به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست بررسی کتاب «زنان در کوبا» با عنوان فرعی تکوین انقلابی درون انقلاب اثر ویلما اسپین، آسلا دِ لوس سانتوس، یولاندا فِرر با ترجمه شهره ایزدی و سعیده شکرخدائیان (29 اردیبهشت ماه) در سرای اهل قلم سیوسومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد. پروین صدقیان، مدیرمسوول انتشارات گل‌آذین به عنوان مجری و شهره ایزدی به عنوان مترجم به ایراد سخن پرداختند. این کتاب توسط انتشارات طلایه پُرسو به چاپ رسیده است.
شهره ایزدی، مدیر مسوول انتشارات طلایه پُرسو و عضو افتخاری زنان ناشر و مترجم این اثر گفت: آنچه که در این کتاب مهم است وضعیت زنان در برهه‌ای از تاریخ است که این برهه به انقلاب منتهی می‌شود. در واقع این کتاب بیان می‌کند که زنان در این شرایط بحرانی چگونه می‌توانند با مردان همگامی داشته باشند.
وی افزود: حدود دو سال ترجمه کتاب «زنان در کوبا» طول کشید، این کتاب از این جهت اهمیت داشت که در تداوم کارهای قبلی این انتشارات بود. این کتاب به دلیل اهمیت بین‌المللی که دارد برای ترجمه انتخاب شد و ترجمه این کتاب به همراه سعیده شکرخدائیان صورت گرفت. شکرخدائیان به علت سرطان درگذشت، قسمت بیشتری از این کتاب توسط ایشان ترجمه شده است.
ایزدی بیان کرد: تیتر این کتاب درباره زنان است، انقلاب کوبا در شرایطی شکل گرفت که کشور کوبا در مایملک ایالات متحده قرار داشت. تقریبا منابع کوبا مربوط به آمریکایی‌ها بود. کتاب «زنان در کوبا» به مبارزه‌ای می‌پردازد که توسط گروهی از جوانان کوبا از دانشگاه‌ها آغاز شد و تا پادگان‌ها ادامه یافت.
مترجم کتاب «زنان در کوبا» گفت: در آن شرایط از نظر اقتصادی همه پالایشگاه‌های کوبا در اختیار کمپانی‌های انگلیسی و آمریکایی بود. از این جهت این کتاب مهم است که از نظر تحول اجتماعی زنان توانستند در مقاطع مختلف قابلیت‌های خود را در جبهه‌های مختلف نشان بدهند.
وی بیان کرد: کتاب «زنان در کوبا» از دو جنبه قابل بررسی است؛ قبل از انقلاب و بعد از انقلاب که در این دو برهه زنان نقش سرنوشت‌سازی در انقلاب کوبا داشتند. زنان خودشان را در انقلابی که داشت پا می‌گرفت، سهیم کردند.
مدیرمسوول انتشارات طلایه پرسو در ادامه گفت: با وجودی که برای زنان محدودیت‌های زیادی بود اما زنان خیلی مشارکت مهمی داشتند. انقلاب کوبا دومین انقلابی بود که با این ماهیت اجتماعی رخ داد.
ایزدی افزود: چیزی که باعث دگرگونی، مشارکت و همراهی این جنبش شد، همراهی با توده‌های زحمتکش بود، زیرا همراهان این جنبش در تماس نزدیک با زحمتکشان و خود دهقانان قرار گرفتند.
وی بیان کرد: نیازهایی که با آن مواجه می‌شدند، سبب شد تا چشم‌انداز وسیع‌تری ترسیم کنند. در دهه 1358 اساسا این حرکات اجتماعی به یک پختگی رسیده بود. همراهان جنبش توانسته بودند در آن مناطق کوهستانی ساختارهایی ایجاد کنند که مثل یک محل کوچک بود که تمام ادارات را در خود جای داده بود.
مترجم کتاب «زنان در کوبا» در ادامه گفت: یکی از کارهای این جنبش اصلاحات اراضی بود و توانستند با دادن زمین به کشاورزان متدهای اصلاحات ارضی را در همانجا ایجاد کنند.
ایزدی افزود: اداره آموزش آنچنان برایشان مهم بود که یک ساختار نظامی برای آن تعریف کردند، برای اینکه اکثریت دهقانان بی‌سواد بودند و ممکن بود تحت تاثیر شایعات قرار بگیرند و لازم بود که اینها باسواد شوند.
وی بیان کرد: باید در زیر بمباران‌ها کلاس‌ها را برگزار می‌کردند، در آن شرایط تلاش کردند تا هر چه بیشتر به آموزش بپردازند. سوادآموزان خود رزمنده‌ها و بسیاری از کشاورزان بودند که سواد خواندن و نوشتن نداشتند. برای رسیدن به منظور 400 مدرسه ساختند.
مدیر مسوول نشر طلایه پُرسو در ادامه گفت: برای آموزش و اجرایی کردن هدف این‌گونه نبود که شخصی فرمانی صادر کرده باشد و بقیه انجام بدهند بلکه از درون خود سازمان و برای آگاهی از روند کار خودشان نیاز به آگاهی‌رسانی داشتند. این‌گونه آنها توانستند گسترش پیدا کنند.
ایزدی افزود: یکی از اتفاقاتی که افتاد، این بود که یکی از رهبران به دست ارتش باتیست‌ها بدون هیچ دادگاهی کشته می‌شود. بعد از کشته شدن این فرد زنان تظاهرات بزرگی را در سطح شهر به راه انداختند، حتی رفتند به سفارت آمریکا و شروع به اعتراض کردند، بعد انقلاب کوبا به ثمر رسید.
وی بیان کرد: بعد از انقلاب کوبا اولین حملات به انقلاب زنان مربوط می‌شود. زنان در آن مقطع داشتند برای مبارزه با بیسوادی آماده می‌شدند، ولی زنان حاضر نشدند دست از کار بکشند و هیچ کدام از عوامل دلیل عقب‌نشینی زنان نشد. زنان خودجوش حرکت می‌کردند و آن سابقه مبارزاتی در واقع از پایین ساخته شد، از درون خود انقلاب، در واقع «زنان در کوبا» تکوین انقلابی است درون انقلاب.
مترجم کتاب «زنان در کوبا» در ادامه گفت: بدون مشارکت همگانی زنان این انقلاب موفق نمی‌شد، با کار داوطلبانه در یک سال 54 مهد کودک ساخته شد، رهبری انقلاب بر این عقیده بود که باید اسلحه را به خانم‌ها بدهند. یکی از جنبه‌های بسیار عالی حضور زنان در ارتش است.
وی افزود: در واقع حضور زنان از پیش از انقلاب کوبا شروع می‌شود، فرهنگ خود کوبا به صورت سنتی بود، مردان متعهدی داشت که همخوانی جالبی با جامعه ما دارد ولی انقلاب اینها را از داخل خانه‌ها بیرون کشید.
ایزدی در ادامه گفت: کتاب نقش «زنان در کوبا» حرکتی بود که از درون دانشگاه‌ها آغاز شد و از بیرون هیچ برنامه‌ای نداشتند اما بعد ادامه پیدا کرد و تلاش کردند از نظر قانونی صدایشان را به همه برسانند.
سیوسومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «با کتاب سلامتیم» از 21 تا 31 اردیبهشت به صورت فیزیکی و مجازی در حال برگزاری است.
شهره ایزدی، مدیر مسوول انتشارات طلایه پُرسو و عضو افتخاری زنان ناشر و مترجم این اثر گفت: آنچه که در این کتاب مهم است وضعیت زنان در برهه‌ای از تاریخ است که این برهه به انقلاب منتهی می‌شود. در واقع این کتاب بیان می‌کند که زنان در این شرایط بحرانی چگونه می‌توانند با مردان همگامی داشته باشند.
وی افزود: حدود دو سال ترجمه کتاب «زنان در کوبا» طول کشید، این کتاب از این جهت اهمیت داشت که در تداوم کارهای قبلی این انتشارات بود. این کتاب به دلیل اهمیت بین‌المللی که دارد برای ترجمه انتخاب شد و ترجمه این کتاب به همراه سعیده شکرخدائیان صورت گرفت. شکرخدائیان به علت سرطان درگذشت، قسمت بیشتری از این کتاب توسط ایشان ترجمه شده است.
ایزدی بیان کرد: تیتر این کتاب درباره زنان است، انقلاب کوبا در شرایطی شکل گرفت که کشور کوبا در مایملک ایالات متحده قرار داشت. تقریبا منابع کوبا مربوط به آمریکایی‌ها بود. کتاب «زنان در کوبا» به مبارزه‌ای می‌پردازد که توسط گروهی از جوانان کوبا از دانشگاه‌ها آغاز شد و تا پادگان‌ها ادامه یافت.
مترجم کتاب «زنان در کوبا» گفت: در آن شرایط از نظر اقتصادی همه پالایشگاه‌های کوبا در اختیار کمپانی‌های انگلیسی و آمریکایی بود. از این جهت این کتاب مهم است که از نظر تحول اجتماعی زنان توانستند در مقاطع مختلف قابلیت‌های خود را در جبهه‌های مختلف نشان بدهند.
وی بیان کرد: کتاب «زنان در کوبا» از دو جنبه قابل بررسی است؛ قبل از انقلاب و بعد از انقلاب که در این دو برهه زنان نقش سرنوشت‌سازی در انقلاب کوبا داشتند. زنان خودشان را در انقلابی که داشت پا می‌گرفت، سهیم کردند.
مدیرمسوول انتشارات طلایه پرسو در ادامه گفت: با وجودی که برای زنان محدودیت‌های زیادی بود اما زنان خیلی مشارکت مهمی داشتند. انقلاب کوبا دومین انقلابی بود که با این ماهیت اجتماعی رخ داد.
ایزدی افزود: چیزی که باعث دگرگونی، مشارکت و همراهی این جنبش شد، همراهی با توده‌های زحمتکش بود، زیرا همراهان این جنبش در تماس نزدیک با زحمتکشان و خود دهقانان قرار گرفتند.
وی بیان کرد: نیازهایی که با آن مواجه می‌شدند، سبب شد تا چشم‌انداز وسیع‌تری ترسیم کنند. در دهه 1358 اساسا این حرکات اجتماعی به یک پختگی رسیده بود. همراهان جنبش توانسته بودند در آن مناطق کوهستانی ساختارهایی ایجاد کنند که مثل یک محل کوچک بود که تمام ادارات را در خود جای داده بود.
مترجم کتاب «زنان در کوبا» در ادامه گفت: یکی از کارهای این جنبش اصلاحات اراضی بود و توانستند با دادن زمین به کشاورزان متدهای اصلاحات ارضی را در همانجا ایجاد کنند.
ایزدی افزود: اداره آموزش آنچنان برایشان مهم بود که یک ساختار نظامی برای آن تعریف کردند، برای اینکه اکثریت دهقانان بی‌سواد بودند و ممکن بود تحت تاثیر شایعات قرار بگیرند و لازم بود که اینها باسواد شوند.
وی بیان کرد: باید در زیر بمباران‌ها کلاس‌ها را برگزار می‌کردند، در آن شرایط تلاش کردند تا هر چه بیشتر به آموزش بپردازند. سوادآموزان خود رزمنده‌ها و بسیاری از کشاورزان بودند که سواد خواندن و نوشتن نداشتند. برای رسیدن به منظور 400 مدرسه ساختند.
مدیر مسوول نشر طلایه پُرسو در ادامه گفت: برای آموزش و اجرایی کردن هدف این‌گونه نبود که شخصی فرمانی صادر کرده باشد و بقیه انجام بدهند بلکه از درون خود سازمان و برای آگاهی از روند کار خودشان نیاز به آگاهی‌رسانی داشتند. این‌گونه آنها توانستند گسترش پیدا کنند.
ایزدی افزود: یکی از اتفاقاتی که افتاد، این بود که یکی از رهبران به دست ارتش باتیست‌ها بدون هیچ دادگاهی کشته می‌شود. بعد از کشته شدن این فرد زنان تظاهرات بزرگی را در سطح شهر به راه انداختند، حتی رفتند به سفارت آمریکا و شروع به اعتراض کردند، بعد انقلاب کوبا به ثمر رسید.
وی بیان کرد: بعد از انقلاب کوبا اولین حملات به انقلاب زنان مربوط می‌شود. زنان در آن مقطع داشتند برای مبارزه با بیسوادی آماده می‌شدند، ولی زنان حاضر نشدند دست از کار بکشند و هیچ کدام از عوامل دلیل عقب‌نشینی زنان نشد. زنان خودجوش حرکت می‌کردند و آن سابقه مبارزاتی در واقع از پایین ساخته شد، از درون خود انقلاب، در واقع «زنان در کوبا» تکوین انقلابی است درون انقلاب.
مترجم کتاب «زنان در کوبا» در ادامه گفت: بدون مشارکت همگانی زنان این انقلاب موفق نمی‌شد، با کار داوطلبانه در یک سال 54 مهد کودک ساخته شد، رهبری انقلاب بر این عقیده بود که باید اسلحه را به خانم‌ها بدهند. یکی از جنبه‌های بسیار عالی حضور زنان در ارتش است.
وی افزود: در واقع حضور زنان از پیش از انقلاب کوبا شروع می‌شود، فرهنگ خود کوبا به صورت سنتی بود، مردان متعهدی داشت که همخوانی جالبی با جامعه ما دارد ولی انقلاب اینها را از داخل خانه‌ها بیرون کشید.
ایزدی در ادامه گفت: کتاب نقش «زنان در کوبا» حرکتی بود که از درون دانشگاه‌ها آغاز شد و از بیرون هیچ برنامه‌ای نداشتند اما بعد ادامه پیدا کرد و تلاش کردند از نظر قانونی صدایشان را به همه برسانند.
سیوسومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «با کتاب سلامتیم» از 21 تا 31 اردیبهشت به صورت فیزیکی و مجازی در حال برگزاری است.
نظر شما