به‌گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ آیین رونمایی از کتاب «هایپررئالیسم؛ از تصویر تا واقعیت» نوشته جمال عرب‌زاده با حضور زهرا عسلی، مدیر گروه گرافیک دانشگاه سوره و رامتین شهبازی، نویسنده و پژوهشگر در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد. روزبه سلطان‌محمدی نیز مدیریت این جلسه را به عهده داشت.
این کتاب هم‌زمان با به‌نمایش‌گذاشتن آثار گنجینه موزه هنرهای معاصر به چاپ رسید. این کتاب در مورد همین آثار گنجینه موزه است.
  عرب‌زاده گفت: نمونه‌های قبلی که برای نمایشگاه‌های گذشته بود نوعی جستار‌نویسی بود که در کنار نمایشگاه کتاب سعی کرده با رجوع به المان‌های بیرونی مطالب را باورپذیرتر کند. منابع اصلی هایپررئالیسم محدود است و ما در این کتاب بهترین‌ها را جمع‌آوری کردیم؛ متن‌ها و مقالات خاصی که از ارزش بالایی برخوردار است. کتاب پژوهشی است و اولین منبع هایپررئالیسم است و فکر می‌کنم آخرین منبع هم باشد.
 
جمال عرب‌زاده گفت: هایپررئالیست‌ها این روش را انتخاب کردند که کاری در مقابل کار انتزاعی کرده باشند. ما در دنیای بازنمایی هستیم. این بازنمایی‌ها تا چه حد جلو می‌روند؟ ساختار ادراکی ما تحت‌تأثیر این بازنمایی‌ها واقع می‌شود. بازنمایی همه چیز می‌تواند از حقیقت موجود جلوتر برود.
   
رامتین شهبازی گفت: این کتاب به‌عنوان یک اثر پیرامتنی در کنار یک متن اصلی به نمایشگاه آمده است. کتاب نفیس چاپ شده است و این بسیار اتفاق خوبی است؛ چرا که هر چیزی باید ظرف عرضه خودش را پیدا کند. انجام‌نشدن یک کار از ناقص انجام‌شدن آن بهتر است. در این کار هم‌نشینی کلام و تصویر با ظرافت عرضه شده است.
 
شهبازی درباره هم‌زمانی این کتاب با نمایشگاه گفت: نمایشگاه سیال است و کتاب متن مکتوب است. برای نوشتن راجع به پست‌مدرنیستی جستارنویسی بیش از متن می‌تواند کارکرد داشته باشد. در جستارنویسی ذهن آزاد‌تر است.

وی افزود: فلسفه هنر یعنی جهان را زیست کنید و به‌واسطه آثار هنری جهان را درک کنید. البته رئالیسم یک واژه مجهولی است. در واقع چیزی به اسم رئالیسم نداریم. وقتی اثری تولید می‌شود و همه چیز آماده می‌شود رئالیسم محض نداریم. هایپررئالیسم نشان‌دارکردن رئالیسم است.

این نویسنده و پژوهشگر تصریح کرد: این مسئلۀ «تصویر تا واقعیت» برای زمانی است که وارد حوزه تصویری می‌شویم؛ چون در حوزه ادبیات صورت‌های بیانی متفاوت است. تصویر، این واقعیت‌ها را بهتر و بیشتر در اختیار ما قرار می‌دهد. مقالات کتاب سعی می‌کند مسائلی از این دست را توضیح دهد که با تصویر از اطرافمان چگونه نشانگان بسازیم و با واقعیت نشان‌دارشده چگونه ارتباط بگیریم.

رامتین شهبازی در ادامه عنوان کرد: در مقالات کتاب چند کلیدواژه درست مطرح می‌شود که امیدوارم در مقالات بعدی بسط داده شود. هایپررئالیسم بخشی از خودش را از زندگی روزمره می‌گیرد. اثر هنری خارج از زیست فرهنگی ما نیست. امروزه دنبال عامه فهمی هستیم و از هایپررئالیسم هم برای ساده‌ترکردن مفاهیم استفاده می‌کنیم. دکتر عسلی، گرافیست و عضو هیئت‌علمی دانشگاه سوره گفت: گنجینه موزه هنرهای معاصر اثر زنده‌ای است که باید برای آن کاتالوگ چاپ می‌شد. موضوع هایپررئالیسم از موضوعات پرچالش هنر است. در این زمینه کمبود نظریه‌هایی داریم که بتواند آن را توجیه کند.

وی افزود کتاب برای فضای آکادمیک خیلی می‌تواند مفید باشد. باید بدانیم این هنر را چگونه خوانش کنیم. امروزه به‌خاطر حجم وسیعی از اطلاعات که در اختیار همه قرار می‌گیرد حجم وسیعی از هنر غرب را شروع به شناختنش کردیم.
 
این مدرس گرافیک گفت: در همه جای دنیا با بحث انتقادگرایی مواجه هستیم ولی در ایران هنوز درک نشده است. پس با هنری مواجه هستیم و از آن وام می‌گیریم که درک نکردیم و با هنرهای سنتی تلفیقش کردیم. وقتی چنین کتابی در کنار این رویداد چاپ می‌شود مثل نوعی کاتالوگ عمل می‌کند که بسط داده شده است.

عسلی در رابطه با موضوعات کتاب افزود: کتاب به موضوعی پرداخته که ما کمتر در هنر معاصر به آن پرداخته‌ایم. موضوعاتی که در این کتاب چاپ شده بر اساس محورهای اصلی هایپررئالیسم است و به‌عنوان یک رفرنس می‌تواند کمک‌کننده باشد. اما باز هم می‌تواند جای کار داشته باشد. برای اینکه بدانیم در ذهن نویسنده چه گذشته است مصاحبه‌های انتهای کتاب بسیار کاربردی است.

زهرا عسلی بیان کرد: در تاریخ هنر، ما با بازنمایی آشنا شدیم. ایده‌های مختلفی در این بازنمایی‌ها شکل گرفته است و هنرمندان سعی کرده‌اند مؤلفه‌های خاصی را ارائه دهند. در هنر، شیوه دیدن و مهارت خوب دیدن و درست دیدن و سپس روی کاغذ بردن بسیار مهم است. هایپررئالیسم یک نوع شیوه‌ی نگریستن به جهان است. هایپررئالیسم در واکنش به هنر انتزاعی به وجود آمد. آثار هایپررئالیسم فراواقعیت هستند.