چهارشنبه ۹ بهمن ۱۳۸۷ - ۱۰:۲۵
سناپور: كارگاه‌هاي داستان‌نويسي ضروری‌اند

«حسين سناپور» در مراسم اختتاميه جشنواره داستان‌هاي ايرانی در مشهد گفت: وجود كارگاه‌هاي داستان‌نويسي ضرورت دارد و هر چه تعداد این کارگاه‌ها در شهرستان‌ها بیش‌تر باشد، اثرات مثبت بيش‌تري در بر خواهند داشت./

هادی مظفری درباره چگونگی برگزاری نخستین روز از این جشنواره به به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) توضیحاتی داد. 

سناپور در نشستي با عنوان «نقش آموزش و مباني داستان در فرآيند نوشتن» كه عصر ديروز ۸ بهمن، در نخستين روز همايش جشنواره داستان‌هاي ايراني در «متل توريست طوس مشهد» برگزار شد، گفت: ما ديگر اين روزها می‌دانيم كه وجود كارگاه‌هاي داستان‌نويسی ضروري است و هرچه بيش‌تر در شهرستان‌ها برگزار شوند، اثرات مثبت‌شان چشمگيرتر خواهد بود. 

اين داور جشنواره داستان‌هاي ايراني در ادامه توضيح داد: وقتي من در دهه شصت داستان‌نويسي را آغاز كردم، هم از نظر منابع و كتاب و هم به لحاظ وجود كارگاه و كلاس در شرايط  محدودي بوديم؛ به طوري كه چند عنوان بيش‌تر منبع و كتاب مانند «داستان‌نويسي» ابراهيم يونسی وجود نداشت.

«فرخنده آقايي» نيز كه يكي از ميهمانان شركت كننده دراين مراسم بود، در اين باره گفت: كارگاه‌ها واقعا مهمند و يك نويسنده با فرض برخورداری از ذوق نوشتن، قطعا به فراگيري تكنيك و فنون داستان‌نويسي نياز دارد.

در ادامه نشست، سناپور در پاسخ اين سوال كه تعداد زیاد داستان‌نويسانی که محصول كارگاه‌هاي داستان‌نويسي‌اند، به نفع داستان‌نويسي است يا به ضرر آن؟ گفت: هر چه تعداد داستان‌نويسان ما افزايش يابد، بهتر است. من در جشنواره‌هاي متعددي داور بوده‌ام و در اين جشنواره تعداد داستان‌هاي خوب را بسيار بيش‌تر ديدم. 

وي سطح داستان‌‌نويسي کشور را نسبت به سال‌هاي گذشته متحول و رشد یافته عنوان كرد و افزود: من براي كتاب اين جشنواره ۳۰، ۴۰ داستان معرفي كردم؛ در حالي كه در سال‌هاي گذشته چند داستان بيش‌تر نمي‌توانستم انتخاب كنم و به نظرم اين اتفاق خوشايندي است.

سپس «فرخنده آقايي» از نوع نگاه داستان‌نويسان شركت كننده در اين جشنواره سخن به ميان آورد و گفت: برايم جالب است كه با وجود آنكه در قرن بيست ويكم هستيم و بيش‌تر جمعيت كشورمان جوانان تحصيل‌كرده‌اند، چرا در برخي داستان‌ها موضوعات خرافي مطرح شده و مرگ و ناكامي و سياه‌بيني در آنها وجود داشته است. 

ولي سناپور كه پس ازگفته‌هاي آقايي سخن گفت، نظري متفاوت داشت. 

خالق «سمت تاريك كلمات» با اشاره به اينكه سياه‌بيني و نااميدي در جشنواره فعلي كمرنگ است، خاطرنشان كرد: با يك ارزيابي نسبي تصور من اين است كه اتفاقا نگاه نااميدانه، منفي يا سياه در آثار اين جشنواره پررنگ نيست و بسيار معدود است.

وضعيت نقد ادبي و چگونگي برگزاري جلسات نقد، موضوع ديگري بود كه در اين نشست از نگاه سخنرانان و ميهمانان بررسي شد.
 
آقايي با اشاره به اينكه وجود برخي فضاهاي سركوب‌كننده نقد داستان در كار نويسندگان حرفه‌اي چندان تاثيرگذار نيست، گفت: اين گونه نقد‌ها و جلسات در كار نويسندگان حرفه‌اي، چندان تاثيري نخواهد داشت. 

وي در ادامه توضيح داد: در حقيقت اين نوع نقد نيز بايد وجود داشته باشد؛ به شرط آنكه نويسنده زير سوال نرود و اثر او بررسي و نقد شود.
سناپور نیز گفت: فایده جلساتی که برای بررسی کتاب بعد از چاپ كتاب برگزار می‌شوند، اين است كه نويسنده "تاثير سريع و لحظه‌ای" كتابش را بر خواننده ببيند؛ چون این جلسات چندان كمكي به بهتر نوشتن نويسنده نمي‌كند.

دومين جشنواره داستان‌هاي ايراني، به همت معاونت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرداري مشهد، اداره كل فرهنگ و ارشاد خراسان رضوي و كانون هنرمندان خراسان برگزار شده است و امروز با معرفي برگزيدگان و برپايي مراسم رونمايي كتاب جشنواره به كار خود خاتمه مي‌دهد.




نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط