رایزن سابق فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در عمان و ازبکستان:
ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ایرانی در عمان جریان زنده دارد/ پارادایمﻫﺎی ﻧﻮﻳﻦ در ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻋﻤﺎنی
بهمن اکبری رایزن سابق فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در عمان و ازبکستان گفت: ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻋﺮﺑﯽ ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎﺭﺳﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺁﻓﺮﻳﻘﺎﻳﯽ ﺯﻧﮕﺒﺎﺭﯼ، ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻠﻮﭼﯽ ﺍﻳﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﻭ ﻻﺭ ﻭ ﺟﻨﻮﺏ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻋﻤﺎﻥ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ.
او افزود: ﺍﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﺎ ﺗﻨﻮﻉ ﺯﺑﺎﻧﯽ، ﻗﻮﻣﯽ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ فرآیند ﺩﮔﺮﭘﺬﻳﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺑﯽ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﺛﻤﺮﺍﺕ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺎﻧﻮﻥ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺤﺮﺍﻧﯽﺗﺮﻳﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺁﺭﺍﻣﺸﯽ ﮐﻢﻧﻈﻴﺮ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ کند.
مدرس دانشگاه تهران بیان کرد: ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﻟﮕﻮﯼ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ-ﻗﻮﻣﯽ ﻋﻤﺎﻥ ﻣﻮﺯﺍﻳﻴﮏ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻏﻢ ﻭﻳﮋﮔﯽﻫﺎﯼ ﻣﺸﺘﺮﮎ، ﺍﺯ ﺭﻧﮓﻫﺎ ﻭ ﻃﺮﺡﻫﺎﯼ ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﻟﮕﻮﯼ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩﺍﯼ ﻣﺘﺸﮑﻞ ﺍﺯ گروههای ﻗﻮﻣﯽ، ﺯﺑﺎﻧﯽ، ﻣﺬﻫﺒﯽ، ﻧﮋﺍﺩﯼ، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﺽ ﻧﻤﺎﻳﺶ میﮔﺬﺍﺭﺩ، ﺗﺎ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺮﺍﺕ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺍﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺗﻨﻮﻉ ﻭ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﯽ، ﻭﻳﮋﮔﯽ ﻣﻬﻢ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻋﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ.
او با بیاناینکه ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺗﺎﺭﻳﺦ، ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯاقوام ﺳﺎﮐﻦ ﺩﺭ ﻋﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻬﻢ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻧﻀﺞ، ﺩﻭﺍﻡ ﻭ ﺍﺳﺘﻤﺮﺍﺭ ﺗﻤﺪﻥ ﻋﻤﺎﻥ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ افزود: ﺍﮔﺮ ﺗﺴﺎﻣﺢ ﻭ ﻫﻤﺪﻟﯽ ﻭ ﻫﻤﺰﻳﺴﺘﯽ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖﺁﻣﻴﺰ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻗﺎﻋﺪﻩﺍﯼ ﮐﻠﯽ ﺑﺮ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎﺕ اقوام ﻋﻤﺎﻧﯽ ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﻢ، ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪﻩ، ﺑﺮﻫﻪﻫﺎﻳﯽ ﻧﻴﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﺑﻂ، ﺳﻄﻮﺡ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺍﺯ ﺗﻨﺶ، ﻣﻨﺎﺯﻋﻪ ﻭ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
اکبری با اشاره به اینکه ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻫﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻋﻤﺎﻥ، ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺍﺧﻴﺮ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﻌﺪﻭﺩﯼ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﯽ، ﻃﺮﺡ ﻭ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺍﺳﺖ بیان کرد: سالهای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻗﺎﺑﻮﺱ، ﺩﺭ ﺩﻫﻪ 70 میلادی ﻣﻘﻄﻌﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻋﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺷﺪﺕ ﻭ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺑﺤﺮﺍﻥ، ﻃﻮﻝ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻣﻨﺎﻗﺸﺎﺕ، ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖﻫﺎ، ﺣﺠﻢ ﺗﻠﻔﺎﺕ، ﺻﺪﻣﺎﺕ ﻭ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ، ﺍﺯ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻭﻳﮋﻩﺍﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﺍﺳﺖ.
رایزن سابق فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در عمان و ازبکستان اظهارکرد: ﻭﻗﻮﻉ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺯﻋﺎﺕ ﻗﻮﻣﯽ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﭼﻮﻥ؛ ﻇﻔﺎﺭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺯﯼ ﻗﺎﺑﻮﺱ، ﺍﺯ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎﯼ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻋﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺍﻳﻦ 5 ﺩﻫﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﺛﺎﺭ ﻭ ﻋﻮﺍﻗﺐ ﺯﻳﺎﻧﺒﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻭ ﺑﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﯽ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺍﻗﻮﺍﻡ، ﻭﺍﺭﺩ کرده ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺭﺍﻳﺖ ﻗﺎﺑﻮﺱ ﻭ ﺍﺗﺨﺎﺫ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺗﺴﺎﻣﺢ ﺍﺯ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ؛ ﺭﺍﻫﺒﺮﺩ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﻭﯼ ﺗﻘﻠﻴﻞ ﺳﻄﺢ ﻧﺰﺍﻉ ﺍﺯ ﻧﺰﺍﻉ ﺍﻣﻨﻴﺘﯽ ﺑﻪ ﻧﺰﺍﻉ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺰﺍﻉ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺑﻮﺩ.
مدرس دانشگاه تهران بیان کرد: ﺭﻧﮓﻫﺎ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻋﺮﺏ ﻳﻤﻨﯽ، ﻋﺮﺏ ﻋﺮﺍﻗﯽ، ﻋﺮﺏ ﻧﺠﺪﯼ، ﻋﺮﺏ ﻋﻤﺎﻧﯽ، ﺑﻠﻮﭺ ﺍﻳﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﺑﻠﻮﭺ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻧﯽ، ﺁﻓﺮﻳﻘﺎﻳﯽ ﺯﻧﮕﺒﺎﺭﯼ ﻭ ﻫﻨﺪﯼ ﺣﻴﺪﺭﺁﺑﺎﺩﯼ، ﻓﺎﺭﺱ ﺑﺤﺮﻳﻨﯽ، ﻓﺎﺭﺱ ﻻﺭﯼ ﻭ... ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻋﺮﺑﯽ ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎﺭﺳﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺁﻓﺮﻳﻘﺎﻳﯽ ﺯﻧﮕﺒﺎﺭﯼ، ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻠﻮﭼﯽ ﺍﻳﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﻭ ﻻﺭ ﻭ ﺟﻨﻮﺏ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻋﻤﺎﻥ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ.
او با بیاناینکه ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﮑﺜﺮ ﺯﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﺛﺮﻭﺗﯽ ﻣﻠﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎﯼ ﻋﺮﺑﯽ، ﺑﻠﻮﭼﯽ، ﻣﻬﺮﯼ، ﮐﻤﺰﺍﺭﯼ، ﺳﻮﺍﺣﻠﯽ ﻭ ﻟﻮﺍﺗﯽ ﻳﺎ ﻟﻮﺗﻴﺎﻧﯽ ﻭ ... ﺩﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ افزود: ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺮﺍﻧﻴﻢ ﺗﺎ ﻣﺪﻝ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﺗﻨﻮﻉ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎﯼ ﻗﻮﻣﯽ ﻣﺤﻠﯽ ﻋﻤﺎﻥ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﻨﻴﻢ، ﺍﻟﮕﻮﻳﯽﮐﻪ ﺗﻨﻮﻋﺎﺕ ﺯﺑﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻧﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻣﯽﺷﻤﺮﺩ.
این مدرس دانشگاه تهران تصریحکرد: ﺩﺭ ﮔﻔﺘﻤﺎﻥ ﻗﺮﺁﻧﻲ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ ﺩﺭ ﺟﻨﺴﻴﺖ ﺍﻣﺮﻱ ﺍﻟﻬﻲ ﺍﺳﺖ، ﺗﻤﺎﻳﺰﺍﺕ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ(ﺯﺑﺎﻥ، ﺍﻗﻠﻴﻢ، ﻗﺒﻴﻠﻪ،ﻧﮋﺍﺩ ﻭ ...) ﻧﻴﺰ ﺁﻳﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﻳﻲ ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﻭ ﻋﺎﺩﻻﻧﻪ ﺗﻨﻮﻉ ﻭ ﺗﻜﺜﺮ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﺜﻨﻮﻱ، ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻴﺎﻥ "ﺗﺮﺍﺣﻢ" ﻭ "ﺗﺰﺍﺣﻢ" ﻧﺴﺒﺖ ﻫﻤﺪﻟﻲ ﻭ ﻫﻤﺰﺑﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ؛ ﻛﻪ ﺁﺩﻣﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺫﻫﻦ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﻄﺮﺕ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺩﮔﺮ ﺍﻟﻔﺖ ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ.
اکبری، با اشاره به اینکه ﻧﻈﺮﻳﻪﭘﺮﺩﺍﺯﻧﯽ ﻧﻈﻴﺮ ﺭﻭﻧﺎﻟﺪ ﺭﺍﺑﺮﺗﺴﻮﻥ ﻭ ﺁﻧﺘﻮﻧﯽ ﮔﻴﺪﻧﺰ ﺑﺮ ﺩﻳﺎﻟﮑﺘﻴﮏ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺤﻠﯽ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻳﻨﺪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪﻥ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻫﻤﺰﻳﺴﺘﯽ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺤﻠﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ گفت: ﺑﺎ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻳﮑﺮﺩ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺩﺭ ﻋﻤﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ.
رایزن سابق فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در عمان و ازبکستان اظهارکرد: ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺴﻠﻂ ﻗﺎﺑﻮﺱ ﺑﺮ ﻋﻤﺎﻥ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﺪﺭﻥ ﻭ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻭ ﺑﺎﺯﺗﻌﺮﻳﻒ ﻫﻮﻳﺖ ﻋﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺷﺪ، ﭘﺎﺭﺍﺩﺍﻳﻢ ﻫﺎﯼ ﻧﻮﻳﻦ ﺩﺭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻋﻤﺎﻧﯽ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﻗﻮﻣﯽ ﺍﻳﺠﺎﺏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎﻅ ﻧﻈﺮﯼ ﻭ ﻋﻠﻤﯽ، ﺑﻪ ﺩﺭﮎ ﺑﻬﺘﺮﯼ ﺍﺯ ﭼﺮﺍﻳﯽ ﺑﺮﻭﺯ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻫﻮﻳﺘﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺩﺭ ﻋﻤﺎﻥ ﻧﺎﺋﻞ ﺁﻳﻴﻢ.
رایزن سابق فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در عمان و ازبکستان گفت: ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﺮ، ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻋﻠﻞ ﻭ ﺯﻣﻴﻨﻪﻫﺎﯼ ﺑﺮﻭﺯ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻗﻮﻣﯽ ﺩﺭ ﻋﻤﺎﻥ ﻣﻌﺎﺻﺮ، ﺑﺎ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﻧﻴﻢ ﻗﺮﻥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻗﺎﺑﻮﺱ، ﮔﺎﻡ ﻣﻬﻤﯽ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﺎﺕ ﻗﻮﻣﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻋﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﮎ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻭﺍﻗﻊ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪﺗﺮ ﻋﻠﻞ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺍﺳﺖ.
او در ادامه به طرح ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﯼ ﻣﺤﻮﺭﯼ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺭﺳﯽ شامل ﺁﻳﺎ ﺩﺭ ﻋﻤﺎﻥ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﻫﻤﺰﻳﺴﺘﯽ ﻭ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﻠﯽ(ﻋﺮﺑﯽ) ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎﯼ ﻗﻮﻣﯽ ﻣﺤﻠﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ؟ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺩﻳﺎﻟﮑﺘﻴﮏ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻗﻮﻣﯽ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﻠﯽ(ﻋﺮﺑﯽ) ﭼﻄﻮﺭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﻕ ﻣﻠﯽ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺗﻨﻮﻉ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎﯼ ﻗﻮﻣﯽ ﻣﺤﻠﯽ ﺩﺭ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻋﻤﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ؟ و تشریح هر یک پرداخت.
نظر شما