هاشم آقاجری به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: اگر قرار بود روایت مستندی از چگونگی تقابل سازمان مجاهدین خلق در برابر جمهوری اسلامی ساخته شود که به نسل جوان آگاهی تاریخی دهد، استفاده از منابعی مانند مطبوعات آن دوره که سرشار از اطلاعات است، بسیار سودمند خواهد بود، ضمن اینکه نیروهای مختلفی که درگیر این ماجرا بودند، نیز روایات و خاطرات خود را تالیف کردند که استناد به آنها نیز بر غنا و محتوای فیلم می‌افزاید.
استاد گروه تاریخ دانشگاه تربیت مدرس افزود: از طرفی باید گفت چون هنوز میان دو طرف درگیری ادامه دارد و داستان تمام نشده است، نمی‌توان روایتی تاریخی ساخت. روایتی که بی‌طرفانه باشد و اجازه اکران نیز بگیرد. از طرفی فیلم به چرایی درگیری‌ها نمی‌پردازد و تنها به روایت ناقص برشی از تاریخ اکتفا می‌کند.
این عضو هیات علمی دانشگاه تهران ادامه داد: برشی از تاریخ که به دلیل مشکلات تاریخ کنونی هنوز به تاریخ تبدیل نشده و در واقع یک امر سیاسی است تا امر تاریخی. با این حال فیلم به دلیل درگیری‌ها، عشق دختر و پسری از دو گروه کشش خاصی برای مخاطب جوان ایجاد می‌کند، روایتی که مردم چندان در آن حضور پررنگ ندارند. در حالی که اگر سراغ روایت تاریخی آن بروید، خواهید دید که در آن سال‌های پرآشوب مردم نقش مهمی در به دام انداختن و لو دادن خانه‌های تیمی نیروهای سازمان مجاهدین داشتند.
آقاجری اظهار کرد: بنابراین فیلم ماجرای نیمروز در کنار صحنه‌هایی که سال 60 ارائه می‌دهد، چندان مقید به این نیست که یک رویداد تاریخی را به درستی نمایش دهد. شاید باید گفت هنوز زمان ساختن روایتی دو سویه از چگونگی رودررویی نیروهای دو طرف فرانرسیده است، روایتی که مرور آن برای نسل جوان خالی از جذابیت نیست و با یک فیلمنامه و پرداخت قوی می‌تواند مخاطبان خود را داشته باشد. چنانکه مهدویان، کارگردان با دستمایه قرار دادن یک رویداد تاریخی توانسته فیلمی بسازد که نسل امروز به آن گرایش دارند.
دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶ - ۱۳:۰۰
نظر شما