به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، تميم‌داري در ابتدا به ذكر پاره‌اي جنايات و انحرافات امويان و عباسيان در جهان اسلام پرداخت و گفت: از اين دو به ويژه عباسيان، اگرچه به يك معنا تمدن اسلام را نيز پيش بردند، اما در عين حال بسياري از مخالفان جنايات خود را با "زنديق" و "بي‌دين" خواندن، تكفير كردند و به خروج از دين متهم ساختند. 

وي به يعقوب ليث صفار اشاره كرد و افزود: بسياري از عياران و جوانمردان چون يعقوب ليث، نقش مهمي در دفاع از مظلوم در برابر ظلم خلفاي عباسي داشته‌اند. يعقوب ليث و ديگر عياران، راه بر كاروان‌هاي مالياتي عباسي مي‌بستند و ماليات و خراجي را كه به قهر و زور از مردم مظلوم گرفته شده بود، باز پس مي‌گرفتند و به آنها باز مي‌گرداندند.
 
مترجم «گستره شعر فارسي در انگلستان و امريكا» ادامه داد: خلفاي اموي و عباسي بسياري از فضايل انساني را ذبح كردند و در برابر آن‌ها، عياران نيرويي مقاوم و باز دارنده محسوب مي‌شدند. 

وي در بخش ديگري از سخنانش به اهميت نقش علي(ع) در بنيانگداري آيين جوانمردي اشاره كرد و گفت: علي(ع) دو ستون كفر و شرك، يعني "مرحب" و "عمربن عبدود" را از ميان برداشت. عمر بن عبدود دختري به نام "ام كلثوم" داشت كه پس از كشته شدن پدرش، در سه بيتي كه بر سر جنازه پدرش خواند، گفت: 

اگر قاتل پدر من جز علي بود، من بر اين پدرم تا پايان روزگار مي‌گريستم. 
اما قاتل پدر من كسي است كه هيچ عيب و نقص و كاستي در زندگي ندارد.
روزگاراني دراز است كه او را بيضه‌ البلد (سفيد چهره -- رستگار -- شهر) گويند. 

اين استاد ادبيات فارسي به پيشرفت پژوهشگران اروپايي در مطالعه در باب آيين‌هاي جوانمردي پرداخت و يادآور شد: در اروپا سابقه اين گونه مطالعات به 300 سال پيش باز مي‌گردد. از جمله كتاب‌هايي كه درباره شواليه‌گري (شوالري) در ايتاليا و رم قديم نوشته شده است. 

وي در ادامه استاد رشيد ياسمي، مترجم «تاريخ ادبيات براون» را نخستين كسي خواند كه مطالعه در باب فرهنگ عامه را در ايران آغاز كرده است و خاطرنشان كرد: استاد ياسمي در سال 1315 در دانشگاه تهران، سخنراني‌اي با عنوان "فرهنگ عامه" ايراد، و در همان زمان به لزوم توجه بيشتر به اين گونه مطالعات در فرهنگ ايراني تاكيد كردند. 

تميم داري در پايان به داستان‌هاي فتوت در قرآن كريم اشاره كرد و اظهار داشت: ريشه واژه "فتي" در اسلام به جنگ خيبر باز مي‌گردد. پس از اين جنگ بود كه جمله "لافتي الاعلي، لا سيف الا ذوالفقار" از جانب آسمان نازل شد و در همين جنگ بود كه پيامبر(ص)، علي(ع) را "كرار غير فرار" توصيف كرد.