سلام و تبریک اگر به ایران بزرگ باور داشته باشیم، از آسیای میانه تا افغانستان و اینجا و قفقاز گسترده است. مطامع روس ها و انگلیسی ها و بی تدبیری خودمان، این پهنه را چند تکه ساخته و خانواده ی همزبان را با خود بیگانه کرده است. برای یک زبان، سه هویت جدا ساختند: فارسی، دری، تاجیکی! پیوند دوباره و بازجست وحدت دیرین، نه کار سیاستمداران است و نه فقط از طریق سیاست حاصل می گردد. تنها راهروان طریق وحدت و پیوند دل و جان، ادیبان و خصوصا شاعرانند که همزبانی را به همدلی می کشاندند. شاه منصور خواجه زاده از چنین رهروانی است که شرق و غرب ایران بزرگ را با ادبیات و اشعار دل انگیز خود پیوند داده است. کارش را گرامی و قدرش را گران بدانیم. من یکی از ستایشگران او بوده و هستم. خداوند یار و نگهدارش باد!