسلامی ایفا میکرد.
رئیس بنیاد سعدی در ادامه گفت: از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، دشمنان انقلاب همواره درصدد بودند این انقلاب را تحریف کنند و تصویر نادرستی از آن ترسیم کنند و چهره انقلاب را نزد مردم جهان و پیروان سایر ادیان و مسلمانان غیر ایرانی به خصوص عرب و اهل سنت، زشت جلوه دهند. همچنین، تمام رسانههای تحت تسلط استکبار جهانی و صهیونیسم به دنبال جلوگیری از معرفی صحیح انقلاب اسلامی، اندیشه و انگیزه انقلاب به سایر نقاط جهان به ویژه به عالم اسلام و کشورهای عربی هستند. جنگی که در این ۴۲ سال برقرار بوده، از آن به بعد هم خواهد بود. آن جنگ، جنگ تهاجم فرهنگی، فکری و جنگی که یک طرف آن به دنبال تحریف حقیقت است، برشمرده میشود.
حداد عادل، آیتالله تسخیری را فرمانده لایق اینمیدان و جبهه جنگ دانست و ادامه داد: مرحوم آیت الله تسخیری برای این مهم، چهار ابزار در اختیار داشت و این ابزارها به او تعالی و موفقیت میبخشید. نخستین ابزار، تسلط به زبان عربی بود. ایشان هم با ادبیات عرب آشنایی داشت و هم با زبان روز عربی و هم در حوزههای علمیه درس خوانده بود و هم در دانشگاه بغداد. بدین ترتیب در گفتوگو با متفکران و اندیشمندان کشورهای عربی مشکلی نداشت. علم اسلامی دومین ابزار ایشان بود. آیت الله تسخیری یک فقیه بود و نزد بزرگان اسلام چون شهید صدر درس خوانده بود و به عرفان و کلام اسلامی تسلط داشت و میتوانست از معارف اسلامی سخن گوید و استدلال کند.
وی در ادامه، سومین ابزار آیت الله تسخیری را ایمان قلبی به خدا، اسلام و قرآن کریم و درستی انقلاب اسلامی و ایمان به رهبر معظم انقلاب و امامت این انقلاب دانست و گفت: چهارمین ابزار ایشان، مجهز بودن به اخلاق گفتوگو بود. اخلاقی که آیت الله تسخیری داشت که برای گفتوگو مناسب بود.
شخصیتی خوش اخلاق بود که در ابتدا، سخن مخالف را میشنید و احترام میگذاشت و توهین به کسی نمیکرد و فضای بحث را برادری و دوستانه میساخت. مجموع این تواناییهای آیت الله تسخیری سبب شده بود که در تمام مدت پیروزی انقلاب و تا روزهای حیات، ایشان به عنوان حلقه وصلی بین ایران، انقلاب اسلامی و مسلمانان و پیروان ادیان قرار گیرد.
اینپژوهشگر ادامه داد: ایشان علاوه بر کارهای علمی و دفاع از اسلام، مدیریت اجرایی هم بر عهده داشت. در سیمنارهای مختلف در جهان اسلام شرکت و مدیریت داشت. دوستی بسیار عزیز بود. با ایشان سفرهای گوناگون در داخل و خارج از کشور داشتم و فقدان ایشان، ثلمهای در جهان اسلام است.
نظر شما