به گفته مولف اثر، تنظیم اولیه طرح پژوهشی  با عنوان «زن در ایران‌نو» نیز اول بار پس از انتشار کتاب نامه‌های زنان ایرانی (باغداردلگشا، 1395/ الف : 195-1) در ذهن او شکل گرفت، انجام تحقیقی با محوریت واکاوی مسائل زنان در روزنامه ایران‌نو، مسائلی که خواه خود زنان به طرح آن پرداخته‌اند یا آن که توسط مردان به بحث گذاشته شده است. طرح بحث علمی آن نیز نخست بار در نیم سال اول تحصیلی سال 97-96 طی چند جلسه کلاسی با عنوان «مسائل اجتماعی زنان در روزنامه ایران‌نو»در درس «احزاب و مطبوعات ایران در دوره قاجار» در دانشگاه فردوسی مشهد ارائه شد که نتیجه نهایی‌اش نیز کتاب پیش‌رو است.

باغدار دلگشا درباره منبع‌شناسی اصلی این پژوهش نیز در مقدمه می‌نویسد:  «منبع‌شناسی اصلی این پژوهش عبارت است از برشماری کامل و غیر گزینشی 475 شماره موجود از روزنامه ایران‌نو  شامل 244 شماره منتشر شده از 7 شعبان 1327ق تا 2 رجب 1328ق، 120 شماره منتشر شده از شوال 1328ق تا 18 ریبع‌الاول 1329ق و 111 شماره منتشر شده از  24 ربیع‌الاول 1329ق تا 27 شعبان 1329ق. نخستین هدف از بررسی شمارگان روزنامه ایران‌نو، استخراج مکتوبات مَردنِگار با محوریت موضوعی مسائل اجتماعی زنان بود؛ با توجه به انتشار کتابی با عنوان نامه‌های زنان ایرانی در سال 1395 توسط مولف و درج تمامی مکتوبات زن‌نِگار مندرج در روزنامه ایران‌نو در آن، جهت دقت بیشتر و تطبیق و تعیین صحت اطلاعات مندرج در آن کتاب، تمامی اوراق مطبوعاتی این روزنامه مورد خوانش مجدد و بازبینی قرار گرفتند. علاوه بر این صرفا جهت آگاهی و تطبیق برخی دیدگاه‌های مندرج در مکتوبات مردنگار در روزنامه‌های دیگر در یک جدول زمانی شش ماهه از فروردین تا شهریور ماه 1398،  شمارگان جراید قانون (باغداردلگشا، 2019: 68-65) ، اختر، تجدد، حبل‌المتین نیز مورد برشماری و خوانش غیر گزینشی قرار گرفتند. جهت آشنایی بیشتر با دیگر مکتوبات زنان، مندرج در برخی جراید دوره مشروطه مانند: روزنامه مجلس، تمدن، حکمت، خورشید، شرق، صوراسرافیل، مساوات و ندای وطن  نمونه‌های متعدد این مکتوبات،  از متن بازخوانی شده آن‌ها مندرج در  بخش دوم کتاب مشروطه، زنان و تغییرات اجتماعی (باغداردلگشا، 1397) با عنوان: نامه‌های انتقادیِ زنان علیه نابرابری‌های اجتماعی و بخش پیوست‌ها و یادداشت‌های کتاب زنان پیشگام ایرانی: خدیجه افضل وزیری دختر بی‌بی‌خانم استرآبادی (ملاح، 1385)  استفاده شده است.

در خصوص پیشینه‌های تحقیقاتیِ پژوهش حاضر نیز باید اشاره داشت تا کنون پژوهشی که به صورت کامل به بررسی مسائل اجتماعی زنان در روزنامه ایران‌نو پرداخته باشد، تدوین نشده است؛ پژوهشی که علاوه بر بررسی مسائل اجتماعی زنان در مکتوبات زن‌نگار به بررسی نوع نگاه‌ مردان به مسائل اجتماعی زنان با بهره‌گیری از مدل برشماری کامل و روش غیر گزینشی نیز پرداخته باشد؛ با این حال در برخی تحقیقات به صورت گزینشی و یا مدل نمونه‌گیری به بررسی برخی مسائل اجتماعی زنان در برخی مقالات مندرج در روزنامه ایران‌نو پرداخته‌ شده است. در کتاب زن ایرانی در نشریات مشروطه (وطن دوست و دیگران، 1385) با انتخاب گزینشی 18 مکتوب در مورد مسائل زنان در 8 جریده  گزینش شده دوران مشروطه با نام‌های مجلس، تمدن، صوراسرافیل، حبل‌المتین، بهار، ایران‌نو، دانش و شکوفه به بررسی مسائل زنان و تحلیل بسامد واژگانی آن مکتوبات پرداخته است. در کتاب مشروطه، زنان و تغییرات اجتماعی، اشاراتی مختصر به برخی مکتوبات و توجه روزنامه ایران‌نو به مسائل زنان صورت پذیرفته است.»
 
پژوهش پیش‌رو که به روش اسنادی  و برشماری کامل تمامی شمارگان روزنامه ایران‌نو گردآوری شده در دو محور اصلی به بررسی مسائل زنان در این جریده پرداخته است: 1- بررسی مطالبات اجتماعی زنان در مکتوبات زن‌نگار و 2- بررسی مسائل اجتماعی زنان در مکتوبات غیرزن‌نگار مندرج در این روزنامه. پرسش‌های اصلی نیز عبارت‌اند از این که زنان در مکتوبات مطالبه‌گرایانه مندرج در این روزنامه بیشتر به طرح چه مطالبه‌ای پرداخته‌اند؟ خودشان را بیشتر در چه نقشی مورد تعریف قرار داده‌اند؟ اوضاع خود را با چه گروهی مقایسه کرده‌اند و نهایت آن که تلاش‌هایشان چه نتیجه‌ای در بر داشته است؟ همچنین مردان نیز در چه سطحی به مسائل زنان در این روزنامه توجه نشان داده و برای ارتقاء حقوق اجتماعی زنان در ایران دوره قاجار بیشتر در تلاش برای طرح چه موضوعی بوده‌اند؟

کتاب «زن در ایران نو» نوشته علی باغدار دلگشا با شمارگان 500 نسخه در 166 صفحه به بهای 65 هزار تومان از سوی انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شده است.