یک تصویرگر کودک و نوجوان براین باور است که تصاویر مذهبی بهخاطر تکراری بودن، هیچ جذابیتی برای بچهها ندارند و باید بهروز شوند.
به گفته تصویرگر کتاب «هفت حکایت از بچهها و حضرت علی(ع)»، توجه به گروه سنی از سوی تصویرگران مهم است. یعنی کسانی که برای گروه سنی نوجوان تصویرسازی میکنند، به راحتی میتوانند به فضاهای نمادین و حتی مدرن نزدیک شوند و این ذهنیت نادرست را در هم شکنند و کمرنگ کنند که کار دینی، باید واقعگرایانه باشد؛ چراکه حتی برای بچهها هم میتوان تصاویری رمزآلود و در عین حال جذاب خلق کرد، به این دلیل که بچههای امروز با تکنولوژی آشنا هستند.
حقگو به اینکه بچهها، چهره پیامبر و امامان را آنگونه که دلخواهشان است در ذهن خود میسازند و تصویر میکنند اشاره و بیان کرد: بعضی موافق با تصویر کردن چهره معصومین نیستند. حالا مسالهای که پیش میآید این است که چه چیز را میتوان جایگزین چهره ائمه (ع) کرد تا بچهها با آن ارتباط برقرار کنند؟ خود ما برای رسیدن به پاسخ این پرسش، در مجلات رشد، جلسههای متعددی برگزار کردیم و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که از ترفندهای سینمایی بهره ببریم و رنگ و لباس و حتی ترکیببندی را جایگزین چهره امامان کنیم؛گرچه تجربه نشان داده که بچهها باید چهره امامان را ببینند تا با آن ارتباط برقرار کنند به همینخاطر حتی زمانیکه تصویرگر، چهره را سفید یا نورانی میکند، روی این سفیدی، چشم و ابرو میکشند چون دوست دارند با چهره ائمه ارتباط برقرار کنند.
به گفته تصویرساز مجموعه شعر «آفرین به آفتاب»، علاوه بر رنگ و ترکیببندی میتوان از دورنمای مقامی هم بهره برد و امام را بزرگتر و بلندتر از آدمهای دیگر نشان داد. علاوه بر این خطوط منحنی هم انرژی خاصی دارند و میتوانند به ما در تصویرکردن چهره معصومین کمک کنند.
به باور حقگو، تنها آدمهای خوب میتوانند تصاویر مذهبی خلق و با یک ترکیببندی ساده، حس و حال خوبی را به مخاطب خود با هر گروه سنی منتقل کنند. او میگوید: به همینخاطر من با این نظر افلاطون کاملا موافقام که که بدها نمیتوانند در نقش آدمهای خوب بازی کنند. حتی اگر آدمی به ظاهر بد باشد و کار خوب و تاثیرگذاری انجام دهد باید مطمئن بود که در درونش، یک انسان خوب پنهان است.
از نگاه این تصویرگر کودک، وظیفه دین، ترویج عشق و دوستی است و اگر کتابهای دینی، این رسالت را به درستی ایفا کنند، خود او به عنوان تصویرگر حاضر است با دل و جان کار کند و مبلغی هم دریافت نکند؛ اما افسوس که هیچ کار بنیادینی در زمینه تصویرگری مذهبی انجام نشده و هنر به حمایت نیاز دارد؛ میکلآنژ از یک پشتوانه عظیم برخوردار است که شاهکاری چون «داوود» را خلق میکند؛ هنرمندی که نگران گذران زندگی روزمره خود است نمیتواند، اثر ماندگاری از خود برجا گذارد.
نظر شما