به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مراسم تشییع پیکر علیرضا طبایی شاعر پیشکسوت کشور چهارشنبه ۲۱ شهریور در خانه هنرمندان برگزار شد. حمیدرضا شکارسری با اشاره به شاعرانی که در سال ۱۴۰۳ درگذشتند، گفت: در این سال‌ها رضا براهنی، احمدرضا احمدی، شمس آقاجانی و محمدعلی بهمنی را از دست دادیم، کم‌کم نه، به سرعت ستون‌های شعر مدرن را از دست می‌دهیم.
به سرعت ستون‌های شعر مدرن را از دست دادیم
طبایی با کتاب‌هایی که از ۶۰ سال پیش منتشر کرده است تا کتاب «شاید گناه از عینک من» باشد و کتاب «تاک کهنسال و خوشه‌های صبح» در سال ۱۴۰۱، شاعر مستمر، پیگیر، به روز و به هنگام است. این شاعر ادامه داد: طبایی ترانه‌سرایی با احساس، مسلط و یک ژورنالیست حرفه‌ای است، او با مقاله‌های با ارزشی چون؛ «خلاقیت و شبه خلاقیت» پژوهشگر و منتقد ادبی جدی بوده است.
در غربت زیستن افراد عمیق
سهیل محمودی (شاعر و نویسنده) دیگر سخنران این مراسم با اشاره به غربتی که گریبان افرادی که درک عمیقی از زندگی دارند، را گرفته است، گفت: در غربت زیستن، گریبان‌گیر افرادی است که درک عمیقی از زندگی و جامعه دارند و ما غربت اهل هنر و اهل فرهنگ را ناخودآگاه پذیرفته‌ایم و این بی‌رحمانه است. وی افزود: این بی‌رحمانه است که دنیا دست افرادی باشد که درک عمیقی از زندگی ندارند.
او با تاکید بر سابقه طبایی در عرصه پرورش ادبیات، افزود: طبایی صفحه شعر مجله جوانان را خاص کرد، حسین منزوی، عمران صلاحی، حسین آهی، محمدعلی بهمنی و تعداد قابل توجهی از شاعران از آن مجله مطرح شدند.
شاگرد او بودم
در ادامه این مراسم احمد طبایی (فرزند شاعر) یکی از شعرهای پدرش را خواند و گفت: پدر در ساحت‌های مختلف فعالیت کرد و در همه عرصه‌ها تاثیرگذار بوده است، در شعر، ترانه‌سرایی، ژورنالیست ادبی، همچنین عرصه آموزش ادبی سال‌ها فعالیت کرد. او در حوزه پژوهش و نقد ادبی آثار ارزشمندی به جا گذاشت.
وی با اشاره به اینکه در طول سال‌ها فرصت شاگردی پدرش را داشته است، ادامه داد: در رهگذر این سال‌ها، خیلی‌ها افتخار شاگردی او را داشتند و او سرمایه فرهنگی کشور بود، من جدای نسبت خانوادگی، شاگرد او بودم. نسبت به سایر شاگردان، خوشبخت‌ترین بودم زیرا زمان بیشتری برای صحبت با او داشتم.
در این مراسم نیکنام حسینی‌پور مشاور صندوق هنر، محمدجواد حق‌شناس روزنامه‌نگار، حمیدرضا شکارسری شاعر و پژوهشگر، سهیل محمودی شاعر و نویسنده، مسعود امینی شاعر و ترانه‌سرا، اسدالله امرایی مترجم، رضوان ابوترابی متخلص به حسرت، شاعر، منتقد، نویسنده، بهروز یاسمی شاعر، رضا رفیع شاعر و منتقد ادبی، رحمت الله شاکری شاعر، عباس سجادی شاعر و پژوهشگر، اکبر کتابدار از همکاران سابق طبایی در مجله جوانان و تعدادی از اهالی فرهنگ و ادب حضور داشتند. طبایی با شعرهایی که از ۱۳۴۷ سرود، در ذهن مردم ماندگار و جاری شده است.
علیرضا طبایی متولد ۱۴ آذر سال ۱۳۲۳ در شهر شیراز بود که ۱۹ شهریور در ۸۰ سالگی در منزل خود از دنیا رفت. اولین مجموعه شعرش با عنوان «جوانه‌های پاییز» در تیرماه ۱۳۴۴ منتشر شد. او از سال ۱۳۴۸ به ترانه‌سرایی روی آورد و طی چند سال موفق به خلق ترانه‌هایی همچون «طلسم آرزوها»، «کوچه میعاد»، «عشق تو نمی‌میرد»، «تنها با گل‌ها»، «شهر فرنگه چشمات»، «مرد سرگردان»، «یاد آن شب‌ها»، «دختر دریاها»، «آسمان آسمان»، «نگاهم با نگاهت قصه‌ها داره» و… شد. طبایی همچنین ۱۴ سال مسئولیت اداره صفحات شعر مجله «جوانان امروز» را برعهده داشت.
از این شاعر، این مجموعه‌های شعر منتشر شده است: «جوانه‌های پاییز» سال ۱۳۴۴، انتشارات پیروز، «از نهایت شب» سال ۱۳۵۰، انتشارات بامداد، «خورشیدهای آن سوی دیوار» سال ۱۳۶۰، انتشارات توس، «شاید گناه از عینک من باشد» سال ۱۳۸۵، انتشارات آیینه جنوب (این مجموعه به عنوان کتاب سال، برگزیده جایزه شعر خبرنگاران شد.)، «مادرم ایران» سال ۱۳۹۱، انتشارات شادان و «تندر اما ناگهانی‌تر» سال ۱۳۹۲، انتشارات آوای کلار، «تاک کهنسال و خوشه‌های صبح» سال ۱۴۰۱، انتشارات آرادمان و «عشق تو نمی‌میرد» (مجموعه ترانه) سال ۱۴۰۱ انتشارات آرادمان
نظر شما