به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)،سي‌ام شهريورماه هشتاد و يكمين سالروز تولد فريدون مشيري شاعر تهراني است.
مشيري از شاعراني است كه اشعار او در ميان عموم مردم كشور علاقه‌مندان بسياري دارد. بخش عمده آثار او و بهترين اشعارش در قالب نيمايي شكل گرفته‌اند.
نخستين مجموعه شعر او كه در سال 1334 با مقدمه استاد شهريار منتشر شد، نويد شاعري موفق را در آينده مي‌داد.
بنا به آنچه درباره زندگي‌نامه او در سايت اين شاعر آمده است، مشيری در سی‌ام شهريور ۱۳۰۵ در تهران به دنيا آمد. پدرش ابراهيم مشيري افشار در سال ۱۲۷۵ شمسي در همدان متولد شد و در ايام جواني به تهران آمد و از سال ۱۲۹۸ در وزارت پست مشغول خدمت گرديد.
پدر فريدون كوچك از علاقه‌مندان به شعر بود و در خانوده او هميشه زمزمه اشعار حافظ و سعدي و فردوسي به گوش مي‌رسيد.
مشيري سالهاي اول و دوم تحصيلات ابتدايي را در تهران بود و سپس به علت ماموريت اداري پدرش به مشهد رفت و بعد از چند سال دوباره به تهران بازگشت و سه سال اول دبيرستان را در دارالفنون گذراند و آنگاه به دبيرستان اديب رفت.
اين شاعر در جايي گفته است : در سال ۱۳۲۰ كه ايران دچار آشفتگي بود و نيروهاي متفقين از شمال و جنوب به كشور حمله كرده بودند، ما دوباره به تهران آمديم و من به ادامه تحصيل مشغول شدم.
به گفته خودش، وي از كار اداري به دليل اين كه شاهد وضع پدرش بوده هميشه پرهيز داشته است. ولي مشكلات خانوادگي و بيماري مادرش و مسائل ديگر سبب مي‌شود كه در ۱۸ سالگي در وزارت پست و تلگراف مشغول به كار شود و اين كار ۳۳ سال ادامه پيدا مي‌كند. مشيري در همين زمينه شعري دارد با عنوان "عمر ويران" .
مادر او "اعظم السلطنه" ملقب به "خورشيد" به شعر و ادبيات علاقه‌مند بوده و گاهي شعر می گفته، و پدر مادرش، "ميرزا جواد خان مؤتمن‌الممالك" نیز شعر مي‌گفته و "نجم" تخلص مي‌كرده و ديوان شعری دارد كه چاپ نشده است.
مادر مشيري در سن ۳۹ سالگي درگذشت كه اثري عميق در او بر جا گذاشت. از همان زمان به مطبوعات روي آورد و در روزنامه‌ها و مجلات كارهايي از قبيل خبرنگاري و نويسندگي را به عهده گرفت. بعدها در رشته ادبيات فارسي دانشگاه تهران به تحصيل ادامه داد.
وي از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ مسئول صفحه شعر و ادب مجله "روشنفكر" بود. اين صفحات كه بعدها به نام "هفت تار چنگ" ناميده شد، به تمام زمينه‌هاي ادبي و فرهنگي از جمله نقد كتاب، فيلم، تئاتر، نقاشي و شعر مي‌پرداخت.
بايد توجه داشت كه بسياري از شاعران مشهور معاصر، اولين بار با چاپ شعرهايشان در اين صفحات معرفي شدند. مشيري در سالهاي پس از آن نيز تنظيم صفحات خوش‌نامي را در حوزه شعر و ادب، در دو مجله "سپيد و سياه" و "زن روز" بر عهده داشت .
فريدون مشيري در سال ۱۳۳۳ ازدواج كرد. فرزندان او، بهار ( متولد ۱۳۳۴) و بابك (متولد ۱۳۳۸) هر دو در رشته معماري در دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران و دانشكده معماري دانشگاه ملي ايران تحصيل كرده‌اند.
مشيري سرودن شعر را از نوجواني و تقريباً از پانزده سالگي شروع كرد. سروده‌هاي نوجواني او تحت تاثير شاهنامه‌خواني‌هاي پدرش شکل گرفته‌اند.
اولين مجموعه شعر مشيري با نام «تشنه توفان» در ۲۸ سالگي همزمان با نوروز 1334 ، با مقدمه محمدحسين شهريار و علي دشتي به چاپ رسيد. خود او درباره این مجموعه مي‌گويد:
چهارپاره‌هايي بود كه گاهي سه مصرع مساوي با يك قطعه كوتاه داشت، و هم وزن داشت، هم قافيه و هم معنا. آن زمان چندين نفر از جمله نادر نادرپور، هوشنگ ابتهاج (سايه)، اخوان ثالث و محمد زهري به همين سبك شعر مي‌گفتند و همه از شاعران نامدار شدند، زيرا به شعر گذشته ما بي‌اعتنا نبودند. اخوان ثالث، نادرپور و من به شعر قديم احاطه كامل داشتيم.
مشيري از شاعران پركار 100 سال اخير بوده است. از آثار او مي‌توان به مجموعه شعرهاي زير اشاره كرد:«تشنه طوفان»، «گناه دریا»، «نا یافته»، «ابر»، «ابر و کوچه»، «بهار را باور کن»، «پرواز با خورشید»، «از خاموشی »، «مروارید مهر»، «آه باران» و «سه دفتر» .
فريدون مشيري در سوم آبان ماه 1379 در سن 74 سالگي دارفاني را وداع گفت.
چهارشنبه ۲۸ شهریور ۱۳۸۶ - ۱۴:۳۶
نظر شما