جمعه ۳۱ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۲:۱۹
عکاسی؛ رنج و لذت بی‌پایان

«مهگان فرهنگ»، هنرمند عکاس و نویسنده شیرازی در یادداشتی برای خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، خواندن یا گوش دادن به کتاب «نوازش شیرین» اثر «ویلیام بوید» بریتانیایی را پیشنهاد کرده است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران‌ (ایبنا) در فارس، «مهگان فرهنگ»، نویسنده و مترجم کتاب‌های تخصصی هنر به‌ویژه گرافیک سال‌هاست در زمینه آموزش سینما به کودکان و نوجوانان فعالیت می‌کند. او یک‌سال از سوی «سیفژ» (سازمان بین‌المللی فیلم برای کودکان و نوجوانان) در کشور اسپانیا فعالیت کرد. این هنرمند عکاس و نویسنده شیرازی در یادداشتی برای ایبنا، خواندن یا گوش دادن به کتاب «نوازش شیرین» اثر «ویلیام بوید» بریتانیایی را پیشنهاد کرده است. در ادامه متن این یادداشت از نظر مخاطبان می‌گذرد.
 
ابتد کمی از نویسنده کتاب می‌گویم و بعد به سراغ کتاب می‌روم. ویلیام بوید متولد 1952 رمان‌نویس و فیلمنامه‎نویسی بریتانیایی است. او در غنا متولد و تحصیلاتش را در دانشگاه نیس فرانسه و دانشگاه گلاسکو و آکسفورد گذراند. او جوایز متعددی را دریافت کرده و با رمان معروف «قلب هر انسان» در سال 2002 موفق دریافت جایزه بوکر شد .
 
اولین کار ویلیام بوید «یک مرد خوب در آفریقا» است که در سال 1981 منتشر شد و سال 2005 نشان لیاقت را دریافت کرد. آثار مهم او عبارتند از «جنگ بستنی»، «ساحل برازاویل»، «قلب هر انسان»، «بی‌قرار» و  «نوشتن برای طلوع» و .. از آثار معروف اوست. او سال 1983 به عنوان یکی از 20 رمان‌نویس جوان و برتر بریتانیا انتخاب شد.
 
ویلیام بوید کتاب رمان «نوازش شیرین» (Sweet Caress) زندگی آموری کلی (Amory Clay) را که به زندگی زن عکاسی که سال‌های عکاسی خود را در جنگ جهانی گذرانده است، در سال 2015 نوشت؛ یک رمان تخیلی با شخصیت دختری عجیب به نام آموری کلی؛ اول از همه اینکه آموری (Amory) نامی است که برای پسرها هم گذاشته می‌شود و نویسنده در این رمان آموری را دختری نترس و شجاع و متفاوت از بقیه خانواده و در طول داستان نشان می‌دهد که آموری اجازه نمی‌دهد کسی هویتش را برایش تعریف کند.
 
آموری در این داستان یک دهه پیش از جنگ جهانی اول به‌دنیا آمده است. پدر او که در طول داستان متوجه می‌شویم بیماری روحی دارد و آسیب‌دیده جنگ است، زمان به دنیا آمدن آموری در انتظار داشتن پسر بوده است؛ به همین دلیل یک نام دوجنسیتی برای او انتخاب کرده است.
 
آموری دختری بی‌باک و نترس است. عکاسی را از دایی‌اش در لندن یاد می‌گیرد. شوق زیاد به عکاسی و سفر باعث شد که او سر از از خرابه‌های جنگ جهانی در آلمان تا خشونت شورشی‌های سیاه‌پوش لندن و عرصه‌ سیاسی آشفته جنگ ویتنام سردرآورد و اتفاقات و روابط عجیبی را با دیگران بسازد. این داستان به شیوه روایت‌گری از زبان‌آموری از ابتدای تولد تا مرگ او پیش می‌رود. زمان بیان قصه متعلق به وقتی است که آموری در یک جزیره بدور از هرگونه سر و صدایی زندگی می‌کند. آموری دوست دارد سال‌های آخر زندگی خود را به تلافی سال‌هایی که در جنگ بوده است، طی کند.
 
اصل این کتاب دارای بیش از 70 عکس است که توسط بوید جمع‌آوری شده است. این کتاب به‌صورت صوتی در «ایران صدا» و بسیاری از سایت‌های دیگر موجود است. این کتاب برای اولین بار در ایران، به صورت اختصاصی برای ایران صدا در فروردین ۱۳۹۹، توسط شیرین موسوی ترجمه شد و توسط شیرین سپهراد و سام کبودوند روایت شده است.
 
«نوازش شیرین» در 2015 توسط نشر بلومزبری (Bloomsbury) در انگلستان و سپس در آمریکا و در همان سال توسط نشر‌ هارپر کالینز کانادا (Harper Collins) به چاپ رسید. در همان سال در فرانسه و در 2016 در آلمان نیز به چاپ رسید. شیوه روایت و نگارش این رمان مانند رمان قبلی «قلب هر انسان» است که در سال 2002 نوشته است و قالب روزنامه‌نگارانه دارد.
 
من این داستان «آغوش شیرین» را به بسیاری از دوستان عکاس پیشنهاد دادم. اگرچه این کتاب یک ماجرای تخیلی است اما خط روایت و حضور تصاویر به بیان تصویری جنگ پرداخته است. صرف نظر از اینکه مخاطبان یک رمان خوب از «ویلیام بوید» را می‌خوانند با جزییاتی نزدیک از یک عکاس حرفه‌ای جنگ و زندگی او از دوران کودکی همراه می‌شوند. این جزییات و همراهی با یک عکاس زن که عکاس زمان جنگ است. اگرچه تخیلی است اما بر اساس جریانات تاریخی جنگ جهانی است. آموری می‌تواند یکی از صدها عکاس جنگی باشد که ممکن است ما آنها را بشناسیم و یا آمیزه‌ای از روایت‌های مختلف زندگی‌ها که در رمان ویلیام بوید نگارش یافته است.
 
آغاز داستان و میانه و انتها برای مخاطب بسیار دوست داشتنی است و سختی‌هایی که آموری به عنوان یک عکاس در زمان خود با آنها می‌جنگد.

 
کارولین موره (Caroline Moore) در یکی از نشریات انگلیسی درباره این رمان می‌گوید که آموری یک زندگی پرهیجان و با فراز و نشیب را دارد و در این رمان به زیبایی به بیان زندگی یک زن پرداخته شده است؛ واشنگتن پست این رمان رااینگونه معرفی کرده: پرتره‌ای از یک عکاس پرشور و نشاط.
 
مری هافمن (Mary Hoffman) نویسنده و منتقد انگلیسی با مرور این کتاب برای ایندیپندنت، آنرا  یکی از آثار خوب ویلیام بوید خوانده و اظهار داشته که آموری یکی از زنان جذاب و جالب است و فقط به زیبا بودن به عنوان یک همسر یا معشوقه برای دوست داشته شدن کفایت نمی‌کند. ما از ابتدا تا انتهای داستان آموری را دوست داریم و با او همراهیم.
 
بهتر است قضاوت و مطالعه کتاب را به کسانی که واقعا اهل کتاب، عکاسی و عمیق فکر کردن در این رشته هستند، بسپارم و لذت خواندن یا شنیدن این کتاب را برایشان کم نکنم. حتی این کتاب را به زنان و دختران شجاع نیز توصیه می‌کنم. باز اشاره می‌کنم که برای رسیدن به جایگاهی تثبیت شده در هر شاخه و شرایط پشتکار، استقامت و شجاعت لازمه هر کار است.
 
خواندن این کتاب و کتاب‌هایی که به فهم و دانش هر عکاس و هر فرد کمک می‌کند را به همه دوستان توصیه می‌کنم. معتقدم که عکاسی فقط داشتن تکنولوژی برتر و رخ‌نمایی تجهیزات نیست. بخش عمده‌ای از عکس‌های خوب جهان متعلق به کسانی است که هوشمندانه و شجاعانه رفتار کرده‌اند. هر عکاس خودش و راه و روش خودش را بهتر می‌شناسد پس می‌تواند با ثبت یک تصویر و بازنمایی یک فریم از این زندگی چیزی بگوید که شاید میلیون‌ها نفر در جاهای دیگر ندیده باشند. خواه این صحنه ثبت تک درخت در یک دامنه کوه باشد و یا کشته شدن هزاران فرد بی‌گناه در یک رویداد.
 
عکس‌ها و قصه‌هایشان همیشه از ابتدا بوده‌اند. امیدوارم مخاطبان و خوانندگان این مطلب از خواندن یا شنیدن داستان «آموری کلی» لذت ببرند. لذت کتاب‌هایی که درباره عکاسی است، کمتر از عکاسی کردن نیست. این را هم بگویم که ویلیام بوید این کتاب را به سوزان همسرش تقدیم کرده است.
 
نخستین رمان او با عنوان «یک مرد خوب در آفریقا» در سال 1981 منتشر شد و سال 2005 نشان لیاقت دریافت کرد. رمان‌های وی نامزد دریافت جوایز مهمی شده‌اند و او سال 1983 به عنوان یکی از 20 رمان‌نویس جوان و برتر بریتانیا انتخاب شد. «یک مرد در آفریقا» تحقیقی درباره زندگی یک دیپلمات بریتانیایی در آفریقای غربی است که برایش جایزه وایت‌برد و جایزه سامرست موام سال 1981 را به همراه آورد. «جنگ بستنی» با پس‌زمینه‌ای از جنگ نخست جهانی نوشته شده و جایزه جان لولین ریس را دریافت کرده و در سال 1982 در فهرست جایزه بوکر جا داشت. «ساحل برازاویل» در سال 1991 که درباره تحقیق یک محقق زندگی شمپانزه‌ها در آفریقا نوشته شده و «هر قلب بشری» که در قالب روزنامه‌نگارانه نوشته شده و در سال 2002 نامزد دریافت جایزه بوکر شد از دیگر آثار وی است. «بی قرار» نیز که درباره زنی است که متوجه می‌شود مادرش در جنگ جهانی دوم به عنوان جاسوس فعالیت می‌کرده ‌است، در سال 2006 منتشر شد و جایزه رمان کاستای همان سال را دریافت کرد. بوید جدیدترین کتابش را با عنوان «نوشتن برای طلوع» اوایل سال 2012 به بازار فرستاد.
 
ویلیام بوید William Boyd یکی از معروف ترین نویسندگان اسکاتلندی معاصر است، کتاب کنونی چهاردهمین اثر زیبای اوست.
 
منابع :
https://www.washingtonpost.com/entertainment/books/sweet-caress-review-a-portrait-of-a-photographers-tumultuous-career/2015/
https://www.youtube.com/watch?v=HUOhoKHvwhI
http://book.iranseda.ir/DetailsAlbum/?VALID=TRUE&g=323481

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها