در نمایشنامه «بالماسکه در وایتهارت»، همه فعالیتی انجام میدهند که در تضاد با انگیزه اصلی انجام آن فعالیت است و به عبارتی اجتماعی از همه چیز برای هیچ است.
این اثر روایتگر التهابات واسط قرن 16 میلادی در انگلستان است، همان سالهایی که شاه چارلز دوم به خونخواهی پدرش قیام میکند، ژنرال کرامول و جمهوریخواهان را شکست میدهد و پس از دو سال دوباره سلطنت را به انگلستان برمیگرداند.
نمایشنامه «بالماسکه در وایتهارت» یک درام مدرن مبتنی بر تشنج موقتی در رویدادهای گذراست، تشنجی که رفتهرفته بر تنش بین شخصیتها میافزاید و همین مساله همه چیز را تحتالشعاع قرار میدهد.
اما نباید فراموش کنیم که شخصیتهای این نمایشنامه دایم در حال پنهانکاری هستند، آنها همچون کسانی که در یک بالماسکه شرکت کردهاند، نقابی نامریی بر چهره زدهاند و خود را به گونهای معرفی میکنند که در دورترین فاصله از خود شناخته شوند. تلاش دارند که همه چیز را انکار کنند و شخصی دیگر باشند، از این رو شاید تشنجی ساختگی ایجاد میکنند تا در پشت این فضای مهآلود، با آرامش خیال پنهان بمانند.
در فرم نگارشی «بالماسکه در وایتهارت» تلاش شده استفاده مینیمال از زبان، کلید اصلی نمایشنامه باشد؛ بنابراین از عبارتبندی موجز، انقطاعها، مکثهای مکرر، توقفهای میانجملهای، تکرار و شتاب ناگهانی در بیرونریزی خصوصیات شخصیت، استفاده شده است. همچنین سعی شده تا نمایشنامه از یک نوع ارتباط خاص در بین عناصر خود برخوردار باشد، ارتباطی چندبعدی که بازیهای زبانی، کلیشههای اغراقآمیز، تکرار و ترکیبات بیربط یا حتی عبارات ابتکاری را به دنبال خود داشته باشد و از زبان شخصیتهایی بیان شود که در یک تراژدی-کمدی توامان اسیر شرایط جبری و فشارهای ناخوشایندِ ناخودآگاه هستند.
نمایشنامه «بالماسکه در وایتهارت» از شیوههای روایی کلاسیک عبور میکند و بعدتر آن را به مسخره میگیرد و تهمایهای از فضاسازیهای سورئال را تداعی میکند، مسخرگی تلخی که لایههای قابل توجه تراژدی را از وادی روایتهای واریته تا شوخیها و بداههپردازیهای کمدیا دلآرته با خود میکشاند.
در این نمایشنامه همه حرف میزنند تا حرف نزده باشند، سوال میپرسند تا جواب نگیرند، حرکت میکنند تا تکان نخورند و به طور کلی فعالیتی انجام میدهند که در تضاد با انگیزه اصلی انجام آن فعالیت است، به عبارتی «بالماسکه در وایتهارت»؛ اجتماعی ازهمه چیز برای هیچ است.
«بالماسکه در وایتهارت» دارای چهار شخصیت است که همه را مردان تشکیل میدهند و به عبارتی یک درام مردانه است،از این جهت این درام میتواند برای اجرا توسط گروههای تک جنسیتی تئاتری مناسب باشد.
کتاب «بالماسکه در وایتهارت» نمایشنامهای تک پردهای است که در قطع پالتویی و 64 صفحه توسط انتشارات مهراندیش منتشر شده است.
نظر شما