به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مصطفی محدثی‌خراسانی، شاعر آیینی کشورمان و از نخستین اهالی فرهنگ و شعر کشورمان که در دیدارهای ماه رمضان مقام معظم رهبری با شاعران حضور داشته و بارها اشعارش مورد عنایت معظم له قرار گرفته در گفت‌وگو با ایبنا تاکید کرد که دیدارهای هر ساله شاعران با مقام معظم رهبری که پیش از کرونا برگزار می‌شد، فرصت مغتنمی برای کسب فیض شاعران و اهالی فرهنگ از دانش و اندیشه عمیق رهبر فرزانه انقلاب است. در ادامه این گفت‌وگو را می‌خوانید:

اولین بار چه زمانی به فیض دیدار با مقام معظم‌رهبری نایل شدید؟
نخستین دیدار من و جمعی از شاعران جوان و پیشکسوت با مقام معظم رهبری به دوران ریاست جمهوری ایشان در مشهد بازمی‌گردد که ایشان نوروز 66 به مشهد آمدند و در آستان قدس رضوی جلسه شعرخوانی با حضور ایشان برگزار شد. بعدها که ایشان به مقام رهبری رسیدند، در تهران این دیدارها ادامه یافت و باز هم ایشان هر سال در نوروز یک روز را به حضور در میان شاعران اختصاص می‌دادند و دیداری بسیار صمیمی و سرشار با مهر و محبت با شاعران داشتند که امیدوارم پس از کرونا این دیدارها تجدید شود.

آن زمان چند سال داشتید؟ از حس و حال خاص خود در آن دیدار بگویید.
آن زمان من 25 ساله بودم و طبیعی بود که حضور در جلسه با حضور رهبری و شعرخوانی در محضر ایشان برایم بسیار سخت باشد. نگران بودم که مبادا شعری که قرار است بخوانم مقبول نیفتد یا نکته‌ای داشته باشد که باعث رنجش خاطر رهبری شود ولی خوشبختانه آن قدر فضای دیدار صمیمی بود و ایشان شوخی و مطایبه می‌کردند که تمام استرس‌هایم به سرعت از بین رفت و بسیار آرام و آسوده شدم. چند دقیقه‌ای که گذشت و رهبری با همه حاضران احوالپرسی کردند دیگر فراموش کردم در چه موقعیت خاصی قرار گرفته‌‌ام و در محضر چه مقامی هستم. یادم است حتی ایشان عمامه را از سربرداشتند و فضا را بسیار دوستانه کردند و با هر شاعری که شعر می‌خواند مطایبه شیرینی می‌کردند.
 
آیا خاطره خاصی از آن دیدار دارید؟
نوروز 66 بود که به همراه تعدادی از شاعران پیشکسوت و جوان مشهد به خدمت معظم له رسیدیم. من و مجید نظافت در آن دیدار اشعار اعتراضی نسبت به وضعیت اقتصادی و اجتماعی و دور شدن جامعه از ارزش‌های انقلاب خواندیم که شعر من این بود «بیا به اسب، حماسه، رکاب برگردیم/بیا دوباره مروری کنیم خاطره را/به روزهای خوش التهاب برگردیم/کنون که موعظه در کاخ‌ها نمی‌گیرد/ بیا به سرب، به سرب مذاب برگردیم/ به دست‌‌های پر از پینه، سفره‌های تهی/ به حرف اول این انقلاب برگردیم/ اگرچه طی شده وقت سفر، ولی ای دل/ بیا به آینه، قرآن، به آب برگردیم» همچنین نظافت شعری در مقایسه بالای شهر و پایین شهر خواند. یک بیت از شعر من « کنون که موعظه در کاخ‌ها نمی‌گیرد/ بیا به سرب، به سرب مذاب برگردیم» در خود دعوت به جنگ مسلحانه با غارتگران اقتصادی را داشت و مقام معظم رهبری خطاب به من فرمودند که چه آرمان‌های خوبی دارید ولی این مسیر به آنارشیست ختم می‌شود. خاطره دیگری که از آن دیدار دارم این خاطره شیرین است که در آن جلسه پس از اینکه تمام دوستان شعر خواندند معظم له فرمودند ما در مشهد هستیم ولی چرا کسی شعر به لهجه مشهدی نخواند؟ مرحوم سیدمحمد خسرونژاد گفت من یک شعر به لهجه مشهدی دارم ولی چون عاشقانه است خجالت می‌کشم بخوانم ولی رهبری فرمودند اشکالی ندارد و خسرونژاد شعرش را با لهجه مشهدی خواند.

آیا می‌توانید از دیدارهای بعدی نیز خاطره شیرینی را بیان ‌کنید؟
تا پیش از کرونا در دوران رهبری نیز ایشان غیر از تهران دیدارهای خود را با شاعران خراسانی در مشهد ادامه می‌دادند و یادم است سال 76 در دیداری که با شاعران مشهدی در منزل پدری خود داشتند برای اولین بار غزل زیبایشان را خواندند «سرخوش زسبوی غم پنهانی خویشم/ چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم/ در بزم وصال تو نگویم زکم و بیش / چون آینه خو کرده به حیرانی خویشم/لب باز نکردم به خروشی و فغانی/ من محرم راز دل طوفانی خویشم/ یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی / عمریست پشیمان زپشیمانی خویشم/از شوق شکرخند لبش جان نسپردم/ شرمنده جانان زگران جانی خویشم/ بشکسته‌تر ازخویش ندیدم به همه عمر/ افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم/ هرچند امین، بسته دنیا نیم اما / دلبسته یاران خراسانی خویشم» که خطاب ایشان در بیت آخر شاعران پیشکسوت خراسان بود. به این غزل بعدها بسیاری از شاعران پاسخ دادند و من نیز با شعر «چون بانگ اذان بر لب همخوانی مایی/ ای پیر که مجموع پریشانی مایی/ یعقوب که می‌رفت به ما پیرهنی داد/می‌گفت که تو یوسف کنعانی مایی/ تو داغ‌تر از داغی و ما دردتر از درد/ تو آینه دیده بارانی مایی/ با دست شهیدی که به تو عشق عطا کرد/ پیمان ابوالفضل مسلمانی مایی/ هر روز حماسه به لب تفته میدان/ هر شب غزل خلوت عرفانی مایی/ آغاز پرافشانی گل در سحری سبز/ پایان شب سر به گریبانی مایی/ پا بر سر گردون زدی و باز هم از مهر/ پابند غزل‌های خراسانی‌ مایی» به ایشان پاسخ گفتم که بعدها مورد عنایت معظم‌ له قرار گرفت.

در دیدار با شاعران چه ویژگی شخصیتی بارز را در مقام معظم رهبری دیده‌اید؟
دیدار شاعران با مقام معظم رهبری همواره شورآفرین و انگیزه‌بخش بوده و ایشان جدا از شان رهبری یک شاعر و ادیب نکته‌یاب و نکته‌سنج و انجمن‌گردان حرفه‌ای هستند و شاعران احساس می‌کنند که با پیش‌کسوت ادبی همنشین هستند. نقد و نظرها و پیشنهادهای اصلاحی ایشان در حوزه معنا و لفظ دلنشین است و این دیدارها به نوعی سنت ادبی شده است. به اعتقاد من مجموعه بیانات معظم له در حوزه شعر و ادبیات باید به صورت مجموعه‌ای منتشر و عرضه شود تا ترسیم‌کننده و راهگشای افق شعر و ادبیات شود. دیدارهای مقام معظم رهبری با شاعران در توجه کردن بیشتر مسئولان کشور به حوزه شعر و فرهنگ موثر بوده و در اعتلای ادبیات نقش موثری ایفا کرده است.

درباره توجه مقام معظم‌رهبری به شاعران جوان توضیح دهید.
ایشان با شناخت عمیق خود به رشد شعر جوان در سال‌های اخیر واقف هستند. شعر جوان در دوران انقلاب متداول شد و هر روز رشد بیشتری می‌یابد و جوانان امروز در عرصه شعر از جوانان ابتدای انقلاب جلو افتاده‌اند. مقام معظم رهبری نیز همواره شاعران جوان را مورد عنایت و توجه خاص قرار داده‌اند.