سرویس مقاومت خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - حمید گروگان: هیچکس مثل آقای خوبمان، حضرت خامنه‌ای، دلش برای شهیدانی مثل سید حسن نصرالله، اسماعیل هنیه و یا سردار سلیمانی نسوخت و نمی‌سوزد. برای اینکه اینها و امثال اینها را خوب می‌شناسد، از رمز و راز دلشان با خبر است که در اوج مظلومیت، هوشمندانه و به موقع، کمر همت بستند و خروشیدند و بی محابا به صف دشمن زدند و ماها بعد از شهادت این غیور مردان، دلمان می‌سوزد، غمگین می‌شویم، بیانیه‌ای می‌نویسیم و طومار امضا می‌کنیم. در لازم و ضروری بودن این کارها، بحثی نیست، ولی در مقابل عمل آنها که وارد شدن به موقع در صحنه‌های عمل و انجام فریضۀ الهی و تبعیّت از خواسته‌های رهبری است، چیز قابل توجهی نیست.
حالا، این درد بماند که بعضی چنان از قافله عقبند که حتی برای امضای یک بیانیه در دفاع از حق، چند روز باید فکر کنند و چرتکه بیاندازند و پناه به رمل و اسطرلاب ببرند و بعد از مشاوره و استخاره، تصمیم بگیرند که از مظلوم دفاع بکنند یا خیر! بر سر ظالم فریاد بزنند یا خیر!
راستی بعضی از ماها را چه شده است؟ کجاییم و چه می‌کنیم؟ تا کی می‌خواهیم راجع به هر واقعه و مسئله‌ای، با توجیه اینکه «احساساتمان نباید بر تعقّلمان سایه بیندازد» کنار گود بنشینیم و زندگیمان را بکنیم. تا کی می‌خواهیم برای بی‌انگیزه بودنمان این‌گونه توجیه کنیم که: «از آقا نباید جلوتر افتاد.»
راستی نظر آقا راجع به حضور عملی در صحنه‌های مختلف دفاع از دین و میهن چیست؟ مثلاً نظرشان راجع به غدۀ بدخیم اسرائیل چیست؟ نظر ایشان که روشن و مشخص است. مگر شکّی داریم که نظرشان، همان نظر امام راحل بود که فرمود: «اسرائیل باید از صحنۀ روزگار محو شود.»
حرفم با بعضی دیگر است. حالا به فرض محال، اسرائیل آدم‌کش، به دلیلی در جنگ با فلسطین، کوتاه آمد؛ ما باید چه کنیم؟ دست به طرف سازمان ملل دراز کنیم و وارد تعامل بشویم که لطفاً میان ما و اسرائیل داوری کنید؟! توجیه گرانی که مدام از آقا خرج می‌کنند که باید از ایشان تبعیت کرد، می‌پرسم مگر آقا سال‌ها پیش مسئلۀ «جهاد تبیین» را مطرح نکردند؟ مگر بارها و بارها خطاب به دانشجویان و دانشگاهیان نگفتند شماها باید اهل نظر باشید، باید قدرت تحلیل داشته باشید، باید موقعیت‌ها را تشخیص دهید، باید بدانید در این پیچ سرنوشت‌ساز تاریخ در کجا ایستاده‌اید و وظیفه و موقعیتتان چیست.
این یعنی چه؟ بنده فکر می‌کنم به زبان ایما و اشاره، یعنی که همین‌طور ننشینید و دست روی دست بگذارید و منتظر بمانید که «ولی فقیه» چه می‌گوید. بنده فکر می‌کنم این اهمال‌کاریهای ما بدون تعارف، پشت رهبری پنهان شدن است، و نتیجه‌اش چه می‌شود؟ همۀ کارهای نکرده و وظایف به زمین مانده، و عقب افتادن از کاروان تاریخ، به حساب این بزرگمرد روزگار گذاشته می‌شود. و این جفائی بزرگ است؛ از جنس همان جفائی که بر امام علی علیه‌السلام رفت.
ای کاش امام علی (ع) چند یار دیگر مثل مالک‌اشتر و عمّار داشت که با تأمل به راهنمائی‌های رهبرشان، جان برکف می‌گرفتند و چون شیر می‌خروشیدند و یک لحظه در حق بودن دفاعشان تردید نمی‌کردند. کاش آقای ما هم علاوه بر دلاوران و سلحشورانی که گوش به فرمان ایشان بوده و هستند، یاران بیشتری از جنس سید حسن نصرالله و اسماعیل هنیه و سردار سلیمانی و رئیسی داشت و دلش بیشتر اینها آرام می‌گرفت.
این را بدون رو دربایستی می‌گویم که کاش ماها هم تکانی به خود بدهیم و بیشتر از اینها دغدغه‌های رهبری را فهم کنیم و در صحنه‌های دفاع از حق یاورشان باشیم.
به آقایان فرهنگی، برنامه‌ریزان، مجلسیان، قانون‌دانان، پژوهشگران و نویسندگان و شاعران و هنرمندان عرض می‌کنم امروز همه و همه در پیشگاه خدا و خلق خدا نسبت به آنچه بر اسلام و مسلمین می‌رود و این‌گونه خون عزیزانمان در فلسطین و لبنان برزمین ریخته می‌شود مسئولیم. کلکم راع وکلکم مسئول عن رعیته!
غیرت مسلمانی و غیرت ایرانی ایجاب می‌کند که حواسمان به دشمن عیان، و هم به برنامه‌ریزان پشت پردۀ کفر جهانی، اعم از یهود در لباس صهیونیزم، و هم فراماسونری در لباس دروغین دموکراسی و بشر دوستی باشد.
خدا را شکر می‌کنیم که ملت مظلوم و بی ادعای ایران، سالهای سال است در پیمانی که با امام راحل و حضرت رهبری بسته، وفادار مانده است. بنده فکر می‌کنم که «صف اوّلی‌ها» باید به شور و احساسات پاک، و همچنین به تعقّل توده‌های مسلمان و پا در رکاب رهبری، قدری غبطه بخورند.
نکند «صف اوّلی‌ها» بمانند و گل رخان صف آخری گوی سبقت در جهاد و جانفشانی را از آنان بربایند. نکند «صف آخری‌ها» نماز وحدت را در مسجدالاقصی اقامه کنند و ما مدعیان صف اولی، هنوز دنبال پیدا کردن کفش‌هایمان باشیم!
موشک‌باران اخیر سلحشوران سپاه ایران به سوی اسرائیل، نسیمی روح بخش بود که جان تازه در کالبد مسلمانان مظلوم غزه و لبنان، و هم تمام مردم غیرتمند ایران وزید و خواب دژخیمان جهانی را برآشفت. باشد که خط مبارزه تا محو اسرائیل پایدار بماند. باشد که نسیم بیدارگر الهی همچنان بوزد و خواب آلودگان را بیدار کند. باشد که خورشید ولایت از پس ابرهای تیرۀ غیبت ظهور کند و تا آن زمان، سایۀ رهبری بر سرمان باشد.
آقای خوبمان در نماز نصر جمعه، حجّت را بر همه تمام کردند و گفتنی‌ها را گفتند. دیروز بار دیگر تمامی دوستداران اسلام و انقلاب با آقا دست بیعت دادند که بر سر پیمان ایستاده‌اند و برای جانفشانی در راه آرمان روشن ایشان که همانا محو اسرائیل از صحنه روزگار است آماده‌اند.
و اینک که جبهه‌ای به وسعت سرزمین زیتون، محل ظهور پیامبران الهی، بر روی دلدادگان حق، باز شده است و باز بوی باروت و خونِ هشت سال دفاع مقدس به مشاممان می‌رسد، باز دلمان هوایی شده است که دیگر بار به دنبال بسیجیان گمنام، پا به جبهه بگذاریم.
می‌آیید ما هم سری به جبهه بزنیم؟
نظر شما