چهارشنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۹ - ۱۷:۵۴
درمبخش: تا زمانی که هنرمندان زنده هستند باید قدر آن‌ها را دانست!

کامبیز درمبخش با اشاره به اینکه هشت سالی که برادرش از پاریس برگشت برای کاری به او رجوع نشد و نمی‌توانست کار کند، گفت: تا زمانی که هنرمندان زنده هستند باید قدر آن‌ها را دانست.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) کیومرث درمبخش کارگردان، نویسنده و عکاس، صبح روز سه‌شنبه ۱۲ فروردین به علت بیماری کرونا در پاریس درگذشت. این هنرمند در فرانسه تحصیل کرده، در ایران به عکاسی فیلم و مستندسازی روی‌آورد؛ و در دو فیلم «تنگسیر» و «گوزن‌ها» به عنوان عکاس فعالیت کرد. درمبخش در کنار ساخت آثاری همچون «جرس»، «ساربانا کویر»، «ایران سرزمین ادیان»، «انسان شبان»، «راز ترکمن» و «کوچ آسمانی»، در كارنامه هنری خود دو فیلم درباره مشاهیر ادب ایران، یکی نیما یوشیج و دیگری صادق هدایت را دارد. درمبخش فیلم «دنیا خانه من است» را درباره زندگی و فعالیت یوشیج ساخته است. این هنرمند در فیلم «سفر بهاری» به واپسین لحظات زندگی صادق هدایت پرداخته و با بهره گیری از ساختاری مستند داستانی و بازی «پرویز فنی زاده»، سرگردانی، اندوه و افسردگی های آخرین روز حیات هدایت را تصویر می‌كند. وی همچنین بر اساس رمان «بوف کور» فیلمی با عنوان «بوف کور+زندگی و مرگ صادق هدایت» ساخت.

کامبز درمبش در گفت‌وگو با ایبنا درباره برادر خود، کیومرث درمبخش اظهار کرد: برادر من سال‌های پیش از انقلاب اولین فیلم خود با عنوان «جرس» را کارگردانی کرد که برنده بهترین فیلم آسیا هم شد. این نخستین جایزه‌ او بود.

وی در ادامه افزود: به هرحال برادرم فیلم‌های مستند زیادی ساخته و برای تلویزیون نیز کارهایی را تولید کرده بود. همچنین در فرانسه نیز به کار خود ادامه داد.

این کاریکاتوریست با اشاره به این که کیومرث درمبخش روزنامه‌نگاری حرفه‌ای بود گفت: عکس جلد بسیاری از مجلات معروف آن دوران را برادرم گرفته است و به گمانم اولین مصاحبه خود را در چهارده یا شاید هم دوازده سالگی با غلامرضا تختی انجام داد.
 

کامبیز درمبخش

او همچنین اظهار کرد: کیومرث فرد فعالی بود؛ ابتدا خبرنگار بود و سپس به فیلم‌سازی روی‌آورد و «بوف‌کور» صادق هدایت که پرویز فنی‌زاده آن را بازی کرد را می‌سازد که در آن زمان با استقبال مواجه شد. او فیلم دیگری به نام «سفر بهاری» را کارگردانی کرد که درباره خاک‌سپاری و خودکشی هدایت بود. پس از آن نیز فیلم‌های دیگری ساخت که یکی از آن‌ها درباره نیما یوشیج بود، همچنین با همکاری همسرش درباره عشایر و ایل‌های ایران نیز آثاری را ساخته بود. متاسفانه مدت هشت سالی که برادرم از پاریس برگشت برای کاری به او رجوع نشد و نمی‌توانست کار کند.

کامبیز درمبخش در پایان گفت: به نظرم تا زمانی که هنرمندان زنده هستند باید قدر آن‌ها را دانست؛ اما در ایران متفاوت است، همین که اتفاقی برای هنرمندی می‌افتد همه جا شلوغ می‌شود. این عادت بدی است و باید در زمان زنده بودن آن‌ها نیز به فکرشان بود.
 
 
 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها