چهارشنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۸ - ۰۹:۵۰
مسلم‌ترين واقعيت اسلام از زبان 70 تن از صحابي

كتاب «حماسه غدير» نوشته محمدرضا حكيمي از سوي انتشارات دليل‌ما به چاپ بيست و پنجم رسيد. اين اثر، حماسه غدير را از 70 تن از صحابي پيامبر اكرم(ص) روايت كرده و كتاب الغدير علامه اميني را از زواياي مختلف بررسي كرده است./

به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، انسان و تاريخ و حماسه، سه بعدي‌اند كه بدون توجه به بعد چهارم، ارج آنها ناشناخته و تعالي شان بي‌بن مي‌ماند و آن بعد چهارم، حق است به معناي وسيع و ژرف آن. 

براساس مطالب كتاب، حق در عينيت خويش، متعلق به انسان و طبيعت و لحظه‌هاست و قوام راستين اين هر سه به حق است و از اينجاست كه اگر حق پايمال شد، طبيعت كدر مي‌شود و زمان پليد و هامون‌ها تاريك و چشمه‌سارها اندك جوش و آفتاب‌ها ملول‌وار وسپيده‌ها كاذب.

چون از اين مقوله است حق خلافت علي، گفته‌اند: «چون حق خلافت از علي سلب شد، مردمان به ندانم‌كاري افتادند و آبادي‌ها چنان چون خشك‌سال‌ها، يكباره بي‌چيز شدند و خشكيدند و بهار جاي‌ها و چرا‌گاه‌ها -از فرو افتادن نعمت و خصب- سر به واي كشيدن نهادند و آشكارا گشت و فراوان، تباهي در دشت‌ها و شهرها به بد كرد دست‌هاي مردمان.»

پيوند انسان –تاريخ- حماسه، با حق، ‌در همين نگهداشت و مرزباني است.  نقاط اوج «نظري» اين واقعيت، آنجاست كه آفتاب‌هاي شناساندن اين حماسه و دفاع طلوع مي‌كنند و حاصل مواريث را در اين شناساندن گرد مي‌آورند و در معرض توده‌ها قرار مي‌دهند و در درون واقعيت‌ ساري، راه مي‌شكافند، با مشعلي بر دوش، چونان: «الغدير» و درفشي خونين بر فراز كرده، چونان: «شهداء‌الفضيله».

در مدخل اين اثر مي‌خوانيم: «امامت و خلافت علي، هسته اصلي فلسفه سياسي اسلام است و همه شوون و مصالح اسلام وابسته به آن. از اين روست كه خود علماي اهل سنت، از علي(ع) روايت كرده‌اند كه فرمود: "اصول‌الاسلام ثلاثة، لا ينفع واحد منها دون صاحبه: الصلاة والزكاة، والموالاة؛ پايه‌هاي اسلام سه‌چيز است: نماز خواندن، زكات دادن، به ولايت و حكومت حقه اعتقاد داشتن".
و بسيار روشن است كه مقصود از اين ولايت، تنها جنبه دروني و معنوي آن نيست، بلكه علاوه بر آن، منظور اين است كه مسلمان، هنگامي مسلمان است كه نماز بخواند و زكات بدهد و جز به خلافت عدل و ولايت امام عادل گردن ننهد. و همين است كه قوام دين و نشر آيين به آن بسته است،‌ نه حكومت بني‌اميه و بني‌عباس و امثال آن. و همين است كه در سايه آن، نواميس و حدود خدايي اجرا مي‌شود و متروك نمي‌ماند. پس جا دارد كه از مهمترين مسائلي باشد كه خدا از آن باز خواست مي‌كند. چنانچه آلوسي بغدادي -عالم بسيار متعصب سني- در جلد 23 تفسير خود، در ذيل آيه : "وقفوهم انهم مسوولون؛ نگاه داريد شان كه مسوولند." پس از اينكه اقوال علما را درباره مقصود اين آيه نقل مي‌كند مي‌گويد: "نزديكترين اين اقوال به صحت، اين است كه در آن روز، از عقايد و اعمال مي‌پرسند و راس اينها همه، "لا اله ‌الا ‌الله" يعني اقرار به يگانگي خداست و از مهمترين آنها (يعني آنچه در قيامت از آن مي‌پرسند و باز خواست مي‌كنند)،‌ ولايت علي(كرم الله وجهه) است."» 

لذا بانوي مكرم اسلام؛ حضرت فاطمة‌الزهرا(س) در خطبه معروف خويش -كه در واقع تفسيري است بر اصالت‌هاي اسلام و رسالت‌هاي قرآن و دفاع‌نامه‌اي است از حكومت حقه و حقوق اجتماعي اسلام و مسلمين و نشان‌دادن خط مشي صحيح است به امت در لزوم پيروي از امام حق- چنين مي‌گويند: «انتم عبادالله! نصب امره و نهيه، و حملة دينه و وحيه و امناء الله علي انفسكم، و بلغاوه الي الامم؛ يعني اي مسلمانان! اين شماييد كه درفش‌هاي افراشته احكام خداييد، و اين شماييد كه بار گران دين خدا را و آيات وحي او را بر دوش كشيده‌ايد، تا هم خود از سر صدق و امانت به آن عمل كنيد، و هم اين‌همه آيات و مواريث تربيتي را به سراسر گيتي و اقوام جهان برسانيد...»

اگر توجه كنيم كه قصد اصلي حضرت زهرا(س) از اين سخنراني، دفاع از خلافت علي و وصيت پيغمبر اكرم(ص) در مورد خلافت و نشر فلسفه سياسي اسلام و تاييد حق اجتماعي و ديني مسلمين و تصحيح شكل حكومت بوده است، به اين نكته خوب پي مي‌بريم كه «اين‌ همه، يعني نشر دين خدا و عمل صادقانه به احكام آن و ابلاغ دين به اقوام و ملل گيتي،‌ همواره در پرتو رهبري كسي ميسر است كه وجودش از هر حيث دنباله و امتداد وجود پيامبر(ص) باشد، با همه ملكات پيامبر(ص) پرورش يافته و از كودكي در دامان پيامبر(ص) بزرگ شده باشد، لحظه‌اي انحراف در روح و جسم و زندگيش راه نيافته و بت نپرستيده و گناه نكرده باشد و جاهليت در زندگي او راه نداشته باشد، و از همه مهمتر، او نيز چون خود پيامبر(ص)، از مجموعه اين رسالت آگاه باشد، و به مجموعه اين رسالت مومن باشد، و به خود و مسووليت‌هاي خود علم و اعتقاد داشته باشد.» 

بر اساس مطالب كتاب، چنين فردي در اسلام، با اين مشخصات،‌ به تصديق تمام فرقه‌هاي اسلام،‌ بلكه ديگر بيگانگان آگاه از تاريخ اسلام، جز علي‌بن ‌ابي‌طالب(ع) كسي نبوده است. اين بود كه پيامبر(ص) به دستور خدا، او را براي ادامه رسالت‌هاي اسلام و دنباله‌گيري دقيق كليت اقدام‌هاي خود و تشكيل «مدينه غدير» يعني نشر نهايي و قدرتمندانه و در عين‌حال بر پايه عدل و رافت اسلام، بارها و بارها و از جمله در روز غدير تعيين كرد، اما به گفته «ولتر» فيلسوف معروف فرانسوي: «آخرين اراده محمد انجام نشد، او علي را (به جانشيني خود) منصوب كرده بود... .»

علامه محمدرضا حكيمي در بخش ديگري از مدخل كتاب مي‌نويسد: «درباره اين ماجراي مهم اسلامي و اسناد حديث آن، همان بس كه در طول سده‌هاي اسلامي، صدها تن از عالمان اهل سنت، واقعه غدير را روايت كرده‌اند. اگر بخواهيم روايت‌ها و اظهارهاي آنان را بياوريم بايد چند جلد از كتاب "عبقات‌الانوار" يا "الغدير" را در اينجا ذكر كنيم. پس مي‌گذريم و همين اندازه مي‌گوييم كه در همين سده و همين روز و روزگار نيز،‌ بسياري از محققان و محدثان و مولفان اهل سنت، به ذكر روايت غدير و ثبت آن پرداخته‌اند.»

چاپ بيست و پنجم كتاب «حماسه غدير» در شمارگان 3000 نسخه، 348 صفحه و بهاي 20000 ريال راهي بازار نشر شد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط