به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) فارس، نخستین جلسه آموزش آنلاین داستان‌نویسی در اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان فارس با تدریس احمد اکبرپور روز دوشنبه 12 خرداد از صفحه رسمی اینستاگرام اداره کل کتابخانه‌های عمومی فارس پخش شد.
 
اکبرپور در این دیدار به بحث ایده‌یابی و پیدا کردن موضوع در داستان‌ها پرداخت و عنوان کرد: ایده‌های شخصی شاهکار داستان‌نویسی است.
 
او ایده‌های داستان‌ها را به ایده‌های منحصر به فرد و ایده‌های عادی تقسیم کرد و گفت: ایده‌های منحصر به فرد هیچ‌گاه تمامی ندارد و معمولا از مسائل شخصی و گاهی مسائل عمومی جرقه می‌زند. خاطرات، خواب‌ها و رویاها از جمله ایده‌های شخصی است که می‌تواند ایده و موضوع داستان‌ها باشد. این بخش فقط مال شماست و روزانه ایجاد می‌شود. اگر خاطره، صحبت یا هر موضوع ذهن شما را مشغول کرد، این سوژه مربوط به شماست و اولین نکته برای داستان‌نویسی است که اگر از این قسمت خاطرات و رویاهای ناخوشایند استفاده نکنید، هیچ‌گاه به سوژه‌های ناب خود دسترسی پیدا نخواهیم کرد.

این نویسنده برجسته کودک و نوجوان ادامه داد: فیلم، طبیعت و جامعه، مسائل عمومی است که سرشار از ایده است باید در این مسائل سوژه‌هایی بیابیم که ذهن ما را مشغول کند. ایده‌ها در خواب و بیداری در ذهن ما چرخ می‌خورد. این می‌تواند سوژه خاص برای داستان ما باشد. بستگی دارد چگونه ذهن ما را مشغول کند.
 
خالق کتاب «شب بخیر فرمانده» اضافه کرد: خواب‌های ما بسیار اهمیت دارد و اگر می‌خواهید ایده‌های ناتمامی برای ابد داشته باشیم، خواب‌های خود را یادداشت کنید. اگر دو سال این کار را انجام دهیم، می‌توانیم از میان آن‌ها کتاب بنویسیم. اگر خواب‌های خود را تحلیل کنیم، شناخت بهتری از خود به دست می‌آوریم. خودشناسی به داستان‌نویسی کمک می‌کند.

او با تصریح اینکه اگر به خاطرات، رویاها و خواب‌های خود توجه نکنیم، پس از چی می‌خواهیم بنویسیم؟، ادامه داد: خوابها در عمق ذهن و ضمیر ناخودآگاه ما ریشه دارد؛ بخشی از شخصیت است که به آن دسترسی نداریم و تفاوت آن با رویا در این است که ما، رویاهایمان را می‌سازیم اما خواب‌ها خاص‌تر هستند. خواب‌ها بدون هیچ‌گونه آگاهی از وجود و خواسته‌های فرد شکل می‌گیرند و  شامل لحظاتی است که برای ما اهمیت دارد. ایده‌هایی که از خواب و خاطره شکل می‌گیرند نباید اصلا تغییر کنند و سانسور شوند.
 
اکبرپور خواندن کتاب‌های خاطره‌نویسی را به افراد علاقه‌مند به داستان‌نویسی پیشنهاد کرد و گفت: کتاب «شما که غریبه نیستید» نوشته هوشنگ مرادی کرمانی از بهترین آثار این سبک است. خاطرات محمد بهمن‌بیگی در کتاب «بخارای من ایل من» جادو ایجاد کرده است. از نمونه‌های خارجی هم می‌توان کتاب‌های «ضد چ»، «نبرد من»، «حرف بزن حافظه» را نام برد. هر وقت صحبت از داستان‌نویسی می‌شود، مساله اینکه خارجی بنویسی یا ایرانی نیست. باید به این نکته دقت کنیم که ما با تم داستان‌های خارجی آشنایی و حس مشترک نداریم، حتی با اسم‌ها و مکان‌های خارجی نمی‌توان حس همذات‌پنداری و یکی شدن را به مخاطب ما بدهد. البته گاهی سوژه‌های خارجی ذهن آدم را مشغول می‌کند که می‌توان به آن پرداخت.
 
وی ادامه داد: از بهترین کارها کتاب «شما که غریبه نیستید» نوشته هوشنگ مرادی کرمانی است که خاطرات خود را نوشته‌ و شاهکار است. خاطرات محمد بهمن‌بیگی از ایل قشقایی در کتاب بخارای من ایل من جادو ایجاد کرده است. از نمونه‌های خارجی هم می‌توان کتاب‌های «ضد چ»، «نبرد من»، «حرف بزن حافظه» را نام برد.
 
اکبرپور با بیان اینکه قصد دارد در هر جلسه یک کتاب معرفی کند، در اولین جلسه کتاب «نامه‌هایی به یک نویسنده جوان» اثر ماریو بارگاس یوسا نویسنده پرویی برنده جایزه نوبل را معرفی کرد.

این نویسنده در این باره گفت: یوسا، مجموعه تجارب زندگی خود در نوشتن، خواندن و تفکر را گرد هم آورده و یک کتاب راهنمای ضروری برای طرفداران و علاقه مندان به نویسندگی تدارک دیده است. او با پرداختن به آثار نویسندگان بزرگی در سراسر جهان همچون بورخس، سلین، کورتازار، فاکنر، کافکا و ... از اسرار روایت داستان پرده برمی‌دارد و به شکلی پیوسته به رمان نویسان جوان گوشزد می‌کند که خود را از تمایل به خلق دور نسازند. کتاب «نامه‌هایی به یک نویسنده جوان»، اثری جنجال‌برانگیز، شیوا و بسیار آموزنده است که حرف‌های بسیاری برای همه علاقه‌مندان به نویسندگی و جهان کلمات دارد.
 
او همچنین از مخاطبان خواست به عنوان تمرین کارگاه و برای دومین جلسه آموزشی فهرستی از رویاهایی و خاطرات ناخوشایند خود که همیشه از بیان آن‌ها خجالت می‌کشیم برای سوژه داستان تهیه کنند.