به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، یکصد و شصت و پنجمین نشست از سلسله نشست‌های ماهانه فرهنگ مهدوی با عنوان «نقش پنهانی یهود در واقعه خونین کربلا» پنجشنبه ۲۸ تیرماه برگزار شد.
در این نشست حجت‌الاسلام و المسلمین حسین آقامیری، با اشاره به قدمت دشمنی دیرینه یهود با رسول الله (ص) و خاندان ائمّه اطهار (ع) گفت: تقابل و دشمنی یهود با خاندان عصمت و طهارت به سیصد سال قبل از بعثت باز می‌گردد. یهود در ابتدای امر حتّی نمی‌خواست پیامبری به دنیا بیاید. قوم یهود برای تحقّق این منظور در برابر خاندان پیامبر (ص) از جدّ اعلای آن حضرت تا عبدالمطّلب مسائل زیادی ایجاد کردند و حتّی تا ترور بزرگان خاندان نیز پیش می‌رفتند و این روند علیه وجود مبارک پیامبر (ص) و در ادامه، وصیّ او و فرزندان او ادامه یافت.

ترور اجداد پیامبر اکرم (ص) توسط یهود
آقامیری با تأکید بر پیشینه دشمنی یهود با اسلام افزود: در باب دیرینگی دشمنی جریان نفوذ باید به ترور جدّ اعلای پیامبر (ص)، جناب هاشم بن عبد مناف، اشاره کرد تا حدّی که آن حضرت، قبل از سفر تجاری شان به «غزّه» به همسر خود اعلام کردند که من از این سفر تجاری باز نمی‌گردم. این نشان می‌دهد که این خاندان نورانی، خود از ابعاد دشمنی یهود باخبر بودند. آنها می‌دانستند دسیسه‌ای شیطانی در مواجهه با خاندان پیامبر آخرالزّمان وجود دارد. در نهایت عبدالله ابن هاشم بن عبدمناف ترور شد.
محقّق حوزه دشمن‌شناسی گفت: به دلیل نفوذ یهود در سرزمین مکّه و تهدیدها و فرصت‌طلبی‌هایی که از جانب آنان وجود داشت، از حضرت ختمی مرتبت مراقبت‌های ویژه‌ای به عمل آمد. از همان ابتدای ولادت ایشان تا میانسالی ایشان، بارها و بارها از سوی یهود، تهدیداتی صورت گرفت. تا حدّی که عبدالمطّلب (ع)، پیامبر اکرم (ص) را بین فرزندان خود می‌خوابانید که اگر قرار به ترور شد، فرزندان خودش کشته شوند.

آقامیری درباره مراقبت‌های ویژه جد پیامبر اکرم (ص) از ایشان افزود که عبدالمطّلب وقتی پیامبر را به خانه خود آورد، به احدی نگفت که حضرت محمّد (ص)، فرزند عبدالله است تا آن وجود مبارک از دست جریان یهود در امان بماند. ایشان خانه‌ای را بیرون از مکّه برگزید تا آن حضرت از دسترس یهودیان و متّحدان آنان، یعنی مشرکان خارج شوند.

رحلت رسول اکرم (ص)، دروغی تاریخی
آقامیری تاکید کرد: «پیغمبر (ص) شهید شده است. پیغمبر (ص) توسط جریان نفوذ شهید شده است و این امر آنچنان بوده است که جریان نفوذ می‌گفت دیگر نمی توان پیامبر (ص) را تحمل کرد. جریان از این قرار بود که سپاه اسلام در جنگ «موته» به یک قدمی «فلسطین» رسیده بود. حضرت (ص) قلعه‌هایی را فتح کرده بودند که تا پیش از آن امکان‌پذیر نبوده است. پیغمبر خاتم (ص) اگر یک سال از عمر مبارکشان باقی مانده بود، غائله فلسطین را ختم می‌کرد. آن قلعه‌هایی که با قدمت سیصد ساله به بهانه زندگی کردن قوم یهود ساخته شده بودند، در حقیقت خاکریزهایی بودند که بر سر راه پیامبر (ص) قرار گرفتند تا ایشان را معطل کنند تا حضرت فلسطین را فتح نکند. آخرین خدعه‌ای که علیه پیامبر (ص) به کار رفته، همین قضیة مسمومیت ایشان بود.

اوّلین فساد بنی‌اسرائیل، شهادت حضرت امیر (ع)
محقّق حوزه تاریخ اسلام با اشاره به آیة ۴ از سوره اسراء «وَقَضَیْنَا إِلَی بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی الْکِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبِیرًا (و در کتاب آسمانی [شان] به فرزندان اسرائیل خبر دادیم که قطعاً دو بار در زمین فساد خواهید کرد و قطعاً به سرکشی بسیار بزرگی برخواهید خاست)، اوّلین فساد بنی اسرائیل را به شهادت رساندن حضرت امیرالمومنین (ع) عنوان کرد.
حسین آقامیری افزود: اشعث، نفوذی عاص در لشکر امام علی (ع) در «صفّین» و کسی بود که حکمیت را بر امیرمؤمنان (ع) تحمیل کرد؛ چنانچه در کتب تاریخ بیان شده است که ابوموسی اشعری برگزیده اشعث و حاصل فتنه‌انگیزی او بوده است. اشعث نوزده روز در خانه خود به ابن ملجم پناه داد تا در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان امیرمؤمنان (ع) را بکشد. حضرت امیرالمومنین (ع) اشعث را یهودی و ابن یهودی می‌داند.

حسین آقامیری در ادامه آزار دیدن خاندان عصمت و طهارت (ع) توسط یهود، طعن و کنایه زدن به امام حسن ابن علی (ع) و گسترش و رواج آن را حاصل تبلیغات یهود دانست. سخنران نشست در توضیح این مطلب افزود که به دلیل رواج سبّ و طعن علیه امیرمؤمنان علی بن ابی‌طالب (ع) در شام و کوفه، وجهه امام حسن (ع) به گونه‌ای در میان مردم بی‌اعتبار بود که امام مجبور به صلح با معاویه و حفظ شیعیان قلیل زمان خود شدند.
آقامیری ادامه داد: دوران امام حسن (ع) پیچیده ترین دوران اسلام است. در این زمان امام با حلم و تصمیم عاقلانه خود، اوّلین ضربه را بر پیکره جریان نفوذ وارد می‌کنند. با این وجود، نه اهل زمان امام حسن مجتبی (ع) او را درک کردند و نه بعد از ۱۴۰۰ سال آن حضرت فهم شده است. آن حضرت در زمان خودش غربت عجیبی را تجربه کرد تا حدی که سلیمان صرد خزاعی، خطاب به حضرت امام حسن (ع) به طعنه می‌گوید: «السلام علیک یا مذلّ المؤمنین؛ سلام ای خوارکنندة مؤمنان!» سلیمان از علمای زمان خود به شمار می‌رفت؛ امّا این جملات نشان می‌دهد، وی فاقد بصیرت لازم بوده است.

فدای آن کسی که لشکر او در روز دوشنبه غارت شد
سخنران نشست فرهنگ مهدوی تأکید کرد که حسین ابن علی (ع) برای مواجهه با ارتجاع حکومت از اصول و سنّت رسول خدا (ص) قیام کرد، نه برای شهادت و نه برای حکومت. آقامیری با ردگیری جریان نفوذ پس از شهادت پیامبر اکرم (ص)، تعیین خلیفه توسط شورای خلیفه را نیز در اثر اعمال نفوذ یهود و نخستین قدرت‌نمایی آنان اعلام کرد و پس از آن با بیان نقش یهود در قتل امیرمؤمنان (ع) و سم خورانیدن به امام حسن مجتبی (ع) - که توسط جعده (دختر اشعث) انجام شد، واقعه عاشورا را نتیجه عمل یهود و نفوذ آنان دانست. آقامیری افزود: یهود با تمام قوا در برابر حضرت صف‌آرایی کرد و فرستادگان ویژه‌ای از شام برای شهادت حضرت سید الشهدا (ع) مامور شدند و شمر تنها یکی از این ماموران است.

حضرت زینب (س) و برهم زدن محاسبات یهود
حسین آقامیری پس از برشمردن شباهت‌های شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و یحیی بن زکریا (ع)، افزود: عاشورا صحنة حیات و ممات اسلام است. عاشورا مصاف دو تمدّن است و اگر ما شرایط دوران پیش از شهادت سیدالشهدا (ع) را ببینیم و بشناسیم و آن را با بعد از آن قیاس کنیم، متوجّه می‌شویم که اگر عاشورا رخ نمی‌داد، از اسلام چیزی جز افکار داعشی باقی نمی‌ماند. اسلام اموی عین داعش است.
آقامیری ادامه داد: جریان یهود در مواجهه با حرکت حضرت سیدالشهدا (ع) یک خطای محاسباتی داشت و آن هم حضور مؤثّر حضرت زینب کبری سلام الله علیها بود. امام سجّاد (ع) و حضرت زینب کبرِ (س) به گونه‌ای عمل کردند که تمام نقشه یهود بر باد رفت و نتوانستند کربلا را در سرزمین کربلا مدفون کنند. جریان نفوذ در ادامه، برای مقابله با عاشورا و اسلامی که امام سجّاد (ع) و حضرت زینب (س) به مردم دوباره بازشناسانده بودند، به سراغ تحریف رفتند.
آقامیری در تبیین دشمنی یهود در این دوره افزود: جریان یهود در جعل حدیث، تحریف تاریخ، تدوین روایت‌های جدید و بی‌بنیاد بسیار ماهر است. ابوهریره و کعب‌الاحبار هر دو یهودی بودند. آنها در روایت‌سازی ماهر بودند و با تغییر روایت هاست که زمینه برای کشتن و قتال با حق فراهم می‌شود. یهود وقتی تنوانست به نتیجة مطلوب خود در عاشورا برسد، تمام توان خود را برای تحریف آن به کار برد.
او گفت: ابلیس چند جریان را نسبت به عاشورا اعمال کرد: نخستین جریان، «حذف» بود. عمّال شیطان، یهود و هم پیمانان او، تلاش بسیاری برای حذف حرم و خانه‌های پیرامون آن را کردند. تا جایی که در زمان حجّاج دستور به غارت کاروان عزاداران دادند و بعد دست به کشتار کاروان زائران اباعبدالله الحسین (ع) زدند.

تقابلی به بلندای حضور بشر بر زمین
آقامیری تقابل با اسرائیل و یهود را نه یک تقابل سیاسی، بلکه تقابلی اعتقادی دانست و گفت: مقابله با ابلیس و هم‌پیمانان او، جریانی است بلند که از قابیل آغاز شده است و امروز به ما رسیده است و خاکریز این نبرد در برابر جریان نفوذ اکنون اساس طاغوت و یهود است و تا طاغوت ایشان سرنگون نشود، عبارت لااله الا الله محقّق نخواهد شد. البتّه باید بدانیم که اسرائیل تنها دُم یهود است، صورتکی از یهود و ما می‌بایست در مواجهه با مستندات تاریخی و متون روایی و ادعیه واصله از حضرات معصومین (ع)، به نقش کلیدی یهودیان در کشتن، تبعید و آزار خاندان عصمت و طهارت دقّت کنیم و هشیار باشیم و بدانیم که یهود همانطور که در برابر میلاد حضرت ختمی مرتبت صف آرایی کردند و در پی کشتن آن مولود مبارک بودند، در پی ایجاد موانع و تاخیر در واقعه شریف ظهورند.

عدل سراسری، طلب جهانی
حجّت الاسلام آقامیری وظیفه منتظران و محبّان امام عصر (عج) را ایجاد زمینه برای طلب عدل در سطح جهانی دانست و در توضیح آن بیان کرد: این ایده که حضرت بقیه الله الاعظم، اروحنا له الفداء برای جنگیدن می‌آید، کاملاً دروغ است. حضرت جنگ دارند. امام فقط با معاندین می‌جنگند، نه با مستضعفین فکری. اگر زمینه برای عدالت‌طلبی فراهم بشود، زمینه ظهور فراهم و تسریع می‌شود. مادامی که مطالبه جامعه، عدالت نباشد، مسئله ظهور در محاق باقی می‌ماند.