به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، فاطمه نانی‌زاد در این مراسم مجازی که به شامگاه جمعه، 23 تیر به همت گروه بین‌المللی هندیران برگزار شد، عنوان کرد: «شبانماه» مجموعه‌ای است که بی‌اغراق از ملال و تکرار به دور و غزل به غزلش سرشار از امید و زندگی، شور و عشق و تازگی و تغزل است. شاعر به سراغ هر موضوع و مضمونی رفته جهانی از کلمات موثر را به خدمت گرفته تا حلاوت خواندن و شنیدن شعر را به جان مخاطب بنشاند.

نانی‌زاد ادامه داد: وقتی به سراغ شعر توحیدی می‌رود محکم و متین و عاشقانه از معبودش می‌گوید، وقتی به سراغ مضامین برای سرودن از مادر و مادربزرگ می‌رود جهانش پر از مهربانی و عطر دلبستگی است، وقتی به سراغ سرودن از اهل بیت (ع) می‌رود شکوه سرودن را در نرمینه واژه‌ها و قلمرو کلمات آراسته و تطهیر شده به نمایش می‌گذارد.

عارف‌نژاد در حوزه شعر آیینی از حاشیه‌ها فاصله گرفته است
رضا اسماعیلی، شاعر و منتقد ادبی نیز ضمن عرض تبریک اتفاق روشن «شبانماه»، به جامعه ادبی و خوانندگان و خواهندگان شعر معنوی گفت: با اولین خوانش غزل‌های «شبانماه»، به‌راحتی می‌توان دریافت که غزل‌های این دفتر بیشتر لحن و لهجه‌ای معنوی دارند و این نشانه موید آن است که فاطمه عارف‌نژاد در حوزه شعر آیینی از حاشیه‌ها فاصله گرفته و با درک و دریافتی درست از دین، به متن و بطن آموزه‌های دینی راه یافته است. خالق «شبانماه» ذاتی شاعرانه و زبانی عفیف و عاشقانه دارد. او با روشنی و فروتنی تمام، کنار کلمات می‌نشیند، صورت حروف را نوازش می کند و آنان را به تکلم و ترنُمی شاعرانه و عاشقانه فرا می‌خواند.

خالق کتاب «زنده بادا عشق» ادامه داد: در آیینه غزل‌های معنوی «شبانماه»، ما سیمای شاعری موحد و یکتاپرست را به تماشا می‌نشینیم که فارغ از هرگونه تظاهر زبان به ستایش ذات اقدس پروردگار باز می‌کند. زبان گشودن به ستایش و نیایش پروردگار و غزل گفتن به لهجه سلمانی و مسلمانی، طراوت و حلاوتی معنوی به این مجموعه بخشیده است. متاسفانه توحید کیشی و خدااندیشی دقیقه‌ای است که مورد غفلت بسیاری از شاعران هم روزگار ما قرار گرفته است. شاعر این مجموعه اما، از این مهم غفلت نورزیده و با ارجمندی و باورمندی تمام، در صراط مستقیم توحید و عبودیت گام برداشته که اصل و اساس دین‌ورزی آگاهانه و مومنانه نیز چیزی جز این نیست.

اسماعیلی در پایان عنوان کرد: در دیگر غزل‌ها نیز شاعر به دور از هر گونه کژاندیشی اعتقادی و کژتابی مضمونی، مومنانه بر موضع مسلمانی خویش که توحیدکیشی و وصل اندیشی است پای می‌فشارد و از فروافتادن در چاه و چاله فصل‌اندیشی می‌پرهیزد. قاف کمال شعر معنوی نیز چیزی جز این نیست که ما در طریقت و حقیقت مسلمانی گام برداریم و در محافل و مجامع ادبی به عنوان یک شاعر مسلمان - به معنای واقعی کلمه - حاضر شویم و شعر سلمانی و مسلمانی بخوانیم.
 
سیدمسعود علوی‌تبار، شاعر نیز بیان کرد: مجموعه غزلیات «شبانماه» اثر فاطمه عارف‌نژاد با مضامینی آیینی، عارفانه و عاشقانه  مشتمل بر 40 غزل در ۹۳ صفحه است. با اینکه واژه «شبانماه» که به عنوان نام کتاب گزینش شده خود به صورت عینی در غزلیات مورد استفاده قرار نگرفته اما شاعر با نگاهی کلی از فراز روح حاکم بر مضامین و محتوای این کتاب این نام را شایسته انتخاب دیده است. بنابراین در وهله اول یکی از کلیدواژه‌های لازم جهت انس بیشتر با محتوای این مجموعه غور در معانی کلمه «شبانماه» است.

وی ادامه داد: شاعر در اولین غزل شبانماه با نظمی سلیس و دلنشین که غزلیات سعدی را در ذهن متبادر می‌سازد، با مشاهده مظاهر زیبای طبیعت و آفرینش آنها را در مناجاتی لطیف و عاشقانه با خود همراه می‌کند.

علوی‌تبار در پایان بیان کرد: با سیر در دیگر اشعار این مجموعه می‌توان انعکاس اندیشه ذهن خلاق و ذوق سرشار شاعر را در مفاهیمی عاطفی، الهی و معنوی به نظاره نشست. در فرم و محتوای این کتاب رگه‌های از اثر شعرایی همچون حافظ، سعدی و قیصر امین‌پور را مشاهده کرد که این به آن معناست که شاعر از گستره مطالعاتی وسیعی برخوردار است.عارف‌نژاد در مصرع«شک ندارم مقصد از جایی که هستم دور نیست» به تماشای آیه «و هو معکم أین ما کنتم» می‌نشیند و همراه با ابیات «لابه‌لای سنگ‌ها تسبیح باران جاری است/ بین گل‌ها بوی بسم الله پیدا می‌شود» و «من با غزلی ساده به تسبیح تو مشغول/ گنجشک و قناری به زبانی متفاوت»  آیه «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ / آيا نديده‌اى كه هرچه در آسمان‌ها و زمين است و نيز مرغانى كه در پروازند تسبيح‌گوى خدا هستند؟» را تلاوت می کند.

زیبا فلاحی، منتقد ادبی نیز بیان کرد: شعر فاطمه عارف‌نژاد کاملا جوششی است وهیچ واژه‌ای با ساختار ارگانیک شعر بیگانه نیست. آفرینش اندامیک شعر تماشایی است و هر مضمون بر شاخ و برگ خود می‌روید.

فلاحی ادامه داد: نقطه اوج شعر عارف‌نژاد، حس امیدواری و ارزندگی‌های زیستن با شعور انسانی دلپذیر و ناب با وجود این همه شکوه های زن امروز است. عارف‌نژاد از خود می‌گذرد و بدون نام بردن از شهید قاسم سلیمانی نظرها را به تاثیر اسطوره در مرزهای سرزمینش پرواز می‌دهد:«عمری شهید بود و شهیدانه پر کشید/ اما هنوز در دل «میدان» ادامه داشت/ جغرافیای عشق به نامش قیام کرد/ تشییع او به وسعت «ایران» ادامه داشت» از نظر اندیشه و تفکر، عارف‌نژاد  به یقینی ابدی و انتظاری نزدیک و متعین به وصل رسیده؛ بی آنکه ابراز نا امیدی و ابهام و سرگردانی از زمانه حضور کند. او حتی مژده می‌دهد و دلش به آمدن موعود قوی است.

مسعود یوسف‌پور، شاعر نیز در سخنان خود در رابطه با شعر عارف‌نژاد و قلمرو واژگانی وی گفت: گویا شاعر از همجواری اسرارآمیز کلمات آگاهانه استفاده می‌کند و آنچه که ما آن را جادوی مجاورت می‌شناسیم، در آثار او نمایان است.

در این نشست که با بداهه‌نویسی مسعود ربانی همراه بود شاعران، خوشنویسان و هنرمندانی همچون علیرضا قزوه، رضا اسماعیلی، سیدمسعود علوی‌تبار، سیدحکیم بینش، عزیز آذین‌فرد، نغمه مستشارنظامی، فاطمه نانی‌زاد، مریم بشردوست، عاطفه جوشقانیان، فاطمه جعفری، زیبا فلاحی و مهسا ایمانی حضور داشتند.