به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، داوری، پژوهشگر و شاعر حماسی و آیینی استان به دلیل مشکلات گوارشی در بیمارستان شیراز بستری و پس از تحمل بیماری شب پنج‌شنبه درگذشت.

وی یکی از شاخص‌ترین شاعران حماسی و آیینی این دیار، با آثاری سرشار از عشق به فرهنگ و هویت بومی، جایگاهی ویژه در قلب مردم و ادبیات محلی یافته بود. اشعار او، که آمیخته‌ای از سنت‌های ایلی و هنر ادبی است، همواره زمزمه گوش و دل مردم این خطه بوده و خواهد بود.

نگاهی به زندگی و آثار فریدون داوری

داوری از نوجوانی وارد عرصه شعر و ادب شد و با طبعی شاعرانه و سخنی شیرین، راهی را پیمود که او را به یکی از اسطوره‌های هنر و ادبیات آیینی تبدیل کرد. سروده‌های او در قالب‌های غزل، مثنوی و دو بیتی، زیبایی و سادگی خاصی داشت که با نوای موسیقی محلی، در دل‌ها جای گرفته است.

از سوابق تحصیلی داوری می‌توان به کسب رتبه نخست در آزمون تربیت معلم، رتبه دوم کنکور سراسری، و تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز اشاره کرد. او همچنین در مقطع کارشناسی ارشد، جزو دانشجویان ممتاز دانشگاه آزاد نجف‌آباد بود.

داوری در طول دوران فعالیت خود، در سمت‌هایی چون امور تربیتی آموزش‌وپرورش دهدشت، مسئول آموزش دانشگاه پیام‌نور، رئیس اداره ارشاد اسلامی گچساران و معاونت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی کهگیلویه و بویراحمد خدمت کرد.

شاهکارها و میراث فرهنگی

فریدون داوری با خلق غزل‌های ایلی، که اوج هنر و احساس او را نمایان می‌کند، جایگاهی ماندگار در حافظه فرهنگی استان یافته است. او با اشعار حماسی و محلی، خاطراتی ناب و پیوندی عمیق میان ادبیات و هویت مردم کهگیلویه و بویراحمد رقم زده است.

درگذشت این شاعر گران‌قدر، خلائی بزرگ در ادبیات بومی و فرهنگی این دیار به‌جا گذاشته است. آثار او برای همیشه در ذهن و دل علاقه‌مندان به فرهنگ و هنر و میراث فرهنگی و ادبی استان جاودان خواهد بود.