متنی از الکساندرا داوید نئل، نویسنده و ماجراجوی فرانسوی قرن 19 میلادی برای اولین بار در قالب یک کتاب در فرانسه منتشر شده است.
این کتاب که به همت فرانسوا بوناردل، استاد فلسفه و ادیان دانشگاه سوربن و تحت عنوان «میلارپا، یوگی شاعر» منتشر شده درباره میلارپا، بزرگترین حکیم بودایی تبتی و یوگی شاعر تبتی است. بوناردل که در پاییز سال 2018 به یک کنفرانس در شهر دیی-له-بن در فرانسه دعوت شده بود اجازه یافت از آرشیو این نویسنده و ماجراجوی بزرگ فرانسوی در منزل او دیدن و به دستنوشتهها و نامههای ردوبدل شده بین او با همسرش دسترسی پیدا کند.
بوناردل از میان این آرشیو به متون جالب توجهی دست یافت که تاریخ 8 فوریه 1915 را بر خود داشتند. از جمله نامهای که داوید نئل در آن نوشته بود «من با یوگی، شاعر اهل تبت شروع به خواندن زندگی ملارپا، حکیم بزرگ بودای تبتی کردهام. او میدانست که من زندگینامه ملارپا را به زبان فرانسه نوشتهام و نسخه کامل آن آماده انتشار است...» با اینحال این متن هرگز تاکنون رنگ چاپ به خود ندید و دستنویس آن هم پیدا نشد تا این که یک تیم تحقیقاتی برای پیدا کردن آن دست به کار شدند.
فرانسوا بوناردل در ادامه میگوید «نمیدانیم چرا این پروژه که او را تا سال 1916 مشغول کرده به یکباره رها شده است. او با انتشار این کتاب قرار بوده میراث ارزشمندی از مناظر باشکوهی که به آن فکر میکرده و نیز آداب و رسوم تبتیها را که شخصا کشف کرده بوده برای اروپاییها به ارمغان آورد. این متن همچنین یک الکساندرا داوید نئل با خلقوخوی راهبوار فرارادیکال را نشان ما میدهد که او را به گفته خودش به یوگی شاعر بیشتر پیوند میدهد.»
متنی که به تازگی رنگ چاپ به خود دیده درباره انکار و کنار گذاشتن، دروازهای به سوی آزادیهای درونی است که خوانندگان را بیشتر با شخصیت نویسنده و ماجراجوی فرانسوی قرن نوزدهم میلادی آشنا میسازد.
الکساندر دیوید نائل کاشف و ماجراجوی بزرگ فرانسوی و نویسنده مجموعه غنی و ارزشمندی از سفرنامهها، رمانها، سفرنامهها، بودیسم و نیز حجم قابل توجهی از نامهنگاری است. او به ویژه اولین زن غربی بود که وارد شهر لهاسا، پایتخت تبت و مرکز معنوی دین بودایی شد؛ شهری که ورود به آن برای خارجیها ممنوع بود.
او همچنین که یک زن فمنیست پیشرو بود و اولین زن اروپایی بود که با دالایی لاما، رهبر دینی بوداییان تبت دیدار کرد و یک سفر چهارده ساله را به آسیا در اوایل دهه 1920 میلادی آغاز نمود. او با تبدیل دیی-له-بن به اولین شهر وارث خود در زمان مرگش در سال 1969 خانه و حق چاپ همه آثار و مجموعهها و نیز عکسهایش را به این شهر واگذار کرد.
نظر شما