به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به مناسبت اربعین حسینی، کارگاه شب‌های پروانه‌ای در ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ در سروستان باغ کتاب زیرنظر ناصرپروانی؛ شاعر و نویسنده حوزه ادبیات برگزار گردید. در این کارگاه ناصرپروانی به شرح وتوضیح موضوعاتی چون اسطوره، قالب مثنوی و شعر آئینی پرداخت.
اسطوره بیانگر نگرش جمعی به مسائل بنیادین است
ناصر پروانی در این جلسه عنوان کرد: اسطوره در اصطلاح آئینه روح بشر است و در معنی افسانه و قصه‌ای است که نمی‌توان به درستی آن‌را تجزیه و تحلیل کرد. او در ادامه گفت: اسطوره داستان و سرگذشتی مینوی است که برگرفته از شرح عمل و عقیده یک نهاد است. عقیده‌ای که دست‌کم بخشی از آن، از سنت‌ها و روایت‌ها گرفته شده است و با آیین و عقاید دینی پیوندی ناگسستنی دارد.
او در ادامه افزود: اسطوره‌ها داستان‌هایی ذهنی‌اند که حقایق ژرف را در خود دارند و نگرش‌های جمعی به مسائل بنیادین مانند مرگ، حیات و هستی را بیان می‌کنند.
ناصرپروانی درباره نقش اسطوره بر ادبیات گفت: اسطوره‌های ملی هر منطقه می‌تواند بر روی ادبیات آن کشور نقش سازنده داشته باشد. اگر ادبیات را آئینه‌ای تصور کنید اسطوره تصویری درون آئینه است که فرهنگ جامعه را نشان می‌دهد.
وی در ادامه بیان کرد: قالب مثنوی قالب خوبی برای مدح است. عمدتاً اسطوره‌های ما در مدح‌ها و در قالب مثنوی تبلورپیدا می‌کند.وقتی قرار است گفتاری طولانی داشته باشیم که محدود به قافیه و زیاده‌گویی نباشد، قالب مثنوی، قالبی مناسب در مدح است.
وی در ادامه به شعرآئینی و اسوه اشاره کرد و گفت: اگر به شعرآئینی تسلط نداشته باشیم حق ورود به آن‌را نداریم. شعر آئینی باید اسوه بسازد نه اسطوره! چرا که در شعر آئینی بناست روایتی را نشان دهیم که با توجه به اسناد تاریخی و رویدادهای واقعی سرائیده شده است و جنبه نهایی انسانی و بشری را بیان کنیم. درشعرآئینی با حفظ موازین و ظرایف شاعرانه می‌توانیم حرکت کنیم و از سیرۀ معصومین و انبیاء و اولیاء بگوییم.
در این جلسه علاوه بر بحث در زمینه اسطوره و شعرآئینی، به ویژگیهای قالب مثنوی هم گریزی زده شد و علاوه بر استاد پروانی، دانشجویان و حضار هم به شعرخوانی پرداختند.
این جلسه که درفضای اصلی باغ کتاب تهران برگزارگردید همچون همیشه علاوه بر شاعران، دانشجویان میزبان و بازدیدکنندگان باغ کتاب نیز بود.
نظر شما