حسن حسینی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: «الفبای ژانر» مجموعهای شامل ۱۰ ویدئوی آموزشی است که بنا به قرار قبلی، کتاب هم به آن ضمیمه میشود. چون آمادهسازی ویدئوها زودتر انجام شده و قابل عرضه است، آنها زودتر به دست مخاطب میرسند. متن کتابها تکرار ویدئوهای آماده شده نیست، یعنی محتواها متفاوت است و فقط اشتراک موضوعی دارند. مثلاً اگر راجع به یک ژانر خاصی در یک ویدئو پرداخته شده، کتاب هم درباره همان ژانر خواهد بود اما با محتوای متفاوت، چون مباحث در این موضوعات خیلی گسترده است. ممکن است ما متن خوبی برای ترجمه انتخاب کنیم یا شاید هم کار تالیفی انجام دهیم. بخشهایی که راجع به سینمای ایران و فیلم کوتاه است حتماً باید تالیف شود.
وی افزود: هر ویدئو حدود یک ساعت و نیم است و چون تمام مباحث را نمیتوان به طور کامل در هر ویدئو گفت، طبعاً به متون مکمل هم نیاز داریم. سوءتفاهماتی بین فیلمسازهای جوان وجود داشت که فکر میکردند، قراردادهای ژانر، خلاقیت فیلمساز را محدود میکند. هدف ما این بود که نشان دهیم نه تنها اینها مانع خلاقیت نیستند، بلکه یک گسترهای از امکانات و انتخابات پیشروی فیلمساز قرار میدهد. حتی انتخاب عنوان «الفبای ژانر» معنادار بود، ما ۳۲ حرف الفبا داریم اما میتوانیم بینهایت واژه با آنها بسازیم، قراردادها هم همینطور هستند که به خلاقیت میدان میدهند و آنها را به شکل متفاوتی میتوانیم به کار ببریم.
حسینی گفت: به لحاظ ساختاری هر ویدئو ۳ بخش دارد، بخش اول راجع به کلیات آن ژانر است. بخش دوم معطوف به سینمای ایران است، یعنی بازتاب آن ژانر در سینمای ایران چطور بوده است و چه مسیری را طی کرده است. بخش سوم تمرکز بر فیلم کوتاه است، یعنی بازتاب آن ژانر در فیلم کوتاه ایران چگونه بوده است و فیلمهای کوتاه چه تجربیاتی بودهاند. در حد امکان راهکار هم ارائه شده است و در پایان هر ویدئو هم منابعی به زبان فارسی و انگلیسی معرفی کردهایم. موضوعات ۱۰ ویدئو به این شکل است که یک ویدئو به کل خود ژانر اختصاص دارد و راجع به قواعد، تعاریف، مفاهیم، ساختار و روایت، چرخهها، ژانرهای فرعی، آمیزهها و بومیسازی صحبت شده است. ۹ ویدئو بعدی درباره ۹ تا ژانر هستند که انتخابهای آنها بیدلیل نبوده است. ژانرهایی را انتخاب کردهایم که دوستان انجمن و فیلمسازهای فیلم کوتاه بیشتر به آنها اقبال نشان دادهاند و در این سالها بیشتر تولید شدهاند. ژانرها شامل ملودرام، کمدی، جنگی، علمیتخیلی، ترسناک، فانتزی، اکشن، جنایی و فیلم نوآر است.
وی افزود: حدود ۳۵ سال است که راجع به سینما مینویسم و بیشتر از ۲۵ سال است که در دانشکدهها و کلاسهای مختلف تدریس میکنم. بیشتر از دو دهه است که روی ژانر تمرکز کردهام چون در آن دوره کمتر به آن توجه شده بود ولی در سالهای اخیر گرایش بیشتری به ژانرهای مختلف در فرهنگ سینمایی ما دیده میشود. شکلگیری ژانر در سینمای هر کشور مقدمه صنعتی شدن سینمای آن کشور است، اگر سینما در ایران صنعتی شود از نظر تاثیرگزاری بر مخاطب پتانسیل بیشتری خواهد داشت.
دبیر علمی «الفبای ژانر» گفت: امیدوارم که مجموعه دیگری در ادامه این کار منتشر کنیم. اگر که این مجموعه با اقبال مخاطبها روبهرو شود، مجموعه دیگری با عنوان «فن ژانر» به همین شیوه ارائه میدهیم. فن ژانر معطوف به ساخت است، ایدههایمان این است که برای فن ژانر دستاندکاران یعنی فیلمنامهنویس، بازیگر، کارگردان، صدابردار و بقیه عوامل حضور پیدا کنند و از دستآوردها و مشکلات صحبت کنند. مثلاً بعضی از فیلمهای ایرانی که از فیلمهای خارجی الگوبرداری کردهاند، حتی دکوپاژ بعضی صحنهها یکی است اما نتوانستند با موفقیت آن را بازتولید کنند، در فن ژانر راجع به همینها صحبت میکنیم که عنصر مفقوده چیست؟ نمیخواهیم کیفیت فدای سرعت شود و امیدواریم این ویدئوها بین هنرجوها جا باز کند و ما واکنشها را ببینیم که هم در مسیر کتابها بتواند به ما کمک کند، هم دوره فنژانر را بتوانیم به مرحله تولید برسانیم.
وی افزود: دوستانی که در این مجموعه ما را همراهی کردند؛ حسین ایرانپور، منصور ابراهیمی، نوید پورمحمدرضا، مریم جلالی، علی روحانی، رامتین شهبازی، علیرضا کاوه، مجید کیانیان، عطا مجابی و امیررضا نوریپرتو هستند.
نظر شما