مدیرعامل انجمن سینمای دفاع مقدس مطرح کرد:
فیلمهایی مثل «بوسیدن روی ماه» نمونه واضح دور زدن اقتباس است/ اقتباس قد سینما را بالاتر میبرد
مدیرعامل انجمن سینمای دفاع مقدس گفت: بعضی از کتابها جهانشان جهان رمان است. کتابی که برای اقتباس انتخاب میشود در روایت ما از آن واقعه بسیار سرنوشتساز است. کتابهای «درخت بلوط» و «روزهای بیآینه» برای اقتباس بینظیرند.
حسینی درباره کیفیت کم کارهای اقتباسی عنوان کرد: ما وقتی تصمیم میگیریم یک کار دفاع مقدسی را انجام دهیم متأسفانه عجله میکنیم. در تلویزیون بحث آنتن و در سینما یک ابراز و الزامی به اسم جشنواره را داریم. این محدودیت زمانی برای آثار باعث شده است آنقدر در انتخاب و اقتباس عجله کنیم که کار درست اجرا نشود. برای تصویر کردن تجربه درونی حتماً نیاز است زمان بیشتری را برای درک درست اقتباس از اثر صرف کنیم. چهارماهه نمیشود فیلمنامه اقتباسی خوب مبتنی بر تجربه درونی شکل داد. این یک شوخی با سینماست.
وی در خصوص استفاده از ادبیات دفاع مقدس در سینما گفت: ادبیات دفاع مقدس ما بسیار جای کار دارد؛ بهخصوص در حوزه زنان و کتابهایی مانند «قصه ننهعلی»، «فرنگیس»، «روزهای بیآینه».
حسینی افزود: یک کاری مثل دستمالسرخها شاید پنج سال وقت بگیرد. هیچوقت نویسندهای تأمین نیست تا با خیال راحت چند سال وقت بگذارد. نمیتوانیم از نویسنده توقع داشته باشیم وقت زیادی بگذارد. برای همین نسلاولیها کارشان دقیقتر بود؛ به دلیل اینکه آنها تجربه زیسته خودشان را ثبت کردهاند.
مدیرعامل انجمن سینمای دفاع مقدس گفت: اشکالی که در سینما داریم این است که فیلمسازان ما معمولاً نمیخواهند بپذیرند که فیلمشان اقتباسی است. بهطور مثال کتاب مجتبی رحماندوست به اسم «مفقود سوم» که همایون اسعدیان اقتباسی از آن انجام داد و فیلم «بوسیدن روی ماه» را ساخت، متأسفانه اصلاً به کتاب اشاره نکرد. به نظرم اقتباس قد سینما را بالاتر میبرد.
حسینی اشاره کرد: دو کار جدید در حوزه دفاع مقدس از روی کتابهای این حوزه درحال ساخت داریم.
مدیرعامل انجمن سینمای دفاع مقدس درباره اینکه چرا در کتابهای دفاع مقدس که داستانهای زنانه دارند قهرمان دلچسبتر است و وقتی به فیلم تبدیل میشود ضدجنگ میشود گفت: این به این دلیل است که از کاراکتر، ماجرا، موقعیت، خاصه شخصیت، انتخاب غلطی انجام میشود. یک قاعدههایی در سینما قاعدههای ژنریک هستند و باید رعایت شوند.
نظر شما