به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) کتاب «سیاستگذاری سینما و تئاتر در دوران پهلوی» به همت انتشارات دانشگاه امام حسین(ع) و قلم مجید بهستانی و میثم قمشیان منتشر شد.
این کتاب در دو فصل مجزا به سینما و تئاتر در دوران پهلوی می‌پردازد.
مطالعه تاریخ سینمای ایران پیش از انقلاب، به‌ویژه نحوۀ حضور رژیم پهلوی در تئاتر و سینما اهمیتی راهبردی در فرایندهای سیاستگذاری سینمایی و فرهنگی دوران پس از انقلاب دارد. در حقیقت، این مطالعه از نظر بررسی راهبردها و توفیق یا عدم توفیق سیاست‌ها در تعامل با این‌گونه هنرها، و همچنین از نظر واکاوی جریان‌های هنری در ایران قابل پیگیری است. سیاستگذاری فرهنگی در دوران پهلوی مبتنی بر سه عنصر غرب‌گرایی، ایرانی‌گرایی و شاه‌محوری است. این عناصر همگی زمینه‌هایی فرهنگی از دوران مشروطه دارند. تلاش پهلوی برای دین‌زدایی و زنده کردن دوباره شاهنشاهی و همچنین تمایل به مدرن‌سازی شدید و افراطی ایران متأثر از زمینه‌سازی روشنفکران غرب‌گرای ایرانی در دوران مشروطه و پس از آن و همچنین تأثیرگذاری و نفوذ کشورهای بیگانه در دربار پهلوی است.
سینمای ایران پیش از انقلاب اسلامی از نظر فرهنگی دارای بنیانی اقتصادمحور بوده است. بدین معنا که در آن، وجه اقتصادی و تجاری سینما با توجه به ساختار خصوصی آن اهمیت بیشتری داشته است. البته فضای خفقان سیاسی و سواد رسانه‌ای پایین مخاطبان در عمل، قدرت خطرپذیری سینماداران و تهیه‌کنندگان را برای ورود به موضوعات جدید کاهش داده بود؛ به گونه‌ای که حتی سینمای گیشه‌ای در سال‌های پایانی دوران شهلوی ورشکست شده بود.
مهم‌ترین پدیدارهای این دوران دو جریان اصلی سینمای ایران بوده‌اند که تا امروز نیز می‌توان آشکارا حضور آن‌ها را مشاهده کرد. این دو جریان یکی سینمای عامه‌پسند ایران موسوم به فیلم فارسی و دیگری جریان سینمای روشن‌فکرانه و متفکرمآب است که مبتنی بر سرمایه‌های دولتی در میانه دهه ۴۰ پا به عرصه سینما گذاشت.
کتاب «سیاستگذاری سینما و تئاتر در دوران پهلوی» در ۱۸۲ صفحه به قیمت ۲۳۰هزار تومان توسط نشر دانشگاه امام حسین(ع) منتشر شده است.
شنبه ۷ مرداد ۱۴۰۲ - ۰۹:۰۹
نظر شما