به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) پیتر کری یکی از بزرگ‌ترین نویسنده‌های استرالیا است که موفقیت‌های بی‌شماری در ادبیات جهان کسب کرده: او یکی از سه نویسنده‌یی است که تاکنون توانسته دوبار جایزه بوکر را از آن خود کند: نخستین بوکر در سال 1988 برای رمان «اُسکار و لوسیندا» و دومین بوکر برای رمان «سرگذشت واقعی دارودسته‌ی کِلی» در سال 2001. همچنین کری از نویسنده‌هایی است که منتقدان او را سزاوار جایزه نوبل ادبیات می‌دانند و نویسنده‌های بسیاری در ستایش او سخن گفته‌اند، از جمله پُل آستر نویسنده برجسته آمریکایی و توماس کینلی خالق «فهرست شیندلر»، که او را «استاد واقعی زبان و داستان‌سرایی» می‌نامد و می‌گوید: «پیتر کری برای سیدنی به مثابه جویس برای دابلین است.»
«اُسکار و لوسیندا» شاخص‌ترین رمان پیتر کری است که در سال 1988 منتشر شد و پس از سه دهه با ترجمه ملیحه قدرتی از سوی نشر نقش جهان منتشر شده. قدرتی پیش از این رمان «طوطی و اُلیور در آمریکا» دیگر اثر پیتر کری را نیز ترجمه کرده بود.
«اُسکار و لوسیندا» علاوه بر جایزه بوکر، به فهرست نهایی بهترین‌های بوکر نیز راه یافت و توانست جایزه ادبی مایلز فرانکلین به‌عنوان کتاب سال استرالیا را از آن خود کند. همچنین این رمان در فهرست صد رمان بزرگ همه اعصار به انتخاب گاردین، شماره 92؛ در فهرست صد رمانی که هر کس باید بخواند به انتخاب تلگراف، شماره 80؛ در فهرست صد رمان تاریخی ادبی جهان به انتخاب گودریدز، شماره 49؛ در فهرست صد رمان مدرن استرالیا، شماره 15؛ و در فهرست صد کتابی که پیش از مرگ باید خواند به انتخاب سایت مدیوم شماره‌ی 86 را به خود اختصاص داده است.
در «اُسکار و لوسیندا» دو شخصیت اصلی -اُسکار و لوسیندا- زندگانی‌شان را با داستان عشقی غریب و ظریفی ادامه می‌دهند. البته، زندگی آنها تنها طرح مرکزی در یک اجرای ادبی پیچیده و حیرت‌انگیز است که بین انگلستان و استرالیا در دهه 1860 انتقال می‌یابد. شخصیت‌هایی عدیده و حداقل پنج طرح داستانی مهم وجود دارد؛ دو مورد در دنیای قدیم و سه‌تا در دنیای نو. هرچند، اساسا، این یک افسانه مفرح و شوخ، درباره دو موضوع داغ در قرن نوزدهم است: مذهب و علم. بسیاری از اسکیم‌ها و شِماهای مهم پدید آمده‌اند تا کوشش شود این دو موضوع را باهم متناسب و هماهنگ کنند و در این‌جا هم با همین هدف مورد استفاده قرار گرفته‌اند. لوسیندا، یک بانوی وارث استرالیایی، با جوزف پکستون، معمار عمارت کریستالی لندن، مشورت می‌کند و بدین ترتیب، او و اُسکار، یک مرد روحانی، بر آن می‌شوند تا یک کلیسای شیشه‌ای – در تاریک‌ترین مکان نیوساوث‌ولز – برپاکنند. درواقع، کل این کتاب به‌خودی‌خود، یک نقیضه‌ی ادبی است.
یکشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۹ - ۰۸:۲۱
نظر شما