سرویس تاریخ و سیاست خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): سید عزت‌الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در بازدید از نمایشگاه دستاوردهای پژوهشی و فناوری پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری که در موزه ملی ایران برگزار شد، به خبرنگار ایبنا گفت: باوجود توسعه‌هایی که حوزه دیجیتال پیدا کرده کتاب به دلیل شرایط خاص خودش همواره ارزشمند و همیشه در دسترس و قابل استفاده است.

وی افزود: اینکه ما مهمترین پژوهش‌ها و یافته‌های تاریخی را به تبدیل به کتاب می‌کنیم خود این یک میراث ارزشمند فرهنگی است و برای پژوهش‌های کشور لازم است. تازه‌های کتابی که پژوهشگاه میراث فرهنگی طی یکسال منتشر کرده تمام عناوینی است که ما به آن نیاز داشتیم. این‌که نیازهای ما تبدیل به کتاب می‌شود ماندگار است زیرا پژوهش‌ها دست به دست می‌چرخد و این مساله برای ارتقاء سواد میراثی هم کارشناسان و هم مردم بسیار موثر است.

وی در ادامه به جایگاه پژوهش نیز اشاره کرد و گفت: امر پژوهش به طور کلی مبتنی بر آگاهی و بیداری است. پژوهش پرتوافکنی می‌کند و نورافکن است و مسیر و راه را روشن می‌کند. همچنین حرکت بشر بر پایه تحقیق و پژوهش است. پژوهش درست باعث می‌شود نگرانی بی‌ربط منتفی شود و دغدغه‌های واقعی جایگزین آن شود به همین دلیل پژوهشگر باید شجاع و مستقل باشد و پژوهشگر نباید خط قرمز داشته باشد. باید با این دیدگاه به پژوهش نگاه کنیم. وزارت میراث فرهنگی با مسایل پژوهشی آمیخته شده و پژوهشگر وظیفه دارد در حوزه میراث فرهنگی که بخش مهمی از فعالیت‌هاست مردم را با گذشته خودشان آشنا کند. مردم این سرزمین باید با تاریخ و تمدن کهن خود آشنا شوند و این کار بسیار مهمی است.

ضرغامی به ثبت سه اثر جهانی (سفره افطار، هنر تذهیب و جشن سده) اشاره کرد و گفت: سه اثر مهم ثبت جهانی شد و توانستیم آمار کشور را از مقام ششم به مقام پنجم برسانیم و این کار بزرگی است اما در کشور ما رسانه‌ها به این مسایل توجهی نمی‌کنند و برایشان مهم نیست. یک خبر در رسانه‌ها منتشر شد که امامعلی رحمان، رئیس جمهور تاجیکستان به همه یک جلد شاهنامه داده است، همه می‌گویند به به ببینید رئیس جمهورشان چه کار خوبی کرده است. بانی ثبت جهانی جشن سده ایران است و ما از این مساله دفاع کردیم و کشورهای همجوار مثل تاجیکستان نیز شرکت داشت و از سهمیه آن‌ها نیز استفاده کردیم. آن‌ها برای ثبت جهانی سده جشن می‌گیرند، به همدیگر تبریک می‌گویند و پایکوپی می‌کنند و رئیس‌جمهور به همه یک شاهنامه می‌دهد اما رسانه‌های ما خیلی به این مساله اهمیت نمی‌دهند و بی‌تفاوت از این مساله می‌گذرند.

وی افزود: ما باید نخست مردم را با تاریخ و هویت ملی آن‌ها آشنا کنیم و این مساله وظیفه پژوهشگاه میراث فرهنگی است. من یک راهبردی را در دولت سیزدهم که دولت مردمی اجرا می‌کنم و این مساله جهت‌گیری خود من است که در میراث ملموس حتماً باید به روح ناملموس آن توجه داشته باشیم. روح میراث ما مورد غفلت قرار می‌گیرد، یک بنای تاریخی، معماری و بافتی کهن وجود دارد و این یک روحی دارد که به آن توجه نمی‌شود. ما سه هزار ثبت میراث ناملموس داریم اما هیچگاه توجه نکردیم که پیام این میراث ناملموس چیست که بخواهیم درباره این موارد پژوهش و تحقیق کنیم.

وزیر میراث فرهنگی در بخش پایانی سخنانش به مثالی در این زمینه اشاره کرد و گفت: چوگان مشحون از پیام‌های فرهنگی، اجتماعی، رزم‌آوری و نحوه زیست ایرانی‌هاست اما اگر با افراد مختلف در این زمینه صحبت کنیم چیزی درباره چوگان نمی‌دانند و این یکی از اولویت‌های ما است. وقتی دپارتمان‌های پژوهشگاه میراث فرهنگی درباره خط و زبان میخی می‌گویند و متنی را از خط و زبان‌های میخی و عیلامی به زبان فارسی ترجمه می‌کنند کار بسیار مهمی را انجام می‌دهند و ما باید بدانیم که این خط میخی و عیلامی چه پیامی برای ما انسان‌ها دارد. نیاکان ما حرف‌های بسیار مهمی را به خط و زبان کهن زده‌اند که برای ما پیام‌های بسیار ارزشمندی را به دنبال دارد.