شنبه ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ - ۰۹:۰۹
جسمش غزل است و روحش نیمایی!

ایلام- من تپش‌های قلبم را می‌شناسم پاسخش آری است و بهمنی را در غزل‌های شورانگیزش جستجو می‌کنی….جسمش غزل است و روحش نیمایی.

سرویس استان‌های حبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مهدی آرمانی، شاعر و فعال فرهنگی: محمدعلی بهمنی شاعر معاصر کشورمان را باید در تنهایی جست و در تنهایی تقسیم کرد؛ چرا که خودش گستره‌ای گسترده‌تر از عالم تنهایی است او که نیمایی در غزل است.

هیاهیویی که بیزار از لال‌پرستی است و ماهی زلال‌پرست طبع او، خرچنگ‌های مردابی را بر نمی‌تابد.

با بی سر و سامانی‌اش باز به دنبال پریشانی است و عاشق لحظه‌های طوفانی!

برادر دریا، سنگین‌تر از همیشه، چون غروب جنوب، برابر با دریا نشسته است و زخم های خورشید را می‌شمرد، گویی او به جای خورشید زخم خورده است!

دل سپرده است، دل سپرده، به دریا، ساحل، موج‌ها، ماهی‌ها و هر آنچه که نشانی از دریا با خود دارد.

طبع لطیف عاشقانه‌ای در کودکی به دنبال او افتاده بود و در فراز و فرود زندگی پیدا و پنهان می‌شد، روزها او را گم و هر شب پیدایش می کرد.

با غزلی نیمه آمده است تا دریا نیم دیگرش باشد، خودش گفته بود، از خرچنگ‌ها مخواه تا بریسند پیکرش!

برای از او نوشتن اینجا و آنجا هوا کم است!

در آینه تلفیق او، جسم غزل آلود و روح نیمایی‌اش، تماشایی است!

از دور در فضای دوستی‌اش، باران بود که زمزمه می‌کرد:

ساده بگم

ساده بگم

دهاتی‌ام

دهاتی‌ام

اهل…

تمام فاصله ها را دویده است

و چاره را دستِ دل داده است.

برگ یقین سبز او، ملخ‌های شک را پراکنده است.

بهمنی، شاعر است و شنیدنی!

صورت شعرش، به غایت زیبا و سفره تنهایی‌اش، گشاده…

مناعت طبع او مثال زدنی است، چرا که با غزلی شاد است و همین که تو را از دور ببیند کافی‌ست!

او که یک تنه سیصد و شصت و پنج حسرت را به دنبال خود کشیده است.

او که دیدن دوستان، در هوای شرجی می‌توانست تماشایی‌اش بکند.

او که با زبان عشق، ساده و صمیمی گفته بود:

به غریبی قسم، نمی‌دانم چه بگویم جز اینکه خوشحالم!

کوه بود! کوه، پژواک صدای او، پیچیده بود؛

حس می‌کنم که لِه شده‌ام زیر پای کوه…

سنگین‌تر از هوای من، هوای کوه

حس می‌کنم که لِه شده‌ام زیر پای کوه…

و اینک، اوست و سکوت سنگین تنهایی‌اش!

از در صلح و دوستی آمده است و کلمات شعر او این را فریاد کرده‌اند

و اینسان دشمنی، یعنی خیلی دوستم داری!

همچنان با خودت تکرار می‌کنی؛

من تپش‌های قلبم را می‌شناسم پاسخش آری است و بهمنی را در غزل‌های شورانگیزش جستجو می‌کنی….جسمش غزل است و روحش نیمایی!

به بهانه آسمانی شدن محمدعلی بهمنی / جسمش غزل است و روحش نیمایی!

به گزارش ایبنا؛ مهدی آرمانی، شاعر، منتقد ادبی و فعال فرهنگی، متولد ۱۳۶۲ ایلام و دو مجموعه شعر کردی منتشر کرده است. کتاب «ده ژیر چه‌تر واران» این شاعر، در سومین دوره جایزه کتاب سال استان ایلام در بخش شعر کردی، برگزیده شد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها