کتاب «چو تختهپاره بر موج» شامل گزیده شعرهای سیمین بهبهانی با ترجمه کردی فرامرز آقابیگی منتشر شد.
این مترجم با تاکید بر اینکه لطف و دریافت اشعار سیمین بهبهانی در ترجمه به زبانهای
دیگر نه تنها کم نمیشود بلکه افزایش مییابد، افزود: در ترجمه، عموماً فضای فکری
توسع بیشتری مییابد وعمق فکر هم بیشتر نشان داده میشود.
آقابیگی تاکید کرد: یکی از ابتکارهای مهم سیمین در شعر معاصر، رواج اوزان تازه برای
قالب غزل معاصر بود، به طوری که او دست به ابداع ترکیب وزنهای نو برای پارهای
از غزلیاتش زده است.
وی توضیح داد: غزلیات سیمین با وجود سادگی، دارای خطوط پنهان و رمزگونهای است که برای کشف و دریافتش باید بیشتر با آنها به سر برد و به بیان بهتر باید همخانه شد. تعبیرات سیمین گاه در حین سادگی، انبساط خاطر بدیعی در ذهن و روان انسان پدیدمیآورد که به نوعی بازخوانی مجدد در روابط و پدیدهها منجر میشود. وقتی در مطلع غزلی میگوید «ز چه جوهر آفریدی، دل داغدار ما را؟ ــ که هزار لاله پوشد، پس از این مزار ما را» همزمان طرح پرسشی اساسی را به میان میآورد که بشر از بدو آفرینش درگیرش بوده و چیستی این خلقت دل، خود سر از نوعی سؤال فلسفی درمیآورد. خلقتی که در نبودِ ما هم استمرار دارد و لالههای رسته بر مزار، که آن هم میتواند در قالب استعاره قابل تأویل باشد، شاهدان این ماندگاریاند.
در ادامه بخشی از شعر «چرا؟» از این کتاب را به همراه ترجمه کردی آن میخوانید:
چرا؟
چرا رفتی، چرا؟ ـ من بیقرارم،
به سر سودای آغوش تو دارم. ـ
نگفتی ماهتاب امشب چه زیباست؟
ندیدی جانم از غم ناشکیباست؟
نه هنگام گل و فصل بهارست؟
نه عاشق در بهاران بیقرارست؟
نگفتم با لبان بسته خویش
به تو راز درون خسته خویش؟
چما؟
چما ڕۆیشتی، چما؟ ـ من بێ قەرارم،
بۆ ئامێزی ویساڵت تاسەبارم. ـ
نەبێژتت مانگەشەو ئەمشەو چ جوانە؟
دڵم بێ تاقەتی دەستی غەمانە؟
مەگەر وەرزی بەهار و کاتی گوڵ نێ؟
لە جەنگەی وا، مەگەر عاشق بەکوڵ نێ؟
بە بێدەنگیی بە لێوی بەستە، پەنهان
بە تۆم ڕازی دڵی ماندوو نەچرپان؟
انتشارات سرزمین اهورایی، بهتازگی کتاب «چو تختهپاره بر موج» را در 70 صفحه و با بهای 81 هزار تومان روانه بازار کتاب کرده است.
نظر شما