نوید فرخی کتاب شیگنهاوس را با کتاب سیلماریون تالکین قیاس کرد و پیچیدگی طرح، استفاده از عناصر متعدد فانتزی، و صحنه پردازی های خوب را از مزایای اثر قلمداد کرد و از برخورد نامناسب بدنه اصلی ادبیات با ژانویسان انتقاد کرد.
خانه فرهنگ و کتابخانه سلام پیش از این در شهریور ماه 1396 اقدام به برگزاری جلسه ای تخصصی مرتبط با ژانر علمی تخیلی کرده بود.
در ابتدا نوید فرخی، دانش آموخته مهندسی آی تی از دانشگاه پلی تکنیک، سخن خود را با جمله ای از انیشتین آغاز کرد که ارزش خیال حتی از دانش هم بالاتر است. او در ادامه از اهمیت ژانر نویسی برای انسان و علم، و همچنین اثرگذاریاش بر خودِ ادبیات سخن گفت. تفاوت فانتزی با علمی تخیلی، و رئال جادویی مبحث دیگری بود که در این جلسه مطرح گردید.
فرخی، ژانر فانتزی را جهانی خیالی ترسیم کرد که در آن اغلب خبری از مکانها، رویدادها و حتی کاراکترهای جهان واقعی نیست. در حالی که رئال جادویی با حفظ عناصر جهان واقعی، گذری ماورایی به جنبههایی محدودی از زندگی میکند. او در تفاوت علمی تخیلی و فانتزی، ژانر فانتزی را امکانپذیر کردن رویدادهای بعید، و علمی تخیلی را امکانپذیر کردن رویدادهای غیرمحتمل خواند.
فرخی در ادامه انواع زیرشاخههای ژانر فانتزی همچون فانتزی مدرن، فانتزی دارک، فانتزی حماسی، فانتزی علمی و ... را با ذکر مثالهایی برشمرد.
سپس بهاره نوربخش، نویسنده رمانهای «عطر قالی نسیم عشق» و «از شاخه نسترن» در مورد رمان آخر خود به نام «شیگانهوس» صحبت کرد که در سال گذشته توسط انتشارات بهنام منتشر شد.
به گفته ی نوربخش، این اثر فانتزی، داستانی تاریخی و حماسی را در بردارد و او در طی روایتش، به سراغ افسانههای قدیمی رفته است. او مدت زمان نگارش کتاب را با احتساب زمان تحقیق برای اِلمانهای بسیار متنوع این اثر فانتزی، در حدود بیست سال خواند.
نوربخش، رمان شیگانهوس را اثر آغازین از مجموعهای قلمداد کرد که دسته کم در چهار رمان دیگر(یک اثر مستقل، و یک سه گانه با منحنی زمانی متفاوت) ادامه پیدا خواهد کرد.
در ادامه جلسه، نوید فرخی در مورد کتاب شیگنهاوس صحبت کرد. او این کار را با کتاب سیلماریون تالکین قیاس کرد و پیچیدگی طرح، استفاده از عناصر متعدد فانتزی، و صحنه پردازی های خوب را از مزایای اثر قلمداد کرد. او به این موضوع نیز اشاره کرد که داستان برمبنای حوادثی جذاب و گاها غیرقابل پیش بینی جلو میرود و در عین حال عمده بار داستانی بر روی حوادث سوار است و در این میان نویسنده فرصت زیادی برای شخصیت پردازیها نیافته که احیانا در سایر آثار مجموعه این مسئله جبران خواهد شد.
در انتهای جلسه، حضار در مورد علل عدم رشد ژانرنویسی در ایران صحبت کردند. بهاره نوربخش در این رابطه از عدم استقبال از آثار تالیفی ژانر در ایران، در کنارِ گرایش و به نوعی خودباختگی در قبال آثار غربی انتقاد کرد. نوید فرخی نیز عدم وجود زنجیره فرهنگی، مبحث عرضه و تقاضا، برخورد نامناسب بدنه اصلی ادبیات، و همچنین عدم انسجام میان ژانرنویسان را از دلایل اصلی این موضوع ارزیابی کرد.
نظر شما