این نویسنده و منتقد ادبی درباره این کتاب گفت: به اعتقاد من این اثر یکی از پنج شاهکار ادبی دنیا است؛ گرچه آثار دیگری نیز همپای این اثر وجود دارد، اعتبار آن به قدری است که هر کتابخانه‌ای که سرش به تنش بیارزد، حتماً این کتاب را در قفسه‌های خود دارد.
وی ادامه داد: سرودهای دانته، جغرافیا، فضا و دنیای گسترده و عمیقی دارد که می‌تواند هر خواننده‌ای را با خود همراه کند. همچنین وجه تصویری و الهام‌بخش این اثر به ویژه برای نویسندگان جوان، بسیار آموزنده و راهگشا خواهد بود. به همین دلیل همواره خواندن این اثر ادبی غنی را به علاقه‌مندان به نویسندگی توصیه می‌کنم.
در ابتدای «کمدی الهی» دانته، شاعر و راوی داستان در نیمه راه 35 سالگی، در جنگلی تاریک، سرگردان است که ناگهان «ویرژیل» شاعر باستانی روم بر او ظاهر می‌شود و آن دو به دنیایی دیگر سفر می‌کنند. ویرژیل، به عنوان راهنما، دانته را به سفری به دوزخ و برزخ و بهشت می‌برد. این سفر در طول هفت روز، از شب جمعه هشتم آوریل سال 1300 میلادی تا پانزدهم آوریل سال 1300، انجام می‌گیرد.
اولین مقصد دانته و ویرژیل، دوزخ است. دانته دوزخ را به شکل قیفی به تصویر می‌کشد که تا عمق زمین فرو می‌رود و در مرکز زمین پایان می‌یابد. در آنجا شیطان فرمانروایی می‌کند. دوزخ از نظر او زیر بیت‌المقدس، مکان شهادت حضرت عیسی، قرار دارد. اساسی‌ترین ویژگی دوزخ، نبودن امید است. هنگام ورود به دوزخ، روی تابلوی ورودی، چنین نوشته شده بود: «ای آن که وارد می‌شوی، دست از هر امیدی بشوی».
در طبقات دوزخ، گناهکاران را می‌بینند. هرقدر گناهان افراد سنگین‌تر باشند، به مرکز زمین نزدیک‌ترند. در سراسر دوزخ هر کیفری مناسب با نوع جرم است و این ارتباط گناه با مجازات و اشارت تمثیلی خاصی که در این موارد آورده شده از شاهکارهای دانته در تدوین این کتاب محسوب می‌شود. در این کتاب، طبقه‌بندی گناهان در دوزخ، طبق نظریه فلسفی ارسطو صورت گرفته است. دانته گناهان را به «گناهان افراط کاری» و «گناهان بدخواهی» تقسیم می‌کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره کتاب «کمدی الهی» به لینک زیر مراجعه کنید:
نظر شما