شهر با نام بزرگانش قد می‌كشد و به خود می‌بالد/ قدردانی از هنر و فرهنگ به اهالی شهر بزرگی می‌بخشد
انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در بیانیه‌ای نسبت به مخالفت فرمانداری تهران با نامگذاری چهار خيابان به نام بزرگان ادبيات كودك و نوجوان ایران واکنش نشان داد. متن بیانیه به این شرح است:
به‌نام پروردگار كودكی
بيانيه‌ی انجمن نويسندگان كودك و نوجوان
درباره‌ی مخالفت فرمانداری تهران با نامگذاری چهار خيابان به نام بزرگان ادبيات كودك و نوجوان ایران
روزی روزگاری... شهر بسيار بزرگی بود كه كودكانش حتی در روزهای كرونایی كتاب هديه می‌گرفتند و فرصت پيدا می‌كردند شهر را آن‌طور كه دوست داشتند از پشت پنجره‌های خانه‌هايشان نقاشی كنند. آسمان شهر نقاشی‌های كودكان رنگارنگ بود، در نقاشی‌هايشان روباه‌ها حضور داشتند و گوسفندهای شاد در شهرشان بازيگوشی می‌كردند، شهر را به زير آب می‌بردند، شهر آب‌نباتی درست می‌كردند، از ماشين‌های شهرشان به جای دود برف بيرون می‌آمد...
روزی روزگاری... شهر بسيار بزرگی بود؟ نه، شهر بسيار بزرگی هست كه هيئتی در فرمانداريش نشسته‌اند و به سليقه‌ی خود مصوبه‌ی شورای شهر را رد می‌کردند. اعضای اين هيئت آگاه نیستند که نويسنده‌ها و مخصوصاً نويسنده‌هایی كه برای كودكان و نوجوانان می‌نويسند، چه كار بزرگی می‌كنند. آن‌ها خبر ندارند نويسنده‌ها چگونه ذره‌ذره‌ی جان خود را در آثارشان می‌ريزند تا قصه‌های خوب برای بچه‌ها گرد‌آوری كنند و لذت تخيل و فكر كردن و جست‌وجو را به كودكان و نوجوانان بچشانند؛ تا دنيای بچه‌ها را وسعت ببخشند، به زندگی‌شان آرامش بدهند و آن‌ها را برای ساختن شهر و كشور و دنيایی بهتر و زیباتر آماده سازند.
روزی روزگاری... شهر بسيار بزرگی بود؟ نه، شهر بسيار بزرگی هست كه هيئتی در فرمانداريش نشسته‌اند كه با نگاهی غیرفرهنگی به شهر و زندگی و ادبیات می‌نگرند و بیگانه با نقش غیرقابل انکار ادبیات در قوام یافتن هویت فردی و اجتماعی شهروندان و تأثیر ادبیات کودک بر تلطیف روحیه‌ی مخاطبان، ترویج دوستی و محبت و کاستن از خشونت و ناهنجاری در جامعه، تصمیم می‌گیرند. مهم‌ترین پیام این‌گونه تصمیم‌گیری به جامعه، نادیده‌گرفتن کودکان و نوجوانان و ادبیات ویژه‌ی آنان است و گویی اعضای این هیئت متوجه نیستند نويسنده‌هایی كه زندگی‌شان را به پاي بزرگ‌شدن كودكان و نوجوانان می‌ريزند؛ چگونه در بزرگ‌شدن شهر نقش دارند و چرا بايد شهر به نامشان، به تخيلشان، به آثارشان و به همه‌ی نشانه‌های بودنشان احترام بگذارد و قدرشان را بداند. شهر با نام بزرگانش، قد می‌كشد و بزرگ می‌شود و به خود می‌بالد؛ چرا و با چه استدلالی گروهي اندک می‌خواهند اين فرصت را از شهر و مردم شهر بگيرند؟ قدردانی از اين بزرگان، قدردانی از كتاب و ادبيات و هنر و فرهنگ است و به شهر و اهالی شهر بزرگی می‌بخشد وگرنه وجود نازنين اين عزيزان به چنين نام‌گذار‌‌ی‌هايی نياز ندارد. اين قدردانی، هرچند وظيفه‌ای ملی و انسانی است اما بيشتر از آن، نشانه‌ای است برای كودكان و نوجوانان و جوانانِ امروز كه آينده‌ی شهر و كشور در دست آن‌ها قرار خواهد گرفت.
انجمن نويسندگان كودك و نوجوان از اعضای محترم شورای شهر تهران تشکر می‌کند كه چهار خيابان اطراف كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان را به نام چهار تن از پيشكسوتان آموزش و كتاب و ادبيات كودك و نوجوان، يعنی آقايان «جبار باغچه‌بان»، «مهدی آذریزدی»، «صمد بهرنگی» و «هوشنگ مرادی کرمانی» نامگذاری كرده‌اند، هم‌چنان که قدردان است که در دیگر مصوبات شورا نام شماری دیگر از بزرگان ادبیات کودک و نوجوان را برای برخی معابر شهر برگزیده‌اند؛ يادآور می‌شود كه هركدام از اين بزرگان بخشی از خاطره‌های جمعی مردم ما را شكل داده و در بارورشدن خلاقيت و تخيل شمار زيادی از كودكان ديروز و امروز جامعه نقش داشته‌اند. باور كردنی نيست كه چنين مصوبه‌‌ای، بدین آسانی و بی‌توجه به پیامدهای فرهنگی و اجتماعی آن رد شود.
انجمن نويسندگان كودك و نوجوان، نه فقط نظر سليقهای هيئت تطبيق فرمانداری تهران را غيرقابل قبول می‌داند، بلكه بر اين باور است كه چنين اعمال سليقه‌های غیرفرهنگی، پاسخی در خور از مردم و به‌ويژه نسل جديد خواهد گرفت. تن‌دادن جامعه به اين قبيل تصميم‌های زيان‌بار، هم به شهر و مردم آسیب می‌زند و هم به هویت جمعی و منافع ملی. از اين رو، انجمن نويسندگان كودك و نوجوان انتظار دارد مسئولان ذی‌ربط، هرچه زودتر ضمن اعلام بطلان نظر اعلام شده‌ی هيئت تطبيق فرمانداری تهران در اين زمينه، به‌طور جدی به اعضای اين هيئت یادآوری کنند که لازم است از تصميم‌گيری‌های تنگ‌نظرانه، غيركارشناسی و سليقهای بپرهیزند، تا ديگر بار شاهد چنين خبرهايی نباشيم.
نظر شما