وی پس از مدتی در جبهه به اسارت دشمن بعثی درآمد. ورود شهید تندگویان به زندان بغداد آغاز مرحلهای کاملا متفاوت در زندگی او بود. این شهید مبارز به مدت 11 سال شکنجه و آزار در زندانهای رژیم بعثی را تحمل کرد و در 1370 خورشیدی شربت شهادت را نوشید. عملکرد مزورانه و فریبکارانه حزب بعث مانع از آن شد تا اطلاعات دقیق و جامعی در ارتباط با نحوه اسارت و شهادت وی در دسترس باشد. سرانجام پس از 11 سال اسارت، محمدجواد تندگویان غریبانه به شهادت رسید. پس از پایان جنگ تحميلی صدام عليه ايران و تبادل اسرا و شهيدان، پیکر شهید تندگویان که بر اثر شکنجه جان سپرده بود، به کشور بازگردانده و در آذر سال 1370 به خاک سپرده شد.
در بخشهایی از کتاب «خرمشهر در اسناد ارتش عراق» نوشته اصغر کاظمی، موضوع اسارت شهید تندگویان، جو بهوجود آمده ناشی از آن و تبلیغات بعثیها از این ماجرا، اینگونه بیان شده است: «در زمان اسارت او خبرگزاریهای جهانی و حامیان ارتش بعث عراق که دقیقهای از تبلیغ علیه منافع جمهوری اسلامی ایران دریغ نمیکردند، گفتند که «دستگیری وزیر نفت ایران در نوع خود اولین مورد در طول تاریخ است. این حادثه، جوی از وحشت و هرج و مرج بین صفوف فرماندهان فارس مجوس ایجاد کرده و اسباب شکست ارتش و همچنین ناتوانی آنان در حمایت از سردمداران شکستخورده را فراهم آورده است؛ همچنان که این واقعه، توانایی و لیاقت نیروهای مسلح ما را در رسیدن به هر نقطهای در عمق سرزمینهای ایران به اثبات رساند.»
اسارت او موجب شد که جارچیان بعثی، انواع و اقسام اخبار نادرست را توسط بوقهای تبلیغاتی خود منتشر کنند و بتوانند برای حفظ روحیه سربازان اشغالگر که دهها کیلومتر دورتر از مرز و خاک و وطن خود میجنگیدند، اقدامی بکنند؛ درصورتیکه حضور شجاعانه مقام دولتی ایران در جبهه نبرد، حکایت از مردمی بودن انقلاب و نظام نوپای جمهوری اسلامی داشت.
در آن زمان نظام جمهوری اسلامی ایران، با گذشت نزدیک به دو سال از سقوط خاندان سلطنتی، بحرانهای فراوانی را از سر گذرانده بود. هر یک از این بحرانها، خطری عمده و جدی برای بقای نظام بود. رشد و شکوفایی فرهنگ اسلامی، ریشه ستیز ابرقدرتهای غرب و شرق با ایران شد و آنها با اعمال فشارهای سنگین سیاسی و اقتصادی بر این نهال تازهرسته، درصدد بودند اگر بتوانند، ریشه آن را بخشکانند و گرنه قامتش را به سوی قبله خود خم کنند.
محمدجواد تندگویان در آینه کتاب
درباره زندگی شهید تندگویان، کتابهای زیادی به چاپ رسیده که ازجمله مهمترین آنها میتوان به «زندگینامه وزراء»، «آزادگان در بند»، «زخمیاد اسارت»، «صنوبرهای سرخ»، «شهید غریب: روایتی از اسارت شهید تندگویان»، «مأموریت تمام»، «تندیس مقاومت»، «ده سال تنهایی»، «من یک خاطره ازلی هستم»، «یاس در قفس»، «حکایت آن مرد غریب»، «دولت عشق، دلتنگی آسمان: سوگسرودهایی در اندوه شهادت مهندس محمد جوادتندگویان» و «پرندهای که با قفس پرواز کرد»، اشاره کرد.
«صنوبرهای سرخ» یکی از کتابهایی است که به زندگی این شهید میپردازد و در سال 1373 منتشر شده است. این یادنامه مشتمل بر 294 خاطره در توصیف 57 تن از فرماندهان و دیگر رزمندگان و شهدا و حال و هواى جبهههاى جنوب و غرب ایران در ایام جنگ ایران و عراق است. این خاطرات از زبان خانواده شهدا و همرزمان آنان نوشته شده و برخى از مطالب نیز قبلا از سال 1370 در روزنامه اطلاعات تحت عنوان «دورکعت عشق»به چاپ رسیده است. این مجموعه در سه بخش با عنوانهاى «گلستان جنگ»، «سرداران شهید سپاه توحید» و «شهیدان، شاپرکهاى صداقت و اخلاص» تدوین شده است.
«وزير نفت منم» روايت داستان زندگی مهندس شهيد محمدجواد تندگوياناست که به قلم علی رستمی، از سوی نشر آل احمد منتشر شده است. موضوع این کتاب، شرح زندگی شهید «محمدجواد تندگویان» در قالب داستان است. کتاب، مشتمل بر 12 روایت از زندگی و شهادت محمدجواد تندگویان، وزیر نفت انقلابی ایران از زبان خانواده، دوستان و همرزمان وی است. نگارنده در این نوشتار بر آن است که ضمن بازگو نمودن بخشهایی از زندگی تندگویان، نبوغ، مظلومیت و ایمان وی را نیز به مخاطب بشناساند.
نظر شما