کتاب «تحلیلی بر نیابت خاص در غیبت کبری (با تأکید بر شبهات جریان انحرافی احمد بصری)» اثر محمد شهبازیان در 190 صفحه به چاپ رسید.
پایان یافتن نیابت خاص پس از دوران غیبت صغری از آموزههای قطعی در میان امامیه است. در این میان و با توجه به جایگاه نایبان خاص، برخی از مدعیان گذشته و معاصر تلاش در تحریف این آموزه و تعیین خود به عنوان نایب خاص و استمرار آن در دوران غیبت کبری نمودهاند.
احمد اسماعیل که در میان طرفداران احمد الحسن شناخته شده است، ادعا نموده که نیابت خاص پس از وفات علی بن محمد سمری ادامه داشته و صدها نایب خاص درم یان مردم پنهان بودهاند؛ همچنین ادعا نموده وی آخرین نایب خاص آشکار قبل از ظهور حضرت مهدی(عج) است.
این نوشتار تلاشی است در تبیین نیابت خاص، ویژگیهای آن، دلایل انحصار و پاسخ به شبهات احمد بصری، مدعی یمانی معاصر. این کتاب در سه فصل تألیف شده است؛ در فصل اول این اثر که به کلیات و مفاهیم اختصاص یافته، ضمن بیان توضیحاتی در خصوص نیابت خاص، به توقیفی بودن این نوع نیابت پرداخته شده است و جریان انحرافی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
«گونهشناسی مدعیان دروغین پیشینه مدعیان نیابت خاص»، «روش اصحاب و عالمان دینی در تقابل با مدعیان دروغین»، «شناخت اجماع، ارتکاز متشرعه و ضروریات مذهب و نقش آن در آموزههای دین» و «شناختنامه احمد اسماعیل بصری، مدعی یمانی عراق» از دیگر مباحث این فصل به شمار میرود.
«چیستی و ادله توقیفی بودن نیابت خاص» عنوان دومین فصل از این کتاب است که نویسنده در این فصل در دو گفتار به «نیابت خاص؛ چیستی و ویژگیها» و «ادله انحصار عدد در نایبان خاص» میپردازد.
در سومین و آخرین فصل از کتاب حاضر، به «بررسی ادعاها و دلایل مدعی یمانی درباره نیابت خاص» اشاره شده است؛ در این فصل، فراز و نشیب و تناقض در ادعاهای مدعی یمانی پرداخته شده و دلایل قرآنی و روایی مدعی یمانی و نقد آن تبیین شده است.
نظر شما