به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، محمود طياري پس از انتشار تازه‌ترين اثر خود در بهار 88، كه انتشارات افراز عهده‌دار چاپ و نشر آن بود، به بازگشايي محتواي اين كتاب، كه در پنج دفتر تدوين و تاليف شده، پرداخت و گوشه‌هايي از نظرگاه‌هاي خود را با ما در ميان گذاشت.
طياري گفته است: براي آنهايي كه چيزهايي درباره ادبيات دهه چهل تاكنون، اعم از شعر و داستان، نقد و نظر و نمايش، مي‌خواهند بدانند؛ و خيال آشنا شدن با ديدگاه غالب و جمع، و نيز درك و برداشت مستقل يك نويسنده در اين زمينه را دارند، كتاب «قهرمان تا نويسنده»، نه يك مخزن اسرار، ولي شايد صندوقچه رازهايي سر به مهر، در شيوه پردازش و خلق آثار، و پرسه ديرپاي نويسنده در جهان بي‌مرز واقعيت و خيال، و نمايشگر دوره تكوين و شكل‌بندي‌هاي زبان و شكار لحظه و معناي بيان است.
به گفته وي، اين كتاب، نيمه پژوهشي ـ تئوريك، به فشردگي يك دوره ادبي است و قابليت طرح در مقاطع آموزش آكادميك ادب و هنر را دارد.
طياري در توضیح چگونگي مطالب مندرج و فهرست بخشي از دفترهاي پنج‌گانه، به شرح تفصيلي اين دفترها پرداخت.
به گفته وي، دفتر يكم، شامل ده گفت‌وشنود، و يك بازپرداخت به يك چهره است. «آفرينش ازلي و آينده منتظر»، برشي كوتاه و تراژيك از زندگي خسرو گلسرخي، چهره ادبي است كه بعدها سياسي، ولي ماندگار شد.
به گفته طياري، در گفت‌وگوي دوم: «رقص پا، با زبان»، ضرورت استفاده از زبان بومي و مادري در انتقال حس و تجربه، با يك بيان تصويري تاكيد مي‌شود و در گفت‌وگوي سوم: «آذرخشي كه مي‌زند»، علاوه بر توضيح ويژگي‌هاي كار در خلق آثار، از دو چهره ادبي معاصر، اكبر رادي و بهرام بيضايي ياد و ويژگي آثارشان كدگذاري مي‌شود.
به گفته وي، در گفت‌وگوي چهارم، كه نوعی حافظه‌تكاني از دهه چهل است، جايگاه شعر و ادب آن روزگار بازتابانده شده است.
طیاری ادامه داد: «راه رفتن مور، روي گوي بور» گفت‌وگوي پنجم، متشكل از ده گفت‌وگو است؛ كه در آن از زبان‌ورزي‌هاي متن ادبي در پرداخت شعر و داستان و نمايشنامه و رمان و تنوع آثار، حرف زده مي‌شود و در بيان تمركز روي «تم» گفته شده: به‌گزيني واژه‌ها، به «راه رفتن مور، روي گوي بلور» مي‌ماند. «كلمه از هر طرف كه برود به خودش مي‌رسد. چون جنس زبان رواي كريستال است: نه كرباس!»
به گفته وي، در دفتر دوم، ده متن آورده شده، و در بخشي از آن به آسيب‌شناسي تئاتر، و باقي آن، به اجراها و متون نمايشي پرداخت شده. مثلا در متني با عنوان (اگر چه از نهنگ ماهي نمايش، اسكلتي بيش نمي‌ماند،) به لحاظ قيمه قيمه كردن متون نمايشي و بهره‌برداري‌هاي مناسبتي كارگزاران تاكيد داشته، كه اين درباره اكبر رادي و بخشي از آثارش مصداق بيشتري دارد.
طياري ادامه داد: دفتر سوم، «خلاقيت، با عيار بالا ...» يادداشتي بر سه بخش از رمان «اهل غرق» اثر «منيرو رواني‌پور»
«فله‌اي سپيد و تابان، در آسمانه آبي كلمات» درباره كليدر دولت‌آبادي و «جايگاه مخاطب لژ مخصوص نيست!» نگاه به مجموعه داستان‌هاي كوتاه مجيد دانش آراسته، قصه‌نويس شمالي است.
به گفته وي، دفتر چهارم، «نشانه‌شناسي و تاويل شعر» و تبيين جايگاه آن؛ و شان بخشي به آثار بومي شيون فومني و محمد بشرا، و زنده‌ياد بيژن نجدي نويسنده «يوزپلنگاني كه با ما دويده‌‌اند» پرداخته شده.
طياري افزود: دفتر پنجم، «شب برفي زمستان ـ 42»، يادمان فروغ فرخزاد است. «يادمان احمد محمود»، «در آبي آسمان يوش»، يادمان سيروس طاهباز و جايگاه ويژه او نيز از ديگر بخش‌هاي يادمان‌ها و سوگمان‌ها اين كتاب است.
مجموعه آثار محمود طياري شامل بيش از 27 عنوان كتاب تاليفي در زمينه شعر، داستان، نمايشنامه، رمان و گونه‌هاي ادبيات كودك و نوجوان است و «گل‌هاي بابا آدم» آخرين اثر نمايشي او، در سومين مرحله انتخاب متون برتر ادبيات نمايشي سال 1387، بخش كودك و نوجوان در جشن انجمن نمايشنامه نويسان ايران، در خانه هنرمندان، برگزيده و تقدير شد.
دوشنبه ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ - ۱۰:۵۳
نظر شما