مجموعه شعر «آهو مبارک باد» اوج هنر و خلاقیت شاعرانه و نگاه دراماتیک شاعر در توصیف لحظات مواجه‌اش با حرم مطهر امام هشتم است که در چند دسته قرار دارد.
دسته اول این اشعار عاشقانه‌هایی است که شاعر در مقام استمداد از مخاطب اشعارش که امام رضا (ع) است؛ طلب شفاعت و گره‌گشایی از حاجات معنوی خود دارد. دومین دسته از اشعار رضایی‌نیا در این دفتر، اشعاری است که در آن شاعر وجود خود و در واقع من درونی مخاطبش را نشانه گرفته و به او مژده رهایی در صورت پذیرش ولایت و امامت امام هشتم (ع) را داده است و سومین بخش از کتاب نجوای یک انسان با خود است که به شرح اشتیاق برای زیارت امام هشتم (ع) مشغول است.
شاعر این اثر در قالب بخشی با عنوان فصل ملکوت، به شرح و توصیف زیارتی پرداخته که او خودش را در آستانه و در درون آن می‌بیند و یکی دیگر از زیباترین فصل‌های این مجموعه شعر فصل «عکاسی ممنوع» است که جدای از پرداخت شاعرانه دارای نوعی سوژه‌یابی و خلق نگاه بکر توسط شاعر نیز هست.
غزل پناه، آهو باران، کبوترانه، در فصل ملکوت، دقایق فیروزه، عکاسی ممنوع، بی واسطه، سوانح عشاق، زمزمه بیدار و تنها اشاره عنوان اشعار این کتاب هستند.
این کتاب در یک نگاه سفری متفاوت و شاعرانه از نگاه یک زائر مشتاق و حیران به بارگاه ملکوتی امام زضا (ع) و سفری که می‌شود آن را چند ساعت و از میان کلمات شاعرانه آن را به سرمنزل مقصود رساند
مجموعه شعر «آهو مبارک باد» اثر عبدالرضا رضایی‌نیا را انتشارات نیستان در 125 صفحه منتشر کرده است.
نظر شما