پنجشنبه ۴ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۰:۰۵
نویسندگی حرفه‌ای تنها در داستان‌پردازی خلاصه نمی‌شود

خراسان‌رضوی - اینکه چگونه داستان بنویسیم، شخصیت‌پردازی کنیم، فضاسازی داشته باشیم و.. تنها بخش کوچکی از مسیرِ داستان‌نویسی حرفه‌ای‌ست که نمی‌توان تنها با تکیه به آن‌ها یک نویسنده حرفه‌ای شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مشهد، رضا امیرخانی عصر چهارشنبه در نود و چهارمین نشست عصر داستان که در نگارخانه رضوانِ مشهد برگزار شد، گفت: اینکه چگونه داستان بنویسیم، شخصیت‌پردازی کنیم، فضاسازی داشته باشیم یا داستان باید چه ویژگی‎‌هایی داشته باشد، تنها بخش کوچکی از مسیرِ داستان‌نویسی حرفه‌ای‌ست که نمی‌توان تنها با تکیه به آن‌ها یک نویسنده حرفه‌ای شد.

وی افزود: اولین نکته‌ای که باید در نویسندگی حرفه‌ای در نظر داشت این است که نویسنده باید نسبت به جایگاه خودش شهود را بشناسد. اینکه کجای این عالم است و قرار است چه کارهایی انجام دهد و هدف او از نویسندگی چیست.

نویسنده کتاب «منِ او» افزود: ما برای تبدیل شدن به یک نویسنده حرفه‌ای، یک مسیر طولانی را طی می‌کنیم یعنی ابتدا علاقه‌مند به نویسندگی و داستان نویسی هستیم بعد به یک داستان نویس معمولی و بعد داستان‌نویس دارای مخاطب تبدیل می‌شویم و بعد به دنیای حرفه‌ای‌تر پا می‌گذاریم.

امیرخانی ادامه داد: به بخش زیادی از این مسیر سخت، توجهی نشده و کسی آن را آموزش نداده و حرفی از آن زده نشده است. به عنوان مثال ما هیچ وقت به یک نویسنده که شروع کارش است و با قلم و کاغذ سروکار دارد نمی‌گوییم که در آینده ممکن است دچار آرتروز گردن شود یا نمی‌گوییم کدام نرم‌افزار تایپ بهتر است.

مشکلات نویسندگان حرفه‌ای

امیرخانی در مورد مشکلات نویسنده حرفه‌ای شدن گفت: نوشتن مداوم گاهی نویسنده را دچار اختلالات روانی و شخصیتی یا افسردگی های شدید می‌کند، که این اختلالات گاهی منجر به خودکشی و اتفاقهای ناگوار می‌شود. توجه به این مسائل توسعه فردی یک نویسنده را شکل می‌دهد.

وی گفت: جدا از مسائلی که به روح و جسم یک نویسنده مربوط می‌شود مسائل مالی و سواد مالی نیز برای یک نویسنده مهم است. اینکه چطور قراردادی را با ناشر خود ببندد که متضرر نشود نیز یکی دیگر از مسائلیست که هر نویسنده حرفه‌ای باید آموزش ببیند.

این نویسنده نام‌آشنا ابراز کرد: عادات شخصی هر فرد نیز بخش مهمی از زندگی حرفه‌ای نویسنده است. به طور مثال اگر موراکامی عادت داشت بدود و همینگوی به شکار می‌رفت برای این بوده که آن فرد به این هیجانات نیاز داشته، به طور طبیعی انسانی که مدام پشت میز است و می‌نویسد آرام آرام آمادگی مشکلات روانی و افسردگی را دارد.

نکاتی که یک نویسنده باید به آن‌ها توجه کند

وی با اشاره به نکاتی که یک نویسنده باید به آن‌ها توجه کند، گفت: نویسنده خودش را باید در یک صنعت ببیند، همانطور که یک کارگر، مهندس، تکنسین، مدیر کارخانه و حتی یک فروشنده در روند تولید یک محصول سهیم هستند، نویسنده هم فردی است که در صنعت نشر کار می‌کند و جزئی از آن است. اینکه بداند چه موضوعی را انتخاب کند و اثر خود را به کدام ناشر با کدام رویکرد بسپارد یا حتی در کدام کتابفروشی ارائه دهد، جز دیگری از توسعه فردی و کار حرفه‌ای اوست.

امیرخانی افزود: نوشتن هم مثل هر شغل دیگری قسمت‌هایی برای توسعه فردی دارد که تا به حال به آن پرداخته نشده است و کمتر نویسنده‌ای به آن پرداخته و توجه کرده. هیچکس از این زاویه به نویسنده نگاه نمی‌کند و با این رویکرد به این شغل توجه نمی‌شود. هر نویسنده فقط خودش می‌تواند در این مسائل به خودش کمک کند و ارزیابی درستی از خودش داشته باشد.

این مدرس داستان‌نویسی خاطرنشان کرد: این بخشی از مسائل مربوط به توسعه فردی است که می‌تواند روند نویسنده حرفه‌ای شدن را هموار کند. اینکه یک نویسنده چقدر در روز می‌نویسد، چقدر به خودش و عادات روزانه‌اش توجه می‌کند و… از جمله کارهایی است که برای جلوگیری از افسردگی و اختلالات روانی می‌توان انجام داد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

تازه‌ها

پربازدیدترین