سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- لیلا سعدوندی: علي سهامی متولد یکی از روستاهای گیلانغرب است و تا به امروز موفقیت‌های چشمگیری در حوزه نشر و انتشار به دست آورده و بارها در رده نویسندگان برگزیده  کشور قرار گرفته است.
 
وی یکی از معدود نویسندگانی است که پرداختن به موضوعات بومی و مهجور مانده را به هر چیزدیگری ترجیح می‌دهد و معتقد است تاکنون تلاش چندانی برای معرفی دانشمندان و شخصیت‌های برجسته  هم استانی صورت نگرفته است.
 
شعروشاعری پیشه اصلی اوست، از این رو نخستین کتابش تحت عنوان «کجاست مرز عاشقانه جهان» که  در قالب غزل سروده شده بود را  در سال 1380 روانه بازار نشر کرد.
 
تازه‌ترین کتابش «سطرهایی از ماه: است که سال گذشته  در اختیار علاقمندان قرار گرفت.

قبل از این اولین اثر این شاعر کرمانشاهی در قالب شعر آزاد فارسی «جمهوری کلمات» بود که سال 1400 در یک‌هزار تیراژ از سوی نشر دیباچه روانه بازار کتاب شد.

این چهره فرهنگی تاکنون 17 اثر در حوزه شعر کُردی و پژوهش‌های تاریخی و ادبی از خود برجای گذاشته که جز یک مورد ترجمه، باقی آنها تالیف بوده است.

علی سهامی دکترای ادبیات دانشگاه رازی را در کنار دکترای ایران شناسی از ایروان ارمنستان در کارنامه تحصیلی خود دارد و یکی از افتخاراتش شاگردی چهره‌های مشهوری چون میرجلال الدین کزازی و گارنیک آساتوریان است.

او پس از سالها تدریس در مدارس داخل و خارج کشور حوالی سال 81 کار در مطبوعات محلی را تجربه کرد و بعدها نوشتن را با اولین مجموعه غزل خود که به همت نشر تیرگان منتشر شد پی گرفت.

انتشار کتاب‌هایی درباره مشاهیر ایران چون بوعلی سینا، با عنوان «بومیانه‌ها و عامیانه‌های منطقه کُرد»، «تاریخ به افق مرزبانان کُرد» و معرفی 18 عارف بزرگ دینور و کرمانشاه از دیگر دستاوردهای این نویسنده و پژوهشگر برتر هم استانی است.

همچنین کتاب «بطن متن» که گزیده متون ادب فارسی است و مجموعه شعر«در ساعت بلوط»، «ماه قوافی» ، «میلکان خیال» و... بخش دیگر آثار سهامی است.
 
وی بعدها کتاب ارزشمند «شاعران صخره و بلوط» را به  نقد و بررسی شعر شاعران کلهر اختصاص داد که به گفته اهل ادب مخاطبان بسیار داشت.

رساله دکترای او کتابی با عنوان «دیپلماسی در شاهنامه» بود که نخستین موضوع پژوهشی در این حوزه به شمار می‌رود.

این شاعر و پژوهشگر کرمانشاهی هم اکنون در دو دانشگاه رازی و فرهنگیان کرمانشاه تدریس می‌کند.

سهامی که تاکنون از همراهی ناشران بومی و ملی بهره برده، معتقد است کرمانشاه در حوزه نشر با مشکلات عدیده‌ای روبروست و کسی که کتاب در کرمانشاه چاپ می‌کند امکانی برای معرفی به بازارهای ملی و فرا ملی نخواهد یافت.

به گفته وی، حوزه نشر باید در کرمانشاه که شاعر و نویسنده کم ندارد قوی‌تر از اینها کار کند.

وی  براین باور است که نوشتن چیزی نیست که با آن بازار گرمی شود و نویسنده تنها و تنها برای آگاهی مخاطب می‌نویسد.

سهامی با تاکید براینکه  ادبیات آیینه تمام نمای ملت ایران است، گفت: بیگانگی نسل جدید با کتاب تاسف‌بار است و نباید بگذاریم این وضعیت ادامه‌دار شود.

وی افزود: باید فضا برای مطالعه آزاد باز باشد و مهارت گفت وگو را در نوجوان‌ها و جوان‌ها بالا ببریم، بگذاریم کتاب بخوانند، تعریف کنند و لذت ببرند.

اين پژوهشگر  درحالیکه مخاطب اصلی کتاب‌های خود را علاقمندان به حوزه ادبیات و شعر و شاعری دانست، گفت: بی‌شک مخاطبان من تشنه دانایی‌اند و به همین منظور بنده سعی دارم کارهای نو، تازه، انجام نشده و مهجور مانده را به آنها معرفی کنم.
سهامی در این خصوص به مهجورماندن دانشمندان و بزرگان دینور که شهره جهانی داشته و بی نام و نشان مانده‌اند اشاره کرد و افزود: عجیب است که ما در دینور کرمانشاه شخصیت بزرگی چون ابوحنیفه را داریم و از وی غافلیم.

وی اضافه کرد: ابوحنیفه کسی است که ابوریحان بیرونی بارها به دانسته‌های وی استناد کرده، او بزرگترین گیاه شناس مشرق زمین در قرن 3 هجری است، حال آنکه ما کرمانشاهی‌ها نام و نشانی از وی نمی‌دانیم.

جای خالی نام بزرگان دینور در مراکز پژوهشی

این استاد دانشگاه با ذکر یک سوال ادامه داد: در حالی‌که ما چنین بزرگانی در حوزه علم و ادب و فرهنگ داریم چرا نباید نامی از آنها در سردرب آزمایشگاه زیست گیاهی رازی باشد؟

وی گفت: بنده در تحقیقات و پژوهش‌هایم تلاش زیادی برای معرفی برترین‌های این خطه کردم و درنهایت موفق به شناسایی 18 عارف بزرگ در منطقه شدم.

سهامی افزود: این جای تاسف دارد که سوئدی‌ها موضوع پایان نامه‌شان را به معرفی دانشمندان خطه دینور اختصاص دهند و ما حتی ترجمه‌ای از کتاب ابوحنیفه نداشته باشیم.

وی در پایان در حالی که از مسئولان تقاضا کرد جوانان را با بزرگان و شخصیت‌های این دیار آشنا کنند، گفت: این وظیفه‌ای است که تک تک ما برعهده داریم و اگر انجام ندهیم قصور کرده‌ایم.

سهامی افزود: جوانان ما باید بدانند چه گذشته پر افتخاری داشته اند، باید به بزرگان و داشته هایشان ببالند و راه آنها را ادامه دهند.

وی یادآور شد: مسئولان نیز باید در این خصوص و به بهانه‌های مختلف همایش ملی و بین‌المللی با نام این بزرگان را برگزار کنند و غفلت گذشته را جبران کنند.