به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اختتامیه این دوره از جایزه با موضوع «آخرین سال قرن» نیز همچون دوره گذشته به دلیل همه‌گیری کرونا به صورت مجازی و در صفحه این جایزه ادبی برگزار شد.

در آغاز، گزارش دبیر این جشنواره، اوژن حقیقی، از سوی پژمان بازغی -که اجرای برنامه را بر عهده داشت- خوانده شد.

این گزارش از این قرار است: «مفتخريم كه مراسم اهدای جوايز چهارمین دوره‌‌ی جايزه «ارغوان» با موضوع «آخرین سال قرن» در بخش داستان كوتاه را به دلیل شیوع بیماری کرونا به صورت مجازی در كنار شما جشن می‌گيريم.

جايزه‌ای كه با هدف ترويج فرهنگ كتاب و كتابخواني و کشف و حمايت از نويسندگان و هنرمندان جوان و با استعداد و تلاش برای ارتقای جایگاه آنان از سطح آماتوری به سطح حرفه‌ای از شهريور ۱۳۹۶ توسط انتشارات «هفت‌رنگ» آغاز به كار كرد و هدف اصلی آن حمايت از جوانان در حوزه داستان کوتاه است.

شورای سياست‌گذاری جایزه‌ «ارغوان» در مهر ۱۳۹۹ بعد از جلسات متعدد، موضوع، قوانين، مقررات، آيين‌نامه و فراخوان چهارمین دوره‌ این جايزه را تدوین و در مرحله‌ بعدی چينش هيات انتخاب و داوری را آغاز نمود.
با نظر اين شورا، «آخرین سال قرن» به عنوان موضوع دوره‌ چهارم جايزه «ارغوان» انتخاب و شرایط سنی شرکت در مسابقه همانند سه دوره گذشته حداکثر ۳۰ سال مقرر شد.

هيات انتخاب بخش داستان (بر اساس حروف الفبا) متشکل از فرشته احمدی، میترا الیاتی، فرهاد توحيدی، محمد چرم‌شير، مهسا محب‌علی و هيات داوران بخش داستان (بر اساس حروف الفبا ) متشکل از احمد پوری، حسین سناپور، لیلی گلستان، ما را در اين مهم ياری كردند كه از تمامی آنها بسيار سپاسگزاريم.

دوره چهارم جايزه «ارغوان» از دی ماه ۱۳۹۹ آغاز و با ۵ روز تمدید مهلت ارسال تا ۲۰ فروردین ۱۴۰۰بیش از ۶۰۰ داستان به دبیرخانه جایزه ارسال شد که از این تعداد ۴۷۳ داستان كوتاه، واجد شرایط شرکت در مسابقه بودند و از اين تعداد ۱۹۳ نفر آقا و ۲۸۰ نفر از آنها خانم هستند.

هيات انتخاب كار بازخوانی آثار را در تاريخ ۱۵ اردیبهشت ماه به پايان رساندند و ۳۰ داستان نهایی را در اختیار هيات داوران قرار دادند که از این تعداد ۱۳ نفر خانم و ۱۷ نفر آقا هستند. هيات داوران در ۶ خرداد، ۱۰ اثر نهايی را در اختيار دبيرخانه‌ی جايزه قرار دادند.

امروز جايزه «ارغوان» به عنوان جايزه‌ای خصوصی كه داستان‌های چاپ‌نشده را داوری می‌كند، با كسب تجربيات ارزشمند از هيئات انتخاب و داوران با افتخار اعلام می‌دارد به هدف خود -كه معرفی جوانان مستعد بوده است- رسيده و از حاميان اين جايزه جناب آقای غلامعلی سلیمانی، مدیر محترم کارخانجات کاله، سرکار خانم مستانه مهاجر، مدیر استودیو «آوای نفس»، جناب آقای علیرضا رمضانی، مدیر محترم نشر مرکز که کتاب این دوره از جایزه‌ی «ارغوان» توسط این انتشارات به چاپ خواهد رسید، آقای صابر ابر، مدیر محترم موسسه فرهنگی و هنری «این/جا» که ده نفر برگزیده این دوره از جایزه را به یک کارگاه داستان‌نویسی مهمان کردند و در آخر از تمام افرادی كه ما را در اين يک سال همراهی كرده و پشتيبان ما بوده‌اند، به‌خصوص شورای سياست‌گذاری دوره چهارم متشكل از آقايان ابراهيم حقيقی، امير اثباتی، آرش صادقی، بهرنگ تنکابنی و انتشارات «هفت رنگ» كه از هيچ كمكی دريغ نكرده و بدون حضور آنها اين اتفاق ميسر نبود، كمال تشكر را داريم.»
 
در ادامه، اوژن حقیقی، دبیر این جایزه ادبی در ویدئویی ابراز خرسندی کرد که دوره چهارم جایزه «ارغوان» در این سال سخت کرونایی به سرانجام رسیده است. وی گفت: بسیار علاقه‌مند بودیم اختتامیه این دوره از جایزه را دور هم جشن بگیریم؛ ولی احتیاط کردیم و تصمیم گرفتیم اختتامیه پنجمین دوره را دور هم باشیم.

حقیقی با اشاره به اینکه امسال جایزه «ارغوان» سال پربار و شلوغی داشت، از انتشار کتاب «روشنا نقطه» سخن گفت و توضیح داد که علاوه بر انتشار کتاب آثار منتخب سومین دوره جایزه از سوی نشر مرکز، کتاب دیگری نیز با عنوان «روشنا نقطه» در این دوره به چاپ رسیده است.

به گفته او، شورای سیاستگذاری جایزه، ده تن از نویسندگان منتخب سه دوره گذشته را دعوت کرد تا داستان کوتاه جدیدی درباره یک موضوع مشخص بنویسند. این کار در پاییز و زمستان انجام شد و ماحصل آن کتاب «روشنا نقطه» است که از سوی نشر «هفت رنگ» منتشر شد و هم اکنون در کتابفروشی‌ها در دسترس است.

دبیر جایزه «ارغوان» یادآوری کرد در روزهایی که ادبیات و کتاب ما این چنین مورد کم‌توجهی قرار گرفته، وظیفه تک‌تک ماست که به ترویج فرهنگ کتاب و کتاب‌خوانی و حمایت از جوانان کمک کنیم.

حقیقی با قدردانی از حامیان جشنواره، از آنان درخواست کرد در دوره بعدی هم کنار این رودیداد باشند؛ چراکه برای دوره پنجم برنامه‌های گوناگونی تدارک دیده شده است.

برگزیدگان این جایزه به ترتیب اولویت از دهم تا یکم، به شرح زیر هستند:
دهم: امیرحسین بریمانی از تهران
نهم: الهام وطن‌خواهان اصفهانی از اصفهان
هشتم: غزل محمدی از تهران
هفتم: علی نادری از اصفهان
ششم: حامد گراوندی از کرمانشاه
پنجم: عباس عظیمی از افغانستان و ساکن اراک
چهارم:مهلا یزدانی احمد آبادی از تهران
سوم: امیرمحمد مدحثی از تهران
دوم: سیدرحیم حسینی‌نژاد از تهران
اول: امیرحسین طالبی‌نیا از تهران
پس از پخش گزارشی تصویری از روند برپایی دوره چهارم این جایزه، احمد پوری عضو هیات داوران، با ارایه توضیحاتی درباره کتاب «روشنا نقطه»، عنوان کرد که برای نویسندگان جوان خیلی مهم است که مخاطب خود را پیدا کنند و مطمئن باشند کارشان به دست مخاطب رسیده است.

او با بیان خاطره‌ای از آغاز جوانی خود که اولین داستانش در 19 سالگی او در مجله «فردوسی» منتشر شده بود، یادآوری کرد که این اتفاق لذتی تکرارناپذیر برای او داشته است.

پوری با تاکید بر اینکه نویسنده برای مخاطب می‌نویسد، ادامه داد: نوشتن جداکردن رؤیا از خود است. اگر کسی نمی‌خواهد دیگری را در رؤیایش شریک کند، چرا باید آن را از خود جدا کند و این چنین است که هر هنرمندی در هر رشته‌ای، از رسیدن اثر به مخاطبش لذت می‌برد. به همین قصد بود که جایزه «ارغوان» چنین کتابی را منتشر کرد. اگر این کار تداوم یابد، برای جوانانی که دست به قلم برده‌اند، سکوی بسیار مناسبی خواهد بود.
 
سپس فرهاد توحیدی، عضو هیات انتخاب جایزه، در ویدئوی دیگری، توضیحاتی درباره چگونگی انتخاب آثار این دوره ارایه کرد.

او گفت که کیفیت داستان‌های برگزیده امسال از دوره‌های گذشته بالاتر بوده است؛ اما تعداد داستان‌های باکیفیت نسبت به سال‌های گذشته افت کرده بود.

توحیدی با تشریح چند نکته یادآوری کرد که نمی‌توان به بسیاری از نوشته‌ها عنوان داستان را داد. شاید دل‌نوشته یا قطعه ادبی نام مناسب‌تری برای آنها باشد و لازم است نویسندگان جوان، با خواندن آثار موفق ایران و جهان، خود را آموزش بدهند و تفاوت متون گوناگون را دریابند.

این فیلمنامه‌نویس تاکید کرد که برای نوشتن هر متنی در حوزه ادبیات، انتخاب اولین ایده نادرست‌ترین کار است؛ چون معمولا به ذهن همه می‌رسد. بنابراین بهتر است از ایده‌های بعدی شروع به کار کرد.

توحیدی توضیح داد که پایان یک قرن، فرصت مناسبی برای تعمق در آن بود ولی در داستان‌های رسیده کمتر به این موضوع توجه شده بود.

او به نویسندگان جوان توصیه کرد تا از تجربه زیستی خود استفاده کنند؛ چراکه تجربه زندگی هرکس، یگانه است؛ ولی ابراز تاسف کرد که در میان آثار رسیده، کمتر داستانی می‌توان یافت که بر این موضوع تمرکز کرده باشد.
 
در ادامه با پخش ویدئویی از رسول صدرعاملی، یاد و خاطره اصغر عبدالهی و کامبوزیا پرتوی، دو نویسنده‌ای که سال گذشته از دنیا رفتند، گرامی داشته شد.

صدرعاملی از عبداللهی به عنوان یکی از معدود کسانی یاد کرد که همه زندگی‌اش با نوشتن گذشت و از این راه اترزاق می‌کرد و این گونه بود که همواره با همسرش، اختر اعتمادی -که مترجم چیره‌دستی است- در خانه‌ای کوچک می‌زیست. 

 این سینماگر توضیح داد که خاستگاه عبداللهی، قصه و ادبیات بود و در زمینه قصه‌نویسی هیچ اعتنایی به ممیزی نداشت و هرگز دنبال حاشیه و دیده‌شدن نبود. به همین دلیل برای دریافت مجوز آثارش دنبال تقابل نبود تا جایی که هم‌اکنون هم چند کتاب او در ارشاد در انتظار مجوز است.

او از فعالیت عبداللهی در تمام ژانرهای نوشتاری اعم از داستان کوتاه، رمان، قصه‌هایی برای نوجوانان، ناداستان و ... سخن گفت و یادآوری کرد که این نویسنده دوستدار ارتباط با نوجوانان و جوانان بود و شاگردان زیادی در میان این گروه‌های سنی داشته که بعدا چهره‌های موفقی شدند.

صدرعاملی از دوستان نزدیک عبداللهی همچون اکبر رادی، شمیم بهار، نجف دریابندری، صفدر تقی‌زاده، رضا قاسمی، قاسم هاشمی‌نژاد و هوشنگ گلشیری هم یاد کرد و از شوق این نویسنده به زندگی صحبت و تاکید کرد که عبداللهی، راه رستگاری یک جامعه نه‌چندان پیشرفته را در ادبیات و در هنری که ریشه در ادبیات داشته باشد، می‌دانست.

این فیلمساز در ادامه از کامبوزیا پرتوی به عنوان بهترین فیلمنامه‌نویس سینمای ایران نام برد که ضمن همکاری با کارگردانان سرشناسی همچون جعفر پناهی، مجید مجیدی، عباس کیارستمی و ... با بسیاری از جوانان همکاری کرد و با صبوری برای جوانانی که اندک استعدادی در آنان می‌دید، وقت می‌گذاشت؛ به طوری که خانه او، پاتوق هنرجویانی بود که از دیگر شهرها برای آموزش سینما به تهران آمده بودند.

صدرعاملی، پرتوی را شخصتی بی‌نیاز خواند که با حداقل‌ها زندگی می‌کرد؛ ولی سرشار از طنازی و طراوت و حرف‌های نگفته بود و علاقه جدی او به ذات سینما بود و هرگز به دنبال اسم و رسم آن نبود.

او از پرتوی به عنوان بهترین دیالوگ‌نویس یاد کرد که حتی ساده‌ترین دیالوگ‌هایش عمق داشت. 

صدرعاملی افزود: فیلمنامه‌نویسان خوب، کم نداریم ولی اغلب برای خودشان می‌نویسند؛ اما بخش اعظم فیلمنامه‌های کامبوزیا برای دیگران بود؛ آن هم نه برای دستمزد؛ چراکه بی‌نیاز بود و سرِ سوزنی حسرت نداشتن در او نبود. غرق در قصه و کلمه بود و در جهان رؤیایی خود زندگی می‌کرد. هیچ فیلمنامه متوسط یا شکست‌خورده‌ای نداشت.

این سینماگر ابراز امیدواری کرد در نسل جدید، افرادی مانند عبداللهی و پرتوی تکرار شوند.
سپس لیلی گلستان، عضو هیات داوران این جایزه درباره تفاوت این دوره با دوره‌های گذشته نکاتی را بیان کرد.

او ابراز خشنودی کرد که زبان فارسی بسیاری از داستان‌ها در قیاس با گذشته شسته‌رفته‌تر بوده و تخیل موجود در دو سه قصه ، موجب زیبایی آنها شده بود.

گلستان توضیح داد که نویسندگان جوان فضاهایی واقع‌گرا و ملموس ساخته بودند که شبیه زندگی خودمان بود.

 او با بیان اینکه انتخاب سه برگزیده اول سخت بوده است، به نویسندگان جوان توصیه کرد با خواندن داستان‌های کوتاه، آثار کلاسیک و رمان‌های مهم ایرانی و خارجی و نیز متون قدیمی فارسی، به تقویت تخیل و انسجام قصه‌های خود بپردازند.

در پایان برنامه، پژمان بازغی از حامیان این جشنواره قدردانی و ابراز امیدواری کرد جایزه «ارغوان» در دوره‌های بعدی هم همچنان با اقبال جوانان رو به رو شود و در معرفی چهره‌های مستعد جوان، موفق باشد.