جعفری در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره چاپ دوم این کتاب گفت: چاپ نخست کتاب «طلیعه تجدد در شعر فارسی» اثر احمد ک‍ری‍م‍ی‌‌ح‍ک‍اک است که به صورت پراکنده از سال 1380 به ترجمه آن پرداخته بودم و در سال 1384 توسط نشر مروارید در 521 صفحه به چاپ رسید.
وی در ادامه افزود: البته چاپ دوم این کتاب با چاپ نخستین آن تفاوت‌هایی دارد. طرح جلد آن تغییر کرده و در متن اثر بازنگری شده است. به عبارت دیگر سعی کردم در ویرایش جدید متن روان‌تر و ساده‌تر شود؛ چراکه متن پیشین آن به دلیل پرداختن به نظریه‌های ادبی سنگین بود.
جعفری درباره ویژگی‌های این اثر اظهار داشت: کتاب درباره شکل‌گیری نوگرایی در شعر فارسی در اواخر دوره قاجار و مشروطه است. پیش‌تر کتاب‌هایی درباره این دوران نوشته شده که از جمله آن‌ها می‌توان به دو کتاب «از صبا تا نیما» یحیی آرین‌پور و «ادوار شعر فارسی» محمدرضا شفیعی کدکنی اشاره کرد.
وی توضیح داد: اما این کتاب نخستین اثری است که براساس یک نظریه مشخص به چنین موضوعی پرداخته است. آن نظریه، نظریه دو تن از منتقدان به نام‌های باختین و لوتمان است که به این موضوع پرداخته‌اند و نظریه ویژه‌ای دارند.
این مترجم به مبانی اصلی نظریه این دو منتقد اشاره و تصریح کرد: باختین و لوتمان در حقیقت به این موضوع پرداخته‌اند که شعر و ادبیات چگونه نو می‌شود و تغییر می‌کند. همچنین متن‌ها چگونه با یکدیگر دادوستد می‌کنند و بر هم اثر می‌گذارند.
وی با تاکید بر این که این کتاب تاریخ‌نگاری صرف نیست، گفت: ابتدا تئوری‌ها توضیح داده شده و سپس این نظریه‌ها با نمونه‌هایی در شعر فارسی تطبیق داده شده‌اند. در این کتاب سهم شاعران در نو شدن شعر فارسی از آغاز دوره قاجار و در شعر شاعری چون قاآنی تا مهدی اخوان‌ثالث بررسی شده است.
جعفری در پایان یادآور شد: در این کتاب از تمامی شاعران نام برده نشده و تنها به شاعرانی اشاره شده که در نو شدن شعر فارسی نقش داشته‌اند و همچنین به توضیح زمینه‌های اجتماعی و تاثیر تحولات اجتماعی در نو شدن شعر فارسی پرداخته‌اند.
یکشنبه ۱ اسفند ۱۳۸۹ - ۱۱:۱۰
نظر شما