وی با بیان اینکه در شعر آیینی با استناد به نص صریح آیات قرآن و روایات باید به نسبت معصومین با عرش الهی توجه داشت و خارج از چهارچوب آموزه‌های قرآنی سخنی بر زبان نراند، توضیح داد: با عنایت به این مهم، شاعران آیینی باید منطبق بر شریعت و معرفت دینی بین خاندان رسالت و عرش نسبت برقرار کنند تا لهجه شعر آیینی ما به شرک کشیده نشود؛ بنابراین اشعاری که در تکریم و تعظیم آل الله سروده شده اند و عرش الهی در آنها در ذهن و زبان شاعر تنزل پیدا کرده ، شائبه‌ای شرک‌آمیز دارند و از منظر شریعت می‌تواند محل تردید و اشکال باشد.
اسماعیلی با اشاره به تعریض ظریف و موشکافانه مقام معظم رهبری در به کاربردن چنین تعابیری که با عبارت «عرش خدا زیر پای تو، یعنی چه؟» بیان کرده‌اند، گفت: این تعریض شاید از این منظر باشد که چنین اغراق‌هایی در تقابل با آموزه‌های قرآنی و وحیانی هستند و شائبه‌ای شرک‌آمیز دارند؛ از همین رو شایسته است که برای صیانت از ساحت قدسی شعر دینی و آیینی - که امروز می‌تواند نقش یک تریبون جهانی را در معرفی اسلام ناب محمدی داشته باشد - تا حد امکان از فروافتادن در چنین دامچاله‌هایی پرهیز کنیم تا با سربلندی بتوانیم پرچم پرافتخار شعر آیینی را در اهتزاز نگاه داریم و این قافله را به سرمنزل مقصود راستی و رستگاری برسانیم.
در این نشست شاعرانی همچون علیرضا قزوه، رضا اسماعیلی، سیدمسعود علوی‌تبار، بلرام شکلا، ایرج قنبری، سیدمهدی بنی‌هاشمی لنگرودی، سیدحسن بنی‌طبا، عزیز آذین‌فرد، نغمه مستشارنظامی، فاطمه ناظری، مریم فروزان‌کیا، زیبا فلاحی، نازنین‌فاطمه صادقی، سیده‌فاطمه‌بلقیس حسینی و سارا عبدالهی، حضور داشتند.
تعدادی از اشعار ارائه شده در این گردهمایی شاعرانه را مرور می‌کنیم:
.jpg)
شعر علیرضا قزوه
قرآن تمامی
آیات نور است
با نار نتوان نور را سوزاند هرگز
حتی
تبت یدا نیز
هرگز نمی‌سوزد
شعر سیدمسعود علوی‌تبار
هرچند غمش بر استخوان آتش زد
بر خیمه‌گه جان و جهان آتش زد
دانم که وجود پاک قرآن نور است
نور است و به نارش نتوان آتش زد
نغمه مستشارنظامی
شکوه و شوکتت ای نور رخشان بیشتر بادا
به جان دشمنت صدها هزاران نیشتر بادا
شعاع شمس عالم می‌زند خنجر به دل‌کوران
کلام عاشقان از ذکر نامت پرگهر بادا
سراسر مهر و عشق و رحمتی، بی‌انتها نوری
جهان از برکت ایمان و قرآن پرثمر بادا
بسوزد جان نامردی که قرآن را بسوزاند
بنای کفر و الحاد و ستم زیر و زبر بادا
بلندا اختر دلدادگان راه پر نورت
جهان آیینه دار مردم صاحب نظر بادا
هزاران بلبل خوش نغمه می‌خوانند قرآن را
که تا دنیاست باقی آیه هایت جلوه گر بادا
طلوع فجر نزدیک است و عمر اهرمن کوته
جهان روشن به انوار درخشان سحر بادا
شعر سیده فاطمه بلقیس حسینی (شاعر اهل هندوستان)
نمی‌گویم مسلمان باش
دراین دنیا تو انسان باش
نکن روشن چراغ کفر
عزیزم راحت جان باش
رھا کن شیوه نمرود
و تو از جمله پاکان باش
چو می‌گویند انسانت
مسلمان باش و انسان باش
چراغ دل شود خاموش
خدا را پای پیمان باش
چرا سوزی کتاب عشق
بیان راز پنھان باش
تو آھنگ جنون سر کن
سراپا عشق رحمان باش
شعر سارا عبدالهی‌فر
ناله‌ی از آیه‌های آب زايش می‌کند
هر غزل از صبح غم بی‌تاب خواهش می‌کند
غربتی در حال تکثیر است بین زخم‌ها
بی‌امان خورشید را نیزه ستایش می‌کند
هم مسیر دردها شد کاروانی از عطش
لاله‌ها را اوج هر دریا سرایش می‌کند
جرعه‌جرعه عشق می‌نوشید صحرا از سراب
ماه با دستان خونین هم نیایش می‌کند
غرق می‌شد لحظه‌ها بی‌تاب در خونِ افق
روضه‌ای از معجر خورشید تابش می‌کند
جمع می‌شد دسته‌دسته یاس باغ آرزو
کودکی در شام، از غربت سرایش می‌کند
شعر علیرضا حکمتی:
لب تشنگی مرا به دریا برسان
احوال مرا به گوش دنیا برسان
هر وقت به کربلا مشرّف گشتی
یادت نرود! سلام ما را برسان
نظر شما