به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بندرعباس، انتظار در قلمرو فرهنگ مهدوی قلمداد می‌شود. پندارها و اندیشه‌هایی که بر محور ختم امامت حضرت مهدی(عج) پروانه وار می‌چرخد و حال و آینده جامعه بشری را به نور و نعمت ولی و پشتیبان، معطر می‌سازد. اینک عطر این انتظار شیرین را در قلم شعرای هرمزگان در همسایگی خلیج‌فارس را با جان و دل استشمام می‌کنیم.

محمود زندیار - شاعر مهدوی:

ای صنم تنهاترین عاشق منم

عشق را بی تو کجا جویم صنم؟
هر چه باشم گشته‌ای جان و تنم

هر نگاهت بر دلم همچون نسیم
فخر بر عالم کنم با دیدنم

گشته عمری عاشق و چشم انتظار
پس چه شد بوی خوش پیراهنم؟

بر کشم بر دیده‌ام بوی تو را
گر نیایی خاک غم بر سرزنم

ای امید هر دوعالم، عشق من
گر بیایی بلبل هر گلشنم

نام تو صالح تو مصلح در جهان
جان مادر گل فشان بر دامنم

من ندارم آرزویی جز رخت
حق مهرت دلبرا بر گردنم

منتظر آخر بمانم تا به کی؟
جان مولا با حضورت روشنم

من که محمودم تو دلدار منی
ای صنم تنهاترین عاشق منم

مهدی رستگاری- شاعر آئینی:

ای که با نامت دل ما را هوایی می‌کنی

ای که با نامت دل ما را هوایی می‌کنی
بی گمان بر ملک جان فرمانروایی می‌کنی

می رود بر لب سلام تو هر آن دم که به لطف
سوی جمع ما نگاه آشنایی می‌کنی

با حضور غیبی ات دلگرم مان می‌داری و
با غیابت شکوه‌ها از بی وفایی می‌کنی

با وجود زشت کاری‌های بی اندازه مان
چشم را می‌بندی و خجلت فزایی می‌کنی

در نمازت پیروانت را به اطراف جهان
می‌کنی یاد و برای شان دعایی می‌کنی

سخت دشوار است ای نور خدا صبری که تو
در حجاب ظلم و کفر و بی خدایی می‌کنی

مهدی صاحب زمان باز آ که گفتی عاقبت
از دیار غیبت آهنگ رهایی می‌کنی

دوستداران تو تنها مانده و آشفته‌اند
ای که با نامت دل ما را هوایی می‌کنی