به همت نشر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی؛
کتاب «رفتار با همکیشان بر اساس آموزه های قرآن و اهل بیت(ع)» منتشر شد
کتاب «رفتار با همکیشان بر اساس آموزه های قرآن و اهل بیت(ع)» اثر حجت الاسلام والمسلمین عیسی عیسی زاده در ۱۲۷ صفحه روانه بازار نشر شد.
پژوهشکده مذکور تلاش کرده است با پژوهشگران فرهیخته و بهره گیری از آموزه های نورانی قرآن و اهل بیت(ع) و تدوین فرهنگنامه سبک زندگی، کاربردی ترین اطلاعات موضوعات مرتبط با حوزههای گوناگون فردی، خانوادگی، اجتماعی و محیط زیست را در اختیار علاقهمندان قرار دهد.
در میان مدخل های این فرهنگنامه، بعضی از موضوعات از ویژگی های خاص فرهنگی برخوردار است و عموم افراد جامعه به صورت گسترده با آن سروکار دارند. از این رو، به منظور ارتقا و تقویت سبک زندگی اسلامی، شایسته است آموزههای دینی مربوط به این گونه موضوعات علاوه بر ارائه در فرهنگنامه، به صورت کتابچه های مستقل نیز در اختیار علاقه مندان قرار می گیرد.
ساختار اثر
در این کتاب، پس از مفهوم شناسی سبک زندگی اسلامی و مبانی و گستره سبک زندگی، ضمن بیان اهمیت جایگاه همکیش، به حقوق آن پرداخته شده است.
سپس، بایسته های رفتاری با همکیشان (سلام کردن، همکاری در کار خیر، شاد کردن، رفع اندوه، آشتی دادن، تکریم، مهربانی و محبت، همدردی، پسندیدن آنچه برای خود می پسندد، یاری کردن، راهنما بودن، رعایت خشنودی، تصدیق سوگند، عیادت، تشییع جنازه، امانتداری، اطعام، مجالست، خوشرویی، ایثار، دوست داشتن و اظهار دوستی، عفو، الفت گرفتن، دعا کردن، پرداخت بدهی، امر به معروف و نهی از منکر و....) مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
در این میان، «عیادت» به عنوان یکی از بایسته های رفتاری با همکیشان، به تشریح بررسی شده که در این راستا، آثار عیادت بیماران و آداب عیادت تبیین شده است.
در ادامه این اثر، نبایسته های رفتاری با همکیشان (اعم از: پرهیز از قهرکردن، پرهیز از همکاری در گناه، پرهیز از بدگمانی، پرهیز از تجسّس، پرهیز از غیبت، پرهیز از نفرین، و پرهیز از اذیت) تشریح شده است.
برشی از اثر/ پسندیدن آنچه برای خود می پسندد
از وظایفی که همکیشان در حق همدیگر دارند، آن است که آنچه را برای خود می پسندند، برای همکیشان خود نیز بپسندند، معلّی بن خنیس گوید: از امام صادق درباره حق همکیشان به همدیگر پرسیدم، آن حضرت فرمود: «او را هفت حق واجب است و از آن حقوق حقی نیست، مگر آنکه بر او واجب است که اگر چیزی از آنها را ضایع کند، از ولایت و دوستی خدا و طاعت آن جناب بیرون می رود و خدا را در او هیچ بهره ای نباشد». به آن حضرت عرض کردم: فدای تو گردم، آن حقوق چیست؟ فرمود: «ای معلّی، به درستی که من بر تو مهربانم، می ترسم که آنها را ضایع گردانی و نگاه نداری و بدانی و عمل نکنی». معلی می گوید: به آن حضرت گفتم: هیچ قوت و توانایی بر طاعت نیست، مگر به یاری خدا. فرمود: «آسان ترین حق آنها این است که برایش دوست بداری، آنچه را که برای خویش دوست می داری و برای او ناخوش داری، آنچه را که از برای خود ناخوش می داری.
نظر شما